Wydział Teologii / Faculty of Theology

Permanent URI for this community

https://hdl.handle.net/20.500.12153/5
* Instytut Nauk Biblijnych * Instytut Nauk Teologicznych (Sekcja Historii Kościoła i Patrologii * Sekcja Teologii Fundamentalnej * Sekcja Teologii Dogmatycznej * Sekcja Teologii Moralnej * Sekcja Teologii Duchowości * Sekcja Liturgiki i Homiletyki * Sekcja Teologii Pastoralnej i Katechetyki * Sekcja Ekumenizmu * Ośrodek Badań Wschodnioeuropejskich - Centrum UCRAINICUM)

Browse

Browsing Wydział Teologii / Faculty of Theology by browse.metadata.type "info:eu-repo/semantics/article"

Now showing 1 - 20 of 674
  • Item
    A Critical Edition and Philological Analysis of the First Chapter of Deutero-Isaiah (Isa 40) on the Basis of the Coptic Manuscript sa 52 (M 568) in Light of Other Coptic Manuscripts Written in the Sahidic Dialect and the Greek Text of the Septuagint
    (Wydawnictwo KUL, 2019) Bąk, Tomasz Bartłomiej
    The article presents a critical edition and philological analysis of the first chapter of Deutero-Isaiah worked out on the basis of the Coptic manuscript sa 52.2 and other manuscripts written in the Sahidic dialect. It consists of several parts: 1) general information on the fragment of codex sa 52 containing the text of Isa 40:2), a list and brief characteristics of the remaining witnesses containing at least some verses of the first chapter of Deutero-Isaiah, 3) a presentation of the Sahidic text of Isa 40:4) its translation into English, 5) tables showing linguistic differences between the text of the LXX and its Coptic rendering, and 6) an explanation of the philological problems of the first chapter of Deutero-Isaiah. Of special attention are undoubtedly verses 6, 7 and 8, occurring only in sa 52.2 and have never been published.
  • Item
    A Critical Edition and Philological Analysis of the Second Chapter of Deutero-Isaiah (Isa 41) on the Basis of the Coptic Manuscript sa 52 (M 568) in Light of Other Coptic Manuscripts Written in the Sahidic Dialect and the Greek Text of the Septuagint
    (Wydawnictwo KUL, 2019) Bąk, Tomasz Bartłomiej
    The paper contains a critical edition and philological analysis of the second chapter of Deutero-Isaiah worked out on the basis of the Coptic manuscript sa 52.2 and other available manuscripts written in the Sahidic dialect. Firstly, it presents general information on the fragment of codex sa 52 containing the text of Isa 41. It is followed by a list of brief characteristics of the remaining witnesses that include at least some verses of the second chapter of Deutero-Isaiah. The most important part is a presentation of the Sahidic text of Isa 41, its translation into English and tables of linguistic differences between the text of the LXX and its Coptic rendering. The last part explains difficult philological questions observed in the Coptic text. The focus will be on Isa 41:11-27 since they appear only in manuscript 52.2 and have not been published so far.
  • Item
    A Critical Edition and Philological Analysis of the Text of Isa 42:1–44:5 on the Basis of the Coptic Manuscript sa 52 (M 568) and Other Coptic Manuscripts Written in the Sahidic Dialect of Coptic and the Greek Text of the Septuagint
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Bąk, Tomasz Bartłomiej
    This paper provides a critical edition and philological analysis of Isa 42:1–44:5, which were worked out on the basis of the Coptic manuscript sa 52.2 and other available manuscripts of the Sahidic dialect. The first part presents general information on the fragment of codex sa 52 (M 568) that includes the discussed text. The next part gives a list and brief characteristics of the other manuscripts containing at least some verses of Isa 42:1–44:5. The focal section of the paper is a presentation of the Sahidic text and its translation into English. The differences between the Sahidic text and the Septuagint, on which the Coptic translation is based, have been presented in tables. They include additions and omissions in the Coptic translation, lexical changes and semantic differences. Finally, the paper examines difficult philological questions observed in the Coptic text. Of special attention are the verses of Isa 42:1–44:5, which occur only in manuscript sa 52.2, and so far have not been published.
