Antropologiczny wymiar piękna Maryi

Loading...
Thumbnail Image
Date
2013
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Centrum Formacji Maryjnej "Salvatoris Mater" Księży Marianów
Abstract
Opracowanie podejmuje temat antropologicznego piękna Maryi. W punkcie wyjścia, za Janem Pawłem II, Maryję ukazano jako „antidotum” na zagrożenia, które współczesnego człowieka odwodzą od Boga. Ona cała ukierunkowana na Boga, ukazuje w Nim to najwyższe Piękno, w którym może człowiek odnaleźć pokój ducha. W Niej zaś samej można na nowo oglądać świat – wolny od brzydoty – rzeczywistość w tym pięknym stanie, w jakim wyszła ona z rąk Stwórcy i została odkupiona przez Zbawcę. Wewnętrzne piękno Maryi oraz piękno Jej postaw ma swój początek w zdeterminowanym ukierunkowaniu in Deum. Piękno jako kategoria ontyczna i personalna – w stopniu nie mniejszym niż dobro – przyciąga i podnosi ducha. Trudno określić jednoznacznie, czym jest piękno. Należy to słowo traktować jako termin pierwotny, greckie: kalon, harmonia, symetria, prepon; łacińskie: pulchritudo, decorum, aptum, aptitudo, suavitas, gravitas), więc zasadniczo niedefiniowalny. W Starym Testamencie egzemplifikacją piękna jest majestat Boga (por. 2 Krn 7,21; Iz 64,10; w Nowym Przymierzu ma ono charakter transcendentny i osobowy, za jego pośrednictwem Bóg objawia siebie i swoje doskonałości (por. przemienienie na górze Tabor – Mt 17, 1-13; Mk 9, 1-7; Łk 9, 28-36). Św. Augustyn uznawał teokalię za praźródło wszelkiego dobra i piękna, harmonii i twórczego stawania się. Wykazywał, że „piękno transcendentne poznaje się nie za pośrednictwem zmysłów, ale dynamizmem duszy wykorzystującym prawdę i cnotę”, stąd tylko święci mogą je zobaczyć (De civitate Dei, IX,4,2). Na strukturę opracowania składają się trzy punkty: 1) Piękno wpisane w esse – ontyczny wymiar piękna Maryi. Ten wymiar piękna odnosi się do Jej niepokalanego poczęcia oraz opartej na nim otwartości wobec Słowa Boga i gotowości zaangażowania. 2) Piękno wpisane w agere – etyczny wymiar piękna Maryi. W tym punkcie omówiono piękno postaw Maryi wobec Boga i człowieka, Jej rozliczne cnoty i powiązanie umiejętności radowania się z podejmowaniem dzieł miłości. Wyeksponowano piękno Maryi jako Dziewicy, Matki i Wdowy, wpisane w egzystencję codzienną i zarazem znaczące dla losów ludzkości. 3) Piękno wpisane w wymiar eschatonu – teraz i na zawsze „cała piękna”. Wniebowzięta ukazuje człowiekowi, w jaki sposób można być „odbiciem” Piękna na wieki. Z wiecznej perspektywy nie przestaje Maryja przykuwać uwagi wierzących, jak też artystów wielbiących Jej urok. Przedstawiona na ikonach, w posągach czy uwielbiana muzyką – nie przestaje oddziaływać na poszczególne osoby (np. Julianna z Norwich, Chiara Lubich, Edyta Stein), jak też na cały Kościół wypatrujący znaków bliskości paruzji.
La riflessione sulla bellezza di Maria è importante oggi per salvare la vera immagine dell’uomo. E’ la Vergine Maria che ci svela la bellezza della vita umana. L’articolo è stato strutturato in questo modo; 1) La bellezza iscritta in esse – la dimensione ontologica della bellezza di Maria (in modo particolare il mistero dell’immacolata concezione e l’apertura alla parola di Dio); 2) La bellezza iscritta in agere – la dimensione etica della bellezza di Maria (Vergine, Madre, Vedova); 3) La bellezza iscritta nella dimensione escatologica – adesso e per sempre Tota Pulchra.
Description
Keywords
piękno, agere, esse, eschaton, Maryja
Citation
Salvatoris Mater, 2013, nr 1-4, s. 89-106.
ISBN