Książki/rozdziały (WT)

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/20.500.12153/102

Browse

Now showing 1 - 20 of 159

Katecheza z dorosłymi w diecezji sosnowieckiej w latach 2004-2024
(Biblos. Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej, 2025-05-07) Słodczyk, Marcin
Praca poświęcona została analizie katechezy z dorosłymi w diecezji sosnowieckiej w latach 2004-2024, ze szczególnym uwzględnieniem jej podstaw teologicznych, uwarunkowań historyczno-społecznych oraz praktycznych form realizacji. Autor, wychodząc od definicji katechezy z dorosłymi zawartej w „Dyrektorium o Katechizacji” (2020), wskazuje na przejście od modelu transmisyjnego do modelu towarzyszenia i współuczestnictwa, w którym dorośli wierni traktowani są jako aktywni uczestnicy własnego rozwoju duchowego. W kontekście diecezji sosnowieckiej, powstałej w 1992 roku i ukształtowanej normatywnie przez I Synod Diecezjalny (2001-2004), podjęto próbę rekonstrukcji lokalnej praktyki katechetycznej z dorosłymi, nieuwzględnianej dotychczas w opracowaniach naukowych. Zakres badań obejmuje analizę dokumentów synodalnych, regulacji diecezjalnych, materiałów katechetycznych oraz działań formacyjnych w ramach pięciu głównych typów katechezy: rodziców przed chrztem dziecka, rodziców dzieci i młodzieży przystępujących do sakramentów, narzeczonych, katechumenów dorosłych oraz katechezy okazjonalnej. Studium opiera się na kwerendzie przeprowadzonej w archiwach diecezjalnych i parafialnych oraz na analizie materiałów formacyjnych, w tym niepublikowanych dotąd dokumentów wspólnoty „Ubogaceni” z Wolbromia. Zastosowanie metod analityczno-syntetycznej oraz historycznej umożliwiło ukazanie zarówno instytucjonalnych uwarunkowań katechezy z dorosłymi, jak i konkretnych rozwiązań pastoralnych wdrażanych przez kolejnych biskupów diecezji. Opracowanie to nie tylko wypełnia lukę badawczą w obszarze katechetyki diecezjalnej, ale także dostarcza materiału źródłowego i refleksji prakseologicznej, mogących posłużyć w przygotowaniach do zapowiedzianego II Synodu Diecezji Sosnowieckiej. The study is devoted to an analysis of adult catechesis in the Diocese of Sosnowiec during the years 2004–2024, with particular attention given to its theological foundations, historical and social context, and practical forms of implementation. Beginning with the definition of adult catechesis presented in the Directory for Catechesis (2020), the author highlights the shift from a transmission-based model to one of accompaniment and co-responsibility, in which adult believers are regarded as active participants in their own spiritual development. Within the context of the Diocese of Sosnowiec—established in 1992 and normatively shaped by its First Diocesan Synod (2001–2004)—an attempt has been made to reconstruct the local practice of adult catechesis, which until now has not been examined in scholarly literature. The scope of the research includes an analysis of synodal documents, diocesan regulations, catechetical materials, and formation activities within five main types of adult catechesis: for parents before their child's baptism, for parents of children and youth preparing for the sacraments, for engaged couples, for adult catechumens, and for occasional catechesis. The study is based on research conducted in diocesan and parish archives, as well as on an analysis of formation materials, including previously unpublished documents prepared by the “Ubogaceni” (Enriched) community from Wolbrom. The application of analytical-synthetic and historical methods made it possible to present both the institutional conditions of adult catechesis and the specific pastoral solutions implemented by successive bishops of the diocese. This work not only fills a research gap in the field of diocesan catechetics but also provides source material and praxeological reflection that may serve the preparations for the announced Second Synod of the Diocese of Sosnowiec.