  • Item
    A Critical Edition and Philological Analysis of the Text of Isa 46–48 on the Basis of the Coptic Manuscript sa 52 (M 568) and other Coptic Manuscripts in the Sahidic Dialect and the Greek Text of the Septuagint
    (Wydawnictwo KUL, 2021) Bąk, Tomasz Bartłomiej
    Artykuł stanowi edycję krytyczną i analizę filologiczną tekstu Isa 46-48, opracowaną w oparciu o koptyjski rękopis sa 52 oraz inne dostępne manuskrypty dialektu saidzkiego. W pierwszej części przedstawione zostały ogólne informacje na temat tego fragmentu kodeksu sa 52 (M 568), w którym znajduje się opracowywany tekst. Następnie podany został wykaz i krótka charakterystyka pozostałych rękopisów, zawierających przynajmniej niektóre wersety z Isa 46-48. Najważniejszą częścią artykułu jest prezentacja koptyjskiego tekstu (w dialekcie saidzkim), a także jego tłumaczenie na język angielski. Różnice, zauważone pomiędzy tekstem saidzkim i grecką Septuagintą, na której przekład koptyjski się opiera, zostały przedstawione w formie tabelarycznej. Obejmuje ona między innymi dodatki i opuszczenia w tłumaczeniu koptyjskim, zmiany leksykalne i różnice semantyczne. Ostatnia część artykułu poświęcona została trudniejszym kwestiom filologicznym, zaobserwowanym czy to w samym tekście koptyjskim, czy to w jego relacji do greckiego tekstu LXX. Na szczególną uwagę zasługują te wersety Isa 46-48, które występują jedynie w rękopisie sa 52.2 i do tej pory nie były nigdzie publikowane.
  • Item
    A familia entre a educação cristã e a proposta de fé. Reflexão sobre os modelos catequéticos em curso
    (Secretariado Nacional da Educação Cristã - Lisboa, 2018) Kiciński, Andrzej
    The article shows three models of Christian education in which the proposal of a faith way is at the centre. The first traditional model is linked to the proposal of spiritual development in the parish. The second is linked to new developments in the charism of new religious groups, associations and communities. A novelty is the proposal of a systematic or occasional proposal of faith present in the media world.
  • Item
    A Parson in the Era of Transformations
    (University Josip Juraj Strossmayer Osijek, Catholic Faculty of Theology, 2014) Lipiec, Dariusz
    Artykuł został poświęcony problematyce kierowania parafią przez proboszcza w epoce przemian, jakie dokonują się w Europie Środkowo-Wschodniej. Zmiany te są wielorakie i złożone. W artykule skoncentrowano się na zmianach społeczno-kulturowych i religijnych, które stanowią zasadnicze tło posługiwania proboszcza. Sprawiają one, że dotychczasowy model kierowania wspólnotą parafialną staje się niewystarczający i nieadekwatny do współczesnych wyzwań. Odwołując się do teorii organizacji i kierownictwa podjęta została próba wskazania na kierunki działań proboszcza, ukierunkowane na to, aby parafia stawała się coraz bardziej wspólnotą ewangelizującą. W oparciu o nauczanie Kościoła i tę teorię zauważone zostały cechy proboszcza, szczególnie przydatne do kierowania parafią. Zwrócono także uwagę na niektóre sposoby formacji kapłańskiej, mogące pomóc proboszczom skutecznie realizować ich posłannictwo.
  • Item
    Adwentowa radość Maryi
    (Centrum Formacji Maryjnej „Salvatoris Mater” w Licheniu, 2003) Derdziuk, Andrzej
    L’attesa di Avvento è permeata dalla gioia. La Vergine Maria partecipa nella gioia messianica dell’Antico Testamento. Ella gioisce nel servire Dio e anche quando scopre il suo piano salvifico riguardo sia Israele sia la sua persona. Lo si vede in modo particolare nel “Magnificat” e nel suo inserimento nella vita religiosa del suo popolo. L’invito alla gioia nell’annunciazione esprime bene la situazione di Maria nella pienezza dei tempi quando viene il Messia. Maria sperimenta anche la profonda gioia in quanto Sposa di Giuseppe e Madre di Gesù. La sua vita quotidiana fu legata alle gioie di Madre della famiglia. Il suo gioire riguardava in modo articolare la presenza accanto al Figlio. La gioia di Maria è pienamente umana, ma nello stesso tempo sopranaturale. Essere veramente gioioso è possibile soltanto per quelli che vivono nella fede la vicinanza di Dio. Questa gioia ci permette di affrontare le difficoltà della vita. L’avvento è una scuola della vera e la profonda gioia cristiana.
