Wydział Teologii / Faculty of Theology
Permanent URI for this community
* Instytut Nauk Teologicznych (Sekcja Nauk Biblijnych * Sekcja Historii Kościoła i Patrologii * Sekcja Teologii Fundamentalnej * Sekcja Teologii Dogmatycznej * Sekcja Teologii Moralnej * Sekcja Teologii Duchowości * Sekcja Liturgiki i Homiletyki * Sekcja Teologii Pastoralnej i Katechetyki * Sekcja Ekumenizmu * Ośrodek Studiów nad Judaizmem Drugiej Świątyni * Ośrodek Badań Wschodnioeuropejskich - Centrum UCRAINICUM)
Browse
Browsing Wydział Teologii / Faculty of Theology by Issue Date
Now showing 1 - 20 of 858
Results Per Page
Sort Options
- ItemTeologiczne rozumienie historii u Wolfharta Pannenberga(Wydawnictwo Naukowe UKSW, 1984) Góźdź, KrzysztofWolfhart Pannenberg essaie, en ce qui concerne la compréhension de l’histoire, de réaliser la synthèse du subjectivisme de Bultmann et le pur scripturalisme de G. Ebeling et le transcendentalisme de K. Rahner et le futurisme de J. Moltmann. Cette synthèse remonte également à un courant plus profond : lier la compréhension biblique de l’histoire, au désir humain de connaître le sens de l’histoire en général, et défaire l’histoire par le chrétien. L’idée patristique (entre autre st Augustin) que Jésus-Christ est la forme de toute l’histoire humaine sert de modèle. Pour Pannenberg l’histoire de Jésus, surtout la Résurrection, est le sommet, la fin et la clé de l’histoire humaine, tant individuelle qu’universelle. Jésus-Christ anticipe, le plein finale de l’histoire. Cela rappelle, à un autre point de vue, la thèse mystique de Jean-Paul II qu’il "n’y a pas d’histoire sans le Christ”.
- ItemDas theologische Verständnis der Geschichte bei Wolfhart Pannenberg(Wydawnictwo Naukowe UKSW, 1985) Góźdź, Krzysztof
- ItemGegenwärtigkeit der Eschatologie im Christusereignis(Wydawnictwo Naukowe UKSW, 1987) Góźdź, Krzysztof
- ItemMisja społeczna kapłana(Instytut Jana Pawła II KUL, 1997) Góźdź, Krzysztof
- ItemCharyzmatyczność życia konsekrowanego(Redakcja Wydawnictw KUL, 1998) Paszkowska, TeresaOpracowanie stanowi komentarz do adhortacji posynodalnej Vita consecrata. Wskazuje na brak precyzji w teologicznym ujęciu charyzmatów. Omawia charyzmaty w posoborowym nauczaniu Stolicy Apostolskiej. Koncentruje się na ujęciu życia konsekrowanego w jego aspekcie charyzmatyczności w adh. Vita consecrata. Sugeruje patronat św. Jana Apostoła dla życia konsekrowanego.
- ItemEucharystia a dzieje(Instytut Jana Pawła II KUL, 1998) Góźdź, Krzysztof
- ItemBóg Ojciec nieznany poza Synem(Towarzystwo Naukowe KUL, 2000) Paszkowska, TeresaOpracowanie koncentruje się na kwestii poznania Boga jako Rodziciela – Ojca. Opisuje relację Izraela z Bogiem rozumianym jako „Bóg ojców”. Relacja wybraństwa nie utożsamia się z relacją synostwa. Prawda o Bogu jako Rodzicielu jest nieodłączna od tajemnicy Wcielenia Syna (kategoria rodzenia odniesiona do Boga). Jednorodzony Syn objawił się jako Wieczne Dziecko (H. U. von Balthasar) i odsłonił tajemnicę Ojcostwa Bożego. Każdy człowiek jako „dziecko ludzkie” jest „stworzeniem”, dziełem Boga. Poprzez łaskę może „narodzić się z Boga”, tzn. zrodzić się powtórnie. Usynowieni w Jednorodzonym Synu nie stają się ekspertami z zakresie religioznawstwa. W postawie wiary opowiadają się za Ojcem, którego – jak Jezus – zwą „swoim” (naszym Ojcem). Objawienie Boga w Synu „jest ostatnią daną przez Boga szansą powrotu do pierwotnego zamysłu miłości, którego początkiem było stworzenie” (Jan Paweł II, enc. Fides et ratio, nr 15).