Słownik biograficzny zmarłych księży diecezji sosnowieckiej (1992-2024)
(Biblos. Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej, 2024-09-01) Słodczyk, Marcin
Publikacja dokumentuje życie i działalność zmarłych duchownych związanych z diecezją sosnowiecką, obejmując okres od jej utworzenia w 1992 roku do 2024 roku. Pierwotnie planowana na rok 2027, książka została wydana wcześniej z powodu wydarzeń z lat 2023–2024. Zawiera biografie 126 duchownych, uwzględniając informacje o ich narodzinach, święceniach kapłańskich, miejscach pracy oraz pełnionych funkcjach kościelnych. Ze względu na brak pełnych źródeł oraz częste zmiany placówek duszpasterskich, podano ogólne informacje o czasie pracy na stanowiskach wikariuszowskich. Dodatkowo biogramy zawierają daty objęcia urzędów proboszczowskich, informacje o pełnionych funkcjach i urzędach diecezjalnych, tytuły dysertacji doktorskich oraz nadane tytuły honorowe. W każdej biografii zaznaczono również datę przejścia duchownego na emeryturę oraz miejsce jej spędzenia, jak również datę śmierci i miejsce pochówku. Publikacja skupia się na przedstawieniu faktów, unikając nadmiernego fabularyzowania życiorysów, co nadaje jej charakter dokumentalny i źródłowy. W publikacji opisano również działalność dwóch biskupów sosnowieckich: Adama Śmigielskiego SDB oraz Grzegorza Kaszaka, jak i okresy zarządzania diecezją przez administratorów apostolskich. Oprócz biogramów kapłanów inkardynowanych do diecezji sosnowieckiej, publikacja obejmuje również sylwetki trzech księży związanych z Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Sosnowieckiej w Krakowie, a także biogram biskupa Tadeusza Pieronka, który pełnił funkcję biskupa pomocniczego w diecezji sosnowieckiej w latach 1992-1998. Publikacja stanowi istotny wkład w historiografię diecezji oraz cenny zbiór informacji o duchownych, którzy przez lata kształtowali jej życie religijne i społeczne.
Znaczenie wielkich antyfon adwentowych "O" w duchowym życiu chrześcijan
(Biblos. Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej, 2023-06-01) Słodczyk, Marcin
Celem pracy jest teologiczna analiza wielkich antyfon adwentowych „O” oraz ukazanie, jak kształtują one życie duchowe chrześcijan. Analizowane teksty są utworami starożytnymi używanymi w liturgii rzadko, na ogół nie są znane szerszemu gronu wiernych. Najpierw zaprezentowane zostało znaczenie śpiewu psalmów w liturgii. Następnie przedstawiono proces powstania w świętych celebracjach formy antyfony. Rozważania te ukazały szczególne znaczenie i wartość wielkich antyfon adwentowych „O” w liturgii; każda z nich poddana została studium biblijnemu i teologicznemu. Dokonane opracowanie przedstawia głębię treści zawartych w tych krótkich utworach oraz ich znaczenie i funkcje, jakie spełniają w roku liturgicznym, a szczególnie w okresie Adwentu. Ostatni etap opisu wielkich antyfon stanowi ukazanie sposobu, w jaki utwory te przygotowują chrześcijan do obchodu święta Narodzenia Pańskiego, do zjednoczenia z Jezusem Chrystusem w tajemnicy Eucharystii.
Prawda, dobro, sumienie – u podstaw odpowiedzialności społecznej
(Wydawnictwo KUL, 2011) Derdziuk, Andrzej
Niniejsze przedłożenie podejmuje prezentację podstawowych pojęć z zakresu teologii moralnej, które wchodzą w zakres zagadnienia odpowiedzialności moralnej, będącej narzędziem do ukazania autonomicznej roli człowieka w społeczności. Autonomia nie wyklucza jednak stwierdzenia rozlicznych zależności i uwzględnienia ich w procesie poznawczym i decyzyjnym, który to proces człowiek podejmuje jednak w atmosferze wolności i nadziei. Do kierowania się odpowiedzialnością osoba ludzka musi dojrzewać przez proces uczenia się, polegający na gromadzeniu doświadczeń oraz słuchaniu wskazań zawartych w pouczeniach zapisanych na kartach Pisma Świętego i kodeksach norm moralnych. Istotne jest też właściwe nastawienie na recepcję własnych zachowań w oczach innych oraz poddanie się Duchowi Świętemu, który kieruje człowiekiem przez wiarę.