  • Item
    Aktualizacja Słowa Bożego w przepowiadaniu
    (Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2022) Dyk, Stanisław
    Bez aktualizacji przepowiadanie gubi swój cel, staje się mało atrakcyjne, samo zaś słowo Boże postrzegane zostaje przez słuchaczy jako pozbawione swej zbawczej mocy i nieżyciowe. Opracowanie potwierdza te tezy. W artykule uporządkowano i syntetycznie przedstawiono najważniejsze zagadnienia związane z aktualizacją: teologiczne podstawy aktualizacji, główne zasady jej realizacji; biblijne modele aktualizacji jako wzorce dla współczesnego przepowiadania; proces aktualizacji. W zakończeniu zaś sformułowano opisową definicję aktualizacji.
  • Item
    Aktualność homilii Orygenesa we współczesnym przepowiadaniu
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Dyk, Stanisław
    Celem artykułu było wykazanie, w jakim stopniu homilie Orygenesa mogą być inspiracją dla współczesnego przepowiadania homilijnego? Skupiono się przy tym na formalnych aspektach przepowiadania Orygenesa. Wskazano na Orygenesa jako na mistrza duchowej interpretacji Pisma Świętego oraz „ojca” homilii egzegetycznej. Jego metodę pracy nad tekstem świętym oraz sposób komunikacji zbawczego orędzia porównano ze wskazaniami dotyczącymi homilii zawartymi we współczesnych dokumentach Kościoła i refleksji teologicznej. Przeprowadzone analizy doprowadziły do następujących wniosków: homilie Orygenesa są aktualne pod względem chrystologicznej koncentracji swej treści, duchowej interpretacji Pisma św. połączonej z otwartością na światło Ducha Świętego oraz bezpośredniego, prostego i dialogicznego stylu przepowiadania; zastrzeżenie budzi natomiast zbyt małe odniesienie do problemów życia codziennego swych słuchaczy; nie do utrzymania jest także kompozycja Orygenesowej homilii polegająca na wyjaśnieniu tekstu świętego wiersz po wierszu.
  • Item
    Aktualność teologiczno-pastoralna Konstytucji o Objawieniu Bożym
    (Wyższe Seminarium Duchowne w Kielcach, 2006) Borto, Paweł; Kudasiewicz, Józef
    Sono passati ormai quarant’anni dalla promulgazione della Costituzione dogmatica sulla divina Rivelazione. Quest’anniversario ha suscitato vivi echi nella Chiesa. Della Costituzione ha parlato Benedetto XVI durante un’udienza generale del mercoledì, indicando in particolare i frutti di carattere pratico che il documento conciliare ha portato nella Chiesa (lectio divina). Inoltre, in tutto il mondo sono stati tenuti vari simposi sulla Costituzione (per es. a Roma, Cracovia, Poznań). Il presente articolo si inserisce nella celebrazione di questo anniversario, offrendo un commento al testo della Costituzione ed allo stesso tempo indicando le principali fonti e gli studi più importanti sulla Dei Verbum. Gli Autori hanno deciso di affrontare tale argomento per diversi motivi. Tra i più importanti vale la pena menzionare l’insufficiente conoscenza dell’insegnamento conciliare in Polonia, soprattutto tra i fedeli laici, nonché l’importanza dell’argomento di cui tratta la Costituzione. Quando ancora era arcivescovo di Cracovia, Karol Wojtyła sottolineava che la Dei Verbum doveva essere interpretata come documento-base per la comprensione di tutto il Concilio Vaticano II. Questo perché il Concilio voleva parlare di Dio all’uomo di oggi e la Dei Verbum, trattando della Rivelazione e cioè del dialogo tra Dio e uomo, costituiva il fondamento per ogni riflessione conciliare. Non è necessario poi dilungarsi sull’importanza che la Costituzione ha avuto per il dialogo ecumenico, la comprensione della Sacra Scrittura ecc. Un’ultima ragione per cui