Antropologiczny wymiar piękna Maryi

Paszkowska, Teresa

Antropologiczny wymiar piękna Maryi

dc.contributor.author	Paszkowska, Teresa
dc.date.accessioned	2018-06-26T11:46:58Z
dc.date.available	2018-06-26T11:46:58Z
dc.date.issued	2013
dc.description.abstract	Opracowanie podejmuje temat antropologicznego piękna Maryi. W punkcie wyjścia, za Janem Pawłem II, Maryję ukazano jako „antidotum” na zagrożenia, które współczesnego człowieka odwodzą od Boga. Ona cała ukierunkowana na Boga, ukazuje w Nim to najwyższe Piękno, w którym może człowiek odnaleźć pokój ducha. W Niej zaś samej można na nowo oglądać świat – wolny od brzydoty – rzeczywistość w tym pięknym stanie, w jakim wyszła ona z rąk Stwórcy i została odkupiona przez Zbawcę. Wewnętrzne piękno Maryi oraz piękno Jej postaw ma swój początek w zdeterminowanym ukierunkowaniu in Deum. Piękno jako kategoria ontyczna i personalna – w stopniu nie mniejszym niż dobro – przyciąga i podnosi ducha. Trudno określić jednoznacznie, czym jest piękno. Należy to słowo traktować jako termin pierwotny, greckie: kalon, harmonia, symetria, prepon; łacińskie: pulchritudo, decorum, aptum, aptitudo, suavitas, gravitas), więc zasadniczo niedefiniowalny. W Starym Testamencie egzemplifikacją piękna jest majestat Boga (por. 2 Krn 7,21; Iz 64,10; w Nowym Przymierzu ma ono charakter transcendentny i osobowy, za jego pośrednictwem Bóg objawia siebie i swoje doskonałości (por. przemienienie na górze Tabor – Mt 17, 1-13; Mk 9, 1-7; Łk 9, 28-36). Św. Augustyn uznawał teokalię za praźródło wszelkiego dobra i piękna, harmonii i twórczego stawania się. Wykazywał, że „piękno transcendentne poznaje się nie za pośrednictwem zmysłów, ale dynamizmem duszy wykorzystującym prawdę i cnotę”, stąd tylko święci mogą je zobaczyć (De civitate Dei, IX,4,2). Na strukturę opracowania składają się trzy punkty: 1) Piękno wpisane w esse – ontyczny wymiar piękna Maryi. Ten wymiar piękna odnosi się do Jej niepokalanego poczęcia oraz opartej na nim otwartości wobec Słowa Boga i gotowości zaangażowania. 2) Piękno wpisane w agere – etyczny wymiar piękna Maryi. W tym punkcie omówiono piękno postaw Maryi wobec Boga i człowieka, Jej rozliczne cnoty i powiązanie umiejętności radowania się z podejmowaniem dzieł miłości. Wyeksponowano piękno Maryi jako Dziewicy, Matki i Wdowy, wpisane w egzystencję codzienną i zarazem znaczące dla losów ludzkości. 3) Piękno wpisane w wymiar eschatonu – teraz i na zawsze „cała piękna”. Wniebowzięta ukazuje człowiekowi, w jaki sposób można być „odbiciem” Piękna na wieki. Z wiecznej perspektywy nie przestaje Maryja przykuwać uwagi wierzących, jak też artystów wielbiących Jej urok. Przedstawiona na ikonach, w posągach czy uwielbiana muzyką – nie przestaje oddziaływać na poszczególne osoby (np. Julianna z Norwich, Chiara Lubich, Edyta Stein), jak też na cały Kościół wypatrujący znaków bliskości paruzji.	pl
dc.description.abstract	La riflessione sulla bellezza di Maria è importante oggi per salvare la vera immagine dell’uomo. E’ la Vergine Maria che ci svela la bellezza della vita umana. L’articolo è stato strutturato in questo modo; 1) La bellezza iscritta in esse – la dimensione ontologica della bellezza di Maria (in modo particolare il mistero dell’immacolata concezione e l’apertura alla parola di Dio); 2) La bellezza iscritta in agere – la dimensione etica della bellezza di Maria (Vergine, Madre, Vedova); 3) La bellezza iscritta nella dimensione escatologica – adesso e per sempre Tota Pulchra.	pl
dc.identifier.citation	Salvatoris Mater, 2013, nr 1-4, s. 89-106.	pl
dc.identifier.issn	1507-1669
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.12153/303
dc.language.iso	pl	pl
dc.publisher	Centrum Formacji Maryjnej "Salvatoris Mater" Księży Marianów	pl
dc.rights	CC0 1.0 uniwersalna	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/	*
dc.subject	piękno	pl
dc.subject	agere	pl
dc.subject	esse	pl
dc.subject	eschaton	pl
dc.subject	Maryja	pl
dc.title	Antropologiczny wymiar piękna Maryi	pl
dc.title.alternative	La dimensione antropologica della bellezza di Maria	pl
dc.type	info:eu-repo/semantics/article	pl