Ksiądz Janusz Nagórny - świadek teologii nadziei
(Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, 2010) Derdziuk, Andrzej
List wczesnochrześcijański. Studium wybranych zagadnień z epistolarów łacińskich IV i V wieku
(Wydawnictwo «scriptum», 2024) Wysocki, Marcin
W świecie, który niemalże zapomniał, czym jest pisanie listów, z całym tego obrządkiem i atmosferą, powrót do tego sposobu mówienia – żeby użyć słów wielkiego miłośnika i znawcy Ojców Kościoła św. kardynała Johna H. Newmana – „z serca do serca” wydaje się niczym powrót do szczęśliwych lat dziecięcych. Szczególnie, że jest to powrót do dzieciństwa Kościoła, w którym listy odgrywały szczególną rolę. Jest to powrót do wyjątkowego rodzaju literackiego, który balansuje na granicy dialogu, poezji, traktatu naukowego, homilii czy przemowy i przez to jest niezwykle bliski, ale i tajemniczy. Niniejsza monografia – na przykładzie listów św. Ambrożego z Mediolanu, św. Hieronima, św. Augustyna i św. Paulina z Noli – jest próbą odkrycia tego pięknego i tajemniczego świata, a więc również zrozumienia ludzi pierwszych wieków Kościoła, którzy przez listy wyrażali swoje emocje, myśli, problemy, tęsknoty, uczucia, troski i radości.
Personalizm podstawą medycyny spersonalizowanej
(Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa KUL, 2019) Goliszek, Piotr
Dla medycyny personalizowanej wytyczną magistralą jest nie tyle spersonalizowanie i zindywidualizowane działanie w obszarze diagnostyki i terapii, ile personalistyczne podejście do chorego człowieka. Medycyna to nie tylko świat specjalistycznej aparatury, instrumentów i farmaceutyków, ale jest to przede wszystkim świat osób. Jeśli medycyna uległaby pokusie skoncentrowania się tylko na wymiarze somatycznym człowieka, zapominając o jego osobie, to może przez to okazać się nieskuteczna, mimo że od strony formalnej będzie poprawna, a nawet precyzyjna. Jeżeli osoba człowieka będzie pominięta, zostanie tylko fragment człowieka pacjenta. Wówczas zamiast integralnego podejścia i działania pozostanie fragmentaryczne. W centrum zainteresowania będzie bardziej choroba, a nie człowiek. Tymczasem interesuje nas cały człowiek wraz z chorobą. W tym też rozumieniu medycyna personalizowana będzie się stawać nowoczesną i perspektywiczną. Medycyna personalizowana już w swojej nazwie „personalizowana” stawia kategorię osoby w samym centrum swoich badań. Nowoczesność, oryginalność i skuteczność medycyny personalizowanej to nie tylko zindywidualizowana precyzyjna prewencja, diagnostyka i terapia, ale także roztropny dobór środków i metod medycznych, w tym oparcie na nowoczesnej biotechnologii. Nowoczesna medycyna personalizowana i związane z nią nowe zagadnienia to również kwestie etyczne dotyczące naukowców i lekarzy, ale również odpowiedzialność polityków, rządów, twórców prawa, przedstawicieli świata nauki i przemysłu współpracującego z medycyną personalizowaną. Działania diagnostyczne i terapeutyczne będą o wiele bardziej skuteczne jeśli wykonywane będą w perspektywie dobra całej osoby chorej, nie tylko dla dobra fizyczno-biologicznego, ale przede wszystkim dla dobra psychiczno-duchowego. Postępowanie w określonym stanie chorobowym, to całościowe widzenie osoby chorej. Zdrowie czy choroba to nie tylko kwestia fizjologiczna. Nie tyle organizm jest zdrowy czy chory, lecz zdrowy lub chory jest człowiek jako osoba. W związku z tym lekarz nie leczy tylko choroby, ale leczy chorego człowieka, obejmując wszystkie aspekty osobowego podmiotu.