agli Autori è sembrato necessario intraprendere tale studio sta nella convinzione che la dottrina della Dei Verbum dovrebbe essere interpretata non come terminus ad quem, ma come terminus a quo, vuol dire non come punto d’arrivo della riflessione teologica sulla Rivelazione, Tradizione e Sacra Scrittura, ma come punto di partenza. Nel commento del testo della Costituzione gli Autori seguono fedelmente la struttura del documento, offrendo talvolta non soltanto una spiegazione della dottrina conciliare, ma permettendo anche di leggere il testo sullo sfondo delle discussioni della fase preparatoria e mettendo in luce punti nodali del documento. Il commento si sviluppa intorno ai seguenti argomenti: Costituzione dogmatica sulla divina Rivelazione sullo sfondo della dottrina conciliare, comprensione della divina Rivelazione, fede come risposta alla Rivelazione di Dio, comprensione della Tradizione, sviluppo della Tradizione nella Chiesa, la Parola di Dio e la Bibbia, Tradizione e Magistero, Sacra Scrittura - Rivelazione messa per iscritto, interpretazione della Scrittura, Antico Testamento, Nuovo Testamento, Sacra Scrittura nella vita della Chiesa. Offrendo questo commento gli Autori dell’articolo si augurano che la dottrina conciliare sulla divina Rivelazione sia tuttora una guida per tutta la Chiesa. Lo studio di questa dottrina conciliare rimane una questione sempre attuale. E forse diventa ancora più attuale con la constatazione che ormai - a quarant’anni dalla chiusura del Concilio - cominciano a mancare testimoni diretti di quest’evento.
  • Item
    Alcohol Drinking in University Students Matters for Their Self-Rated Health Status: A Cross-sectional Study in Three European Countries
    (Frontiers Media, 2016) Dudziak, Urszula; Mikolajczyk, Rafael T.; Sebena, Rene; Warich, Julia; Naydenova, Vihra; Orosova, Olga
    Background: Alcohol drinking was linked to self-rated health in different populations, but the observed association was inconsistent. We studied the association among university students across three European countries with different patterns of drinking. Methods: We analyzed data from three universities, one from each country: Germany (beer dominant), Bulgaria (wine dominant), and Poland (unclassified among youths, spirits dominant in adults) (N = 2103). Frequency of drinking and problem drinking (≥2 positive responses on CAGE-scale), on the one side, and self-rated health, caring for one’s own health, and worsening of health since the last year, on the other side, were assessed by means of self-administered questionnaire. The association between alcohol- (independent) and health-related (dependent) variables was evaluated by means of logistic regression, adjusting for country and sex. Results: Poor self-rated health and worsened health since the previous year were associated with problem drinking {odds ratio 1.82 [95% confidence interval (CI) 1.21–2.73] and 1.61 (95% CI 1.17–2.21), respectively}, but not with a higher frequency of drinking. In contrast, not caring for one’s own health was associated with frequent drinking [1.40 (95% CI 1.10–1.78)], but not with problem drinking [1.25 (95% CI 0.95–1.63)]. The results were consistent across the studied countries and for both sexes. Conclusion: The health status of university students was associated with problem drinking. A high frequency of drinking was associated with the lack of care of own health, but it was not associated with current health status. These associations were independent of the predominant pattern of drinking across the studied countries.
