Monizm czy dualizm antropologiczny?

Góźdź, Krzysztof

Monizm czy dualizm antropologiczny?

dc.contributor.author	Góźdź, Krzysztof
dc.date.accessioned	2023-02-22T13:43:22Z
dc.date.available	2023-02-22T13:43:22Z
dc.date.issued	2010
dc.description.abstract	Problem monizmu czy dualizmu antropologicznego pozwala rozwiązać obraz „nowego człowieka”, który wyrasta ze świadectwa wiary, przez określenie relacji „całego” człowieka (z duszą i ciałem) do Boga. W Biblii rozróżnienie ciała i duszy nie jest wyostrzone, mocniej położony jest akcent na jedności człowieka, jedności z dwóch elementów, a nie na jednorodności. Ale nie można przyjmować monizmu ontycznego, według którego człowiek miałby być tylko duchem, albo tylko materią. Byt ludzki nie jest jednorodny. Jest on „jeden ciałem i duszą” – corpore et anima unus (por. KKK 362-368). Dzisiaj nie można uciec od religijnego dualizmu, jaki wytworzyła nauka klasyczna. Problem monizm czy dualizm antropologiczny powinien iść nie w kierunku skrajności obu nurtów, lecz jedności w dwoistości ciała i duszy, gdzie niejako jedność ma prymat, chociaż dusza może istnieć i bez ciała.	pl
dc.description.abstract	Das Problem des anthropologischen Monismus oder Dualismus vermag das Bild des „neuen Menschen“, das aus dem Glaubenszeugnis hervorgeht, durch die Bestimmung der Relation des „ganzen“ Menschen (mit Leib und Seele) zu Gott zu lösen. In der Bibel ist die Unterscheidung zwischen dem Leib und der Seele nicht genug scharf, und der Akzent liegt mehr auf der Einheit des Menschen, der Einheit von zwei Elementen, aber nicht auf der Gleichartigkeit dieser Elemente. Man darf jedoch keinen ontischen Monismus annehmen, nach dem der Mensch nur Geist oder nur Materie sei. Das Sein des Menschen ist nicht gleichartig. Der Mensch ist „in Leib und Seele einer“ – corpore et anima unus (KKK 362-368). Zwar einige theologischen Anhänger des Monismus behaupten, dass der ganze Mensch mit Leib und Seele stirbt, und dass dank der Erlösung Gott ihn als ganzen im Tode wiederbelebt, eine solche Theorie wurde jedoch am Anfang nur durch manche Ketzereien angenommen. Heutzutage kann man dem religiösen Dualismus, welchen die klassische Lehre entworfen hat, nicht entgehen. Das Problem – anthropologischer Monismus oder Dualismus – sollte, meiner Meinung nach, in folgender Weise gelöst werden: Man darf weder den Monismus in der extremen Bedeutung, noch den radikale Dualismus vertreten, sondern die Einheit in der Zweifachkeit des Leibes und der Seele, wo einigermaßen die Einheit das Primat hat, obwohl die Seele auch ohne den Leib existieren kann.	pl
dc.identifier.citation	"Studia Theologica Varsaviensia", 2010, T. 48, nr 2, s. 45-62	pl
dc.identifier.issn	0585-5594
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.12153/4407
dc.language.iso	pl	pl
dc.publisher	Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie	pl
dc.rights	Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/	*
dc.subject	człowiek	pl
dc.subject	antropologia	pl
dc.subject	monizm	pl
dc.subject	dualizm	pl
dc.subject	jedność duszy i ciała	pl
dc.subject	„nowy człowiek”	pl
dc.title	Monizm czy dualizm antropologiczny?	pl
dc.title.alternative	Anthropological monism or dualism?	pl
dc.title.alternative	Der anthropologische Monismus oder Dualismus	pl
dc.type	info:eu-repo/semantics/article	pl