Znaczenie korelacji międzyprzedmiotowej w nauczaniu religii katolickiej. Próba interpretacji personalistycznej
(Wydawnictwo Natan Lublin, 2011) Goliszek, Piotr
Korelacja nauki religii z edukacją szkolną jest dowodem dialogu wiary z rozumem, religii z nauką, chrześcijaństwa ze współczesnością. Ma służyć człowiekowi, czyli jego samopoznaniu i autointerpretacji, a następnie samorealizacji osobowości chrześcijańskiej w dziedzinie poznawczo-intelektualnej.
Doświadczenie wiary w katechetycznej posłudze
(Wydawnictwo Natan Lublin, 2012) Goliszek, Piotr
Katecheza, która jest uprzywilejowaną formą przekazu nauki wiary, przyczynia się do jej dojrzewania i wzrostu, jest drogą budowania i pogłębienia doświadczenia wiary. Katecheza jest komunikacją doświadczenia wiary chrześcijańskiej. U jej podstaw znajduje się zasada integracji między egzystencją człowieka a orędziem objawionym w konkretnym historycznym wcieleniu słowa Bożego. Należy przywracać znaczenie doświadczenia w przekazie katechetycznym, który winien być pogłębioną refleksją nad doświadczeniem człowieka w świetle kluczowych doświadczeń chrześcijańskich: Izraela, Chrystusa i Kościoła.
Kerygmat dla nowej Europy
(Wydawnictwo Archidiecezji Lubelskiej „Gaudium”, 2004) Goliszek, Piotr
Zagadnienie reinterpretacji kerygmatu chrześcijańskiego w naszkicowanej płaszczyźnie nowej ewangelizacji. Chodzi o całościowe i wieloaspektowe ujęcie problemów współczesnego świata w ścisłej korelacji z nową ewangelizacją, której podstawowym zadaniem jest głoszenie: z nową mocą, z nowym zapałem, nowymi środkami chrześcijańskiego kerygmatu.
Ku hermeneutyce katechetycznej
(Wydawnictwo KUL, 2009) Goliszek, Piotr
Hermeneutyka katechetyczna oparta na myśli, zasadach i strukturach hermeneutyki personalistycznej jest najbardziej adekwatna na współczesne czasy, bowiem jest sensorodna i osobowotwórcza. W kontekście nadrzędnego celu katechezy – komunii i zażyłości z Chrystusem – hermeneutyka katechetyczna posiada zdolność prowadzenia katechizowanego do samoświadomości i autointerpretacji w świetle Faktu – Sensu Osoby Jezusa Chrystusa. On Interpretuje człowieka i wszelką rzeczywistość najpełniej i najpiękniej. I tak prowadzi do zażyłości i komunii ze swoją Osobą i Trój-Osobowym Bogiem.