  • Item
    Alegoryczna wymowa proklamacji Ewangelii podczas Mszy świętej według Rationale divinorum officiorum Wilhelma Duranda na tle liturgicznych zwyczajów epoki średniowiecza
    (Wydział Teologiczny Uniwersytetu Opolskiego, 2017) Pałęcki, Waldemar
    W liturgii w dobie średniowiecza istotną rolę odegrała alegoryczna interpretacja poszczególnych tekstów i gestów liturgii, zwłaszcza Mszy św. Polegała ona na ukazywaniu moralizującym, typologicznym, rememoratywnym, eschatycznym i anagogicznym wszystkich obrzędów liturgicznych. Do najważniejszych przedstawicieli alegorycznej interpretacji należeli: Alkuin, jego uczeń — Amalariusz z Metzu, Raban Maur, Walfrid Strabo i Pseudo-German z Paryża. Poglądy te były umieszczane w traktatach określanych jako Expositiones Missae, Rationale divinorum ojficiorum lub Liber de divnis officiis. Ta forma spotkała się jednak w średniowieczu również ze słowami krytyki, a przeciwnikami byli diakon Florus z Lyonu i Paschazy Radbert. Chociaż alegoryczna interpretacja w dobie scholastyki przeżywała kryzys, to jednak stała się ona najpopularniejszą formą wykładni liturgii, a przykładem jest Rationale divinorum officiorum Wilhelma Duranda (zm. 1296 r.), biskupa Mende. W opracowaniu ukazano więc sposób interpretowania przez niego proklamacji Ewangelii w czasie Mszy św.
  • Item
    Ambroży o starości w swoich listach
    (Wydawnictwo KUL, 2011) Wysocki, Marcin
    The correspondence of St Ambrose, of which 91 letters survive, provides a picture of his pastoral and social activities. His letters were directed to people of differing ages and classes; in some of them one can find his views on ageing, its features and dangers and how the old should be cared for. The period of old age is, according to the Bishop of Milan, the period of becoming a perfect men. Ambrose considered that with advancing age man grows towards perfection and maturity in the human sense, but more importantly in the moral and religious sense. He taught that everyone must try to improve themselves gradually throughout life by conversion and repentance, achieving maturity and perfection by the time of death.
  • Item
    An Introductory Bibliography for the Study of 1 Enoch
    (Wydawnictwo KUL, 2019) Drawnel, Henryk
    The article contains elementary information concerning the manuscripts of 1 Enoch, their editions, and scientific literature that deals with the topic. The presentation begins with the list of larger bibliographic collections concerning the Enochic writings, then the Aramaic witnesses preserved in 11 manuscripts found in Qumran Cave 4 are shortly discussed and pertinent information concerning their edition is given. The rest of the study adduces basic details about the manuscripts that contain the translation of the original Aramaic and the history of their publication. By offering a general perspective on the manuscripts of 1 Enoch, with special attention focused on Aramaic evidence, the article leads the reader through the textually and linguistically complicated history of text transmission of this important Jewish composition.
  • Item
    An Introductory Bibliography for the Study of the Dead Sea Scrolls Text Editions and Tools for Study
    (Wydawnictwo KUL, 2019) Drawnel, Henryk Józef
    The present article contains an introductory bibliography for the use of students of the Dead Sea Scrolls. It focuses on the editions of the manuscripts and additional exegetical tools as well as resources necessary in initial and further research. Short notes added to some entries are intended to help the interested reader to get acquainted with the content and relevance of a particular publication. The second part of the article includes an updated list of archeological, philological and bibliographical sources needed for a proper exegetical approach to the scrolls.
  • Item
    Anger in Homiletic Teaching of Saint John Chrysostom. The Analysis of Homilies on Matthew
    (Wydawnictwo KUL, 2022) Szczur, Piotr
    The article is a case study of Saint John Chrysostom’s teaching on anger in his Homilies on Matthew. The author discusses only the wreath of a man, the question of God’s anger as a different research problem was omitted. Saint John Chrysostom uses two Greek nouns while describing anger: ἡ ὀργή and ὁ θυμός, which are used as synonyms without distinguishing any semantic differences between them. The preacher does not give a definition of the anger, but describes it as a passion (τό πάθος) and places it among other flaws – according to Plato’s classification – to passion of the spirited part of soul (thymoeides). He describes anger also as an illness, and by personalizing it, he says that anger is the devil. The preacher specifies many reasons for anger (jealousy, power, situation of a threat, tardiness, and devil’s action). He says also about the fatal effects of anger, which above all destroys human relations, harms spirituality, and leads to more serious misdemeanors (i.e. perjury, enmity, insult, fisticuff, and even murder). Because of that Chrysostom points out the anger prohibition expressed by Christ and Saint Paul, as well as the necessity of combating the anger, which is a crucial element of the Christian self-improvement. These efforts give spiritual fruits in the form of peace of heart and absolution of sins. The final part of the article represents an issue of justified anger which is not prohibited but also advisable against sinners, to improve their actions.