- ItemEcclesia aeterna(Instytut Jana Pawła II KUL, 2000) Góźdź, Krzysztof
- ItemUniwersalizm zbawczy Jezusa Chrystusa(Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów w Stadnikach, 2001) Góźdź, KrzysztofDominus Iesus – Jezus jest Panem – brzmi radośnie w słowach Jana Pawła II jako zaproszenie wszystkich chrześcijan, aby w świadomości swojej wiary „odnowili przylgnięcie” do Jezusa Chrystusa, który „wczoraj i dziś, ten sam także na wieki” (Hbr 13,8) jest „drogą, prawdą i życiem” (J 14,6). Jest to wyznanie Chrystusa jako jedynego Syna, przez którego widzimy nie tylko oblicze Ojca (J 14,8), ale też doświadczamy spełnianie się odwiecznego zamiaru Ojca względem nas: ofiarowanie Prawdy i Miłości w Jego Synu, czyli dzianie się zbawienia. Odwaga św. Piotra jest dziś wezwaniem do świadectwa, że Jezus Chrystus jest uniwersalnym Zbawcą całej ludzkości, ponieważ „nie ma w żadnym innym imieniu zbawienia” (Dz 4,12).
- ItemDorosły jako podmiot katechezy(Wydawnictwo Salezjańskie, 2002) Kiciński, AndrzejArtykuł analizuje proces odnowy soborowej, który przyniósł wiele nowych wyzwań wobec edukacji religijnej. Ten proces przyczynił się także do rozwoju jakościowego katechezy dorosłych. Przezwyciężona została koncepcja duszpasterstwa „zachowywania” tego, co jest aktualnym stanem życia wspólnoty Ludu Bożego na korzyść ponownego odkrycia ewangelizacji jako podstawowego zadania i obowiązku Kościoła. Warunki życia współczesnych ludzi są wyzwaniem do zrewidowania treści i metod katechezy dorosłych oraz impulsem do naukowych poszukiwań interdyscyplinarnych (teologia, filozofia, psychologia, pedagogika, literaturoznawstwo), aby dorosły stał się rzeczywistym podmiotem ewangelizacji. Można zauważyć, że w fazie początkowej jest nowe spojrzenie na podmiotowość dorosłego w duszpasterstwie – z jednej strony przezwyciężona została koncepcja duszpasterstwa dorosłych prowadzonego tylko okazjonalnie, a nierzadko w sposób infantylny, a z drugiej wychodzi się w edukacji poza określenie człowieka dorosłego jako raz na zawsze „uformowanego”, „wychowanego”, będącego już całkowicie dojrzałym, także poza koncepcję dojrzałości jako rzeczywistości statycznej.
- ItemWyzwania katechezy młodzieży nowego tysiąclecia(Wydawnictwo Diecezjalne: Sandomierz, 2002) Kiciński, AndrzejArtykuł ukazuje charakterystykę młodzieży przełomu tysiącleci i wyznaczone nowe wyzwania dla duszpasterstwa. W nauczaniu Kościoła widać refleksję, że młodzież z jednej strony żyje w ciągłym poszukiwaniu nowych emocji, a z drugiej strony tradycyjnie wyraża silną potrzebę radykalizmu. Ma trudności w planowaniu przyszłości i oczekuje pełnej relacji z osobami znaczącymi. Pogłębiona refleksja Kościoła podkreśla, że duszpasterstwo młodzieży musi unikać prostych sloganów czy "happeningów", a skupić się na głoszeniu słowa Bożego i proponować rzetelną formację duchową.
- ItemYves’a Congara spojrzenie na Kościół jako podmiot Tradycji(Wyższe Seminarium Duchowne w Kielcach, 2003) Borto, Paweł
- ItemL’intimo rapporto tra la perdita della cultura narrativa e la distruzione dell’esperienza propria secondo Hubertus Halbfas(Università Pontificia Salesiana, 2003) Andrzej, KicińskiHubertus Halbfas non è pervenuto a una chiara definizione del concetto di religione, ma si rileva nei suoi scritti soprattutto il profondo interesse che lui ha verso il fenomeno religioso in genere. Anche le definizioni che qui appresso noi riportiamo non chiariscono ulteriormente il concetto, ma piuttosto sono espressione d'intuizioni non meglio sviluppate. I diversi materiali riportati da Halbfas danno un’idea soltanto parziale del complesso rapporto esistente tra religione e società. Però si possono riassumere schematicamente tre tipi di relazione presentati da lui: La religione è, in modo mediato e immediato, un fattore dello sviluppo sociale, ma fa parte, al tempo stesso, degli effetti di tale sviluppo sociale. La religione costituisce un ostacolo allo sviluppo sociale ed è insieme soggetta alle conseguenze di questo effetto. Il rapporto tra religione e società è di relativa distanza o di reciproco influsso, in senso sia positivo che negativo. In questo l’articolo abbiamo tentato di esporre il modo nel quale Halbfas mette in relazione la religione con l’esperienza, con la civiltà tecnologica, con il linguaggio, con la sua trasmissione, con la cultura e con la società. Riconosciamo ad Halbfas il merito di aver realizzato queste relazioni, che però, non sembrano completamente originali dell’autore, ma ricavate in parte da altri studi; originale resta il modo con il quale Halbfas ha cercato di trasmettere un concetto di religione vivo e vivibile dall’uomo d’oggi.