Metody pracy z osobami z upośledzeniem umysłowym
(Wydawnictwo KUL, 2006) Kiciński, Andrzej
Katechetyka sięga do sprawdzonych metod nauczania, ale również poszukuje nowych metod katechetycznych dostosowanych do uczniów i ich możliwości. Przez metody nauczania w pedagogice ogólnej i w pedagogice specjalnej rozumie się systematycznie stosowany sposób pracy nauczyciela z uczniami, umożliwiający uczniom opanowanie wiedzy z umiejętnością posługiwania się nią w praktyce, jak również rozwijania zdolności umysłowych. Artykuł omawia metody oddziaływania pedagogicznego w pedagogice uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, które dostosowuje do przekazu wiary. Dzieli je na metody nauczania-uczenia się oparte na obserwacji, słowie czy działaniu i na metody wychowania ukierunkowującego oparte na wpływie wychowawcy, wpływie otoczenia społecznego oraz samowychowaniu. Wskazuje metody oddziaływania interwencyjnego oparte na metodzie indywidualnego przypadku, które mogą polegać na zwalczaniu odchyleń związanych z upośledzeniem umysłowym, zwalczaniu dodatkowych ujemnych odchyleń czy rozwijaniu dodatnich odchyleń. Artykuł wskazuje również nowe metody komunikacji niewerbalnej. Zwraca uwagę na podział komunikacji niewerbalnej nieintencjonalnej i intencjonalnej, gdzie ta ostatnia dzieli się na wspomagającą i alternatywną. Komunikacja alternatywna znajduje zastosowanie gdy osoba porozumiewa się bezpośrednio, czyli twarzą w twarz, inaczej niż za pomocą mowy, a komunikacja wspomagająca oznacza komunikację uzupełniającą, gdzie interwencja z wykorzystaniem alternatywnych środków komunikacji ma dwojaki cel: wzmacniać i uzupełniać mowę oraz gwarantować zastępczy sposób porozumiewania się, gdy osoba nie zaczyna mówić. Rozwinięta świadomość społeczna i eklezjalna oraz niewątpliwy postęp pedagogiki specjalnej, sprawiają, że rodzina, szkoła, parafia i inne miejsca formacyjne mogą podać tym, którzy noszą w sobie upośledzenie fizyczne, umysłowe i inne braki, odpowiednią katechezę, do której mają prawo jako ochrzczeni. Catechetics draws on proven teaching methods, but also seeks out new catechetical methods adapted to students and their abilities. Teaching methods in general pedagogy and in special pedagogy are understood as a systematically applied way of the teacher's work with students, enabling students to master knowledge with the ability to use it in practice, as well as to develop their mental abilities. The article discusses methods of pedagogical influence in the pedagogy of students with special educational needs, which it adapts to the transmission of faith. It divides them into teaching-learning methods based on observation, word or action and methods of directional education based on the influence of the educator, the influence of the social environment and self-education. It identifies intervention methods based on the individual case method, which may consist in combating deviations associated with mental retardation, combating additional negative deviations or developing positive deviations. The article also identifies new methods of non-verbal communication. It draws attention to the division of non-intentional and intentional non-verbal communication, where the latter is divided into supportive and alternative communication. Alternative communication is used when a person communicates directly, i.e. face-to-face, other than by means of speech and supportive communication refers to complementary communication, where intervention using alternative means of communication has the dual purpose of reinforcing and supplementing speech and guaranteeing a substitute means of communication when a person does not begin to speak. Developed social and ecclesial awareness, and the undoubted progress of special pedagogy, make it possible for the family, school, parish and other places of formation to give those who bear physical, mental and other handicaps the appropriate catechesis to which they are entitled as baptised persons.