  • Item
    Antiochia Syryjska jako ośrodek ascezy i monastycyzmu w drugiej połowie IV w.
    (Wydawnictwo KUL, 2018) Szczur, Piotr
    The article presents a particular phase in the evolution of Christian asceticism, as exemplified by the monastic-ascetic milieu of Syrian Antioch. The writings of John Chrysostom, Theodoret of Cyprus and Libanius, which all refer to ascetic and monastic life in Antioch and its environs in the second half of the fourth century, are examined. These analyses allow us to identify three types among Antiochian ascetics. First group described included lay inhabitants of Antioch, both male and female, who endeavored to conduct a deeper spiritual life; this group included also persons practicing syneisaktism – a specific mode of ascetic life in which female virgins consecrated to God lived together with men (especially clergy) practicing ascesis. The second group consisted of rustic ascetics, to wit both lay and clergy inhabitants of villages around Antioch who conduced an ascetic lifestyle. The third group were those ascetics who observed monastic (or semi-monastic) life in the Antiochian mountains, especially on Mount Silpios. Monks were held in considerably high esteem, enjoying great respect among the inhabitants of Antioch. This resulted in their occasionally ignoring the rules of detachment from the world and of solitary life, as they entertained visitors or guests and – for serious reasons (e.g. during the trial of inhabitants of Antioch following the tax rebellion in 387) – visited the city. Our analysis thus depicts Antioch and its vicinity as a center of ascetic and monastic life. The clear-cut conclusion that emerges is that pre-monastic and monastic forms of ascetic life both existed in Antioch in the second half of the fourth century.
  • Item
    Antropologia personalistyczna w katechezie
    (Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2008) Goliszek, Piotr
    Antropologia personalistyczna wzmacnia katechezę antropologiczną o personalistyczną umiejętność odczytania problematyki egzystencji człowieka przez pryzmat osoby, jej wielkości, godności. Podpowiada jednocześnie, aby katecheza podjęła pełną odpowiedzialność za człowieka i jego dzieje. Personalism in anthropology includes the being whole of the man as the man – as a human person, in the term “person”; it also moves the meaning of “person” as a being towards the subjective character of the “I”, the self, the whole of the intra-human world and towards personalization of individual and collective life. Personalistic anthropology consolidates anthropological catechesis with a personalistic ability to interpret the issue of man’s existence through the prism of the person, his greatness and dignity. At the same time it prompts that catechesis should accept complete responsibility for man and his history. Catechesis aided by personalistic anthropology emphasizes the miracle of the human person, illuminates the Christian vocation of man, explains his existence as compared to the specific character of the epoch, interprets the history of his life in the light of the Gospel, and first of all it prepares the way to Christ.
  • Item
    Antropologia w relacji do teologii
    (Towarzystwo Teologów Dogmatyków, 2010) Góźdź, Krzysztof
    Antropologia teologiczna jest młodą, ale niezwykle dynamiczną dyscypliną teologiczną. Sama nie ogranicza się do uprawianego w teologii klasycznej traktatu „o stworzeniu” (protologia), lecz stawia sobie bardzo szerokie zadanie mówienia o całym człowieku w perspektywie Boga. Panuje bowiem przekonanie, że tradycyjna teologia mówiła raczej o „duszy” człowieka, a nie o „ciele” czy też o osobie ludzkiej. Integralne ujęcie człowieka każe widzieć go także jako strukturę, historię, działanie, jako istotę dynamiczną, moralną i osobową. Przy tym nie chodzi wyłącznie o wymiar indywidualny, lecz także i społeczny. Przez to antropologia teologiczna opiera się na pozytywnym odniesieniu zarówno do filozofii, jak i do nauk przyrodniczych. Ma dwa główne kierunki badań: nadprzyrodzony i doczesny. Ujmuje więc człowieka w perspektywie łaski Bożej, ale też i w perspektywie dzisiejszej egzystencji.