- ItemPielgrzymowanie Kościoła w papieskim posługiwaniu wędrownego misjonarza(Instytut Jana Pawła II KUL, 2003) Góźdź, Krzysztof
- ItemMiłosierdzie Boże nad światem (Uniwersalizm miłosierdzia)(Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów w Stadnikach, 2003) Góźdź, Krzysztof
- ItemPosługa charytatywna Kościoła w Polsce. Studium teologiczno-pastoralne(Wydawnictwo KUL, 2004) Przygoda, WiesławCelem pracy jest ukazanie działalności charytatywnej w płaszczyźnie norm Kościoła, praktycznej ich realizacji w Polsce oraz wniosków i postulatów dotyczących udoskonalenia tego sektora kościelnej praktyki w przyszłości. Do realizacji założonego celu wykorzystano dokumenty Kościoła współczesnego, literaturę przedmiotu oraz własne badania socjologiczne. Autor przebadał 275 proboszczów z 11 diecezji i 2 zgromadzeń zakonnych oraz 394 katolików świeckich z 8 parafii miejskich i 8 parafii wiejskich. Dobór próby był celowy. Narzędziem badań był kwestionariusz ankiety obejmujący 57 pytań. Praca ma charakter interdyscyplinarny, a jako metodę przyjęto schemat sylogizmu praktycznego, w ramach którego zastosowano wiele metod szczegółowych. Praca składa się z 3 części, z których każda zawiera 3 rozdziały. Część I (normatywna) przedstawia istotę i teologiczne podstawy posługi charytatywnej Kościoła, zadania charytatywne wszystkich grup Ludu Bożego oraz przedmiot działalności charytatywnej. Część II (socjologiczna) opisuje stan świadomości duszpasterzy i katolików na temat posługi charytatywnej Kościoła oraz środowiska i formy jej realizacji we współczesnej Polsce. Część III (prakseologiczna) ukazuje kierunki odnowy formacji charytatywnej duchownych i świeckich, postulaty odnowy struktur organizacyjnych oraz doskonalenia form i metod działalności charytatywnej Kościoła w Polsce.
- ItemCommunio jako paradygmat teologii duchowości(Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, 2004) Paszkowska, TeresaOpracowanie omawia w punkcie wyjścia treściową zawartość pojęcia „duchowość komunii” (NMI 43), wskazując na znaczeniowe niuanse pomiędzy łac. communio a gr. koinōnia. Prezentuje communio w wymiarze esse, eksponując jedną godność wszystkich w Kościele i następnie communio w wymiarze agere, która ujawnia różnorodność posłannictw w Kościele. Ujmuje communio ad intra według wskazań adhortacji apostolskich Jana Pawła II (zob. ChL, PDV, VC, PGr, EinE) odwołując się do komplementarności stanów życia w Kościele. Communio ekstraeklezjalną ukazuje jako otwartość na całą ludzkość i wszelkie stworzenie, upatrując tu istotę katolickości: „Kościół wyłania się z serca Ojca i jest [dlatego] katolicki, ponieważ Ojciec otwiera [tu] swoje ojcostwo wobec całej ludzkości” (Jan Paweł II). Pojęcie communio przymusza teologów do postrzegania duchowości poszczególnych stanów życia na sposób komplementarny. Właściwe odczytanie wertykalnego wymiaru duchowości, ustrzeże przed niebezpieczeństwem dawania priorytetu godnościom wypływającym z pełnionych w Kościele funkcji.
- ItemMłodzi nadzieją polskich rodzin w nauczaniu Jana Pawła II(Wydawnictwo Diecezjalne: Sandomierz, 2004) Kiciński, AndrzejThe article analyses John Paul II's homilies and conferences delivered in Poland during papal pilgrimages. The Holy Father showed Polish youth a new perspective of the vocation to love. We also see a papal diagnosis of threats - external and internal - emanating from various distorted and falsified patterns. Analysing all the statements, we can see that John Paul II not only encouraged attempts to talk about multidimensional maturation, but paid particular attention to the necessity of undertaking the toil of self-education.