Od wartości do powinności w ujęciu aksjologii personalistycznej

Abstract

Artykuł przedstawia zagadnienie wyprowadzania norm postępowania wychowawczego z przyjętych wcześniej wartości w ujęciu aksjologii personalistycznej. Aby móc zrealizować przedstawiony cel rozpatrzono następujące zagadnienia składowe: po pierwsze, na ile (i ewentualnie przy jakich założeniach) w ogóle uzasadnione jest wyprowadzanie norm wychowawczych z wartości. W tym obszarze ważną kwestią jest podjęcie krótkiej analizy nad różnymi sposobami rozumienia wartości jako takich. Następnie, po drugie, ukazano dwie główne strategie podejmujące wyjaśnienie przejścia między wartością a powinnością. Strategie te wynikają z odrębnych założeń ontologicznych. Jedna buduje na teleologicznej a druga na dysteleologicznej koncepcji bytu. Ostatecznie, po trzecie, ukazano specyficzne ujęcie tej problematyki na gruncie aksjologii personalistycznej ze szczególnym uwzględnieniem dorobku naukowego Karola Wojtyły. To rozwiązanie nazwano, za Wojtyłą: moc normatywna prawdy.