  • Item
    Antropologiczne aspekty duchowości maryjnej
    (2010) Paszkowska, Teresa
    Kwestie antropologiczne w duchowości maryjnej zostały odniesione w powyższej refleksji do tego typu zmagania się człowieka z tajemnicą własnego bytu, który ożywia pragnienie zdobycia takiej formy ducha, która uporządkowałaby i zdynamizowała wszelkie relacje z Bogiem i ludźmi. Żywym wzorem tak uformowanego ducha jest Maryja, Matka Jezusa i Matka Kościoła, której tajemnicę wnętrza odczytujemy, analizując Jej słowa, postawy i czyny. W porządku łaski jest Ona pierwszą spośród tych, którzy z Boga się narodzili (J 1, 13), gdyż pierwsza przyjęła Słowo (J 1, 12), by ciałem się stało. Jeśli starożytni pisarze bizantyjscy ośmielali się Ją zwać „syssomos – współcielesna” (por. M. Starowieyski, Maryja w Kościele starożytnym w: Matka Jezusa pośród pielgrzymującego Kościoła, red. J.S. Gajek MIC, K. Pek MIC, Warszawa 1993, 104) w odniesieniu do Syna Bożego, nie mniej logiczne wydaje się uznanie Jej za współcielesną z członkami całego Mistycznego Ciała. Święty Maksymilian Kolbe mówił w swym ostatnim kazaniu przed śmiercią: "Maryja dała również Synowi Jego mistyczne ciało z członkami, którymi my jesteśmy [por. Rz 12, 5]. Jest więc prawdziwą Matką naszą, a my Jej dziećmi" (scena pod krzyżem) [por. J 19, 26-27]- (Obóz koncentracyjny w Oświęcimiu, w lipcowe niedzielne popołudnie 1941 r. Odtworzył z pamięci ks. Konrad Szwedo w 1947 r., w: Konferencje świętego Maksymiliana Marii Kolbego, Niepokalanów 2009, 389. Referujący ks. Szwedo akcentuje: "Słowa te trafiały do przekonania. Miały jakby orzeźwiającą siłę […] O. Kolbe potrafił jakby «do prawd Ducha mowę ducha przystosować». O. Kolbe umiał te gorzkie cierpienia przez miłość przetworzyć w twórcze i tryskające życiem źródło siły duchowej, które nas podtrzymywało. To było wypływem jego głębi ducha). Natomiast von Balthasar akcentował, że Kościół nie ma własnej, odrębnej od Chrystusa postaci" (M. Kehl SJ, Wstęp, w: H.U. Von Balthasar, W pełni wiary…, 57). "Dla tych racji, Niepokalana jest wzorem stworzenia […], Ją naśladować, do Niej się zbliżyć, stać się Nią – oto szczyt doskonałości człowieka, oto jego ideał" (J. Domanski OFMConv, Wstęp, w: Zarys myśli maryjnej św. Maksymiliana Marii Kolbego, Niepokalanów 1933, 55). Dla uformowanych w wierze Kościoła ta prawda jawi się jako ewidentna, gdyż Kościół jest „maryjny de nascendi” (I. Kosmana, Obraz Maryi w przepowiadaniu Benedykta XVI…, 89). Antropotypiczność Maryi jest cennym elementem porządkującym wizje tej antropologii, która przyznaje priorytet Duchowi i waloryzuje nowe człowieczeństwo osiągnięte przez „powtórne narodzenie” (por. J 3, 7). W refleksji pominięte zostały te znamiona ducha Maryi, które w wymiarze dogmatycznym odsłaniają te Jej wymiary antropologiczne, które dotyczą Jej niepowtarzalnego wybrania i wyniesienia przez Boga. Wydawało się słusznym skoncentrować się tutaj na tych aspektach antropologii maryjnej, które wierzący przez analogię może wprost aplikować do swych sytuacji życiowych.