Specjalizacja Katechetyki
(Wydawnictwo KUL, 2009) Kiciński, Andrzej
Artykuł na początku zawiera informację o powstaniu i rozwoju katechetyki w KUL. Został opracowany w roku 2008, kiedy minęła 50. rocznica powołania na Wydziale Teologii KUL Sekcji Pastoralnej oraz 40. rocznica istnienia Instytutu Teologii Pastoralnej. Dzieje Teologii Pastoralnej jako odrębnej dyscypliny sięgają 1958 r. Instytut Teologii Pastoralnej KUL został zatwierdzony przez Stolicę Apostolską dekretem Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego w 1968 r. W ten sposób dołączył on do istniejących już wcześniej Instytutów Pastoralnych w Louvain (od 1935 r.), Brukseli (od 1946 r.), Paryżu (od 1950 r.) i Rzymu (od 1958 r. – Uniwersytet Laterański). Artykuł wskazuje główne obszary badawcze, takie jak: historia katechezy, twórczość wykładowców katechetyki, podmiot katechezy, przedmiot katechezy i adresata katechezy. Ukazuje działalność społeczną pracowników, doktorantów i studentów katechetyki oraz strukturę na Wydziale Teologii w badanym okresie. The article at the beginning contains information about the origin and development of catechetics at the Catholic University of Lublin (KUL). It was prepared in 2008, the year of the 50th anniversary of the establishment of the Pastoral Theology Section at the Faculty of Theology of the Catholic University of Lublin and the 40th anniversary of the Institute of Pastoral Theology. The history of Pastoral Theology as a separate discipline dates back to 1958. The Institute of Pastoral Theology of the Catholic University of Lublin was approved by the Holy See by a decree of the Congregation for Catholic Education in 1968. Thus it joined the already existing Pastoral Institutes in Louvain (since 1935), Brussels (since 1946), Paris (since 1950) and Rome (since 1958 - Lateran University). The article identifies the main areas of research, such as the history of catechesis, the work of catechetical lecturers, the subject of catechesis, the object of catechesis and the addressee of catechesis. It shows the social activities of the staff, doctoral students and students of catechetics and the structure in the Faculty of Theology during the period under study.
Rozwój dziecka ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w wymiarze duchowym
(Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, 2013) Kiciński, Andrzej
Dla katechezy osób z niepełnosprawnością intelektualną ważna jest teologiczna wizja Objawienia i Słowa Bożego. Po Soborze Watykańskim II w świadomości eklezjalnej intelektualistyczna koncepcja Objawienia oparta na modelu autorytatywnego przekazu prawdy została przezwyciężona. Dziś uznaje się wizję egzystencjalną i osobową, chrystologiczną i otwartą na historię. Kościół nigdy nie miał wątpliwości, że osoby chore są w pełni jego członkami, niemniej problematyka udziału osób z niepełnosprawnością intelektualną w Kościele była fragmentarycznie obecna w jego nauczaniu. Katecheza osób z niepełnosprawnością intelektualną polega na towarzyszeniu im we wchodzeniu na drogę życia chrześcijańskiego. Stosując podstawową zasadę wierności Bogu i człowiekowi, katecheta może wybrać dogodne dla każdej osoby i siebie metody z pedagogiki specjalnej, musi jednak pamiętać, że korzystanie z dorobku dydaktyki nie zwalnia go z myślenia o Bożej pedagogii. Współczesna katecheza osób z niepełnosprawnością intelektualną w Polsce musi skupić się na próbie zintegrowania swoich oddziaływań ze szkołą, wspólnotą parafialną i - przede wszystkim - z rodziną. Trzeba jednak podkreślić, że „zintegrowana” nie oznacza „umieszczona wewnątrz” np. szkoły, lecz połączona siecią wzajemnych relacji odzwierciedlających miłość, która pozwala rozpoznawać uczniów Jezusa. Bóg nie jest abstrakcją, ale Żyjącym, z którym nawiązujemy relację. W tej relacji nasza umiejętność rozumowania jest względna. Osoba z niepełnosprawnością intelektualną nie może być postrzegana jako nierozumna i pozbawiona wszelkich zdolności abstrakcji. Trzeba docenić te jej możliwości w takiej mierze, w jakiej je posiada. Jest to ewangeliczna służba niepełnosprawnym, aby nie zatracili swoich talentów, lecz je pomnożyli. Każdy człowiek bowiem, także niepełnosprawny intelektualnie, otrzymał je od Boga. Theological vision of the Divine Revelation, as well as, God’s Word are of significant importance for catechesis for persons with special educational needs. After the Second Vatican Council the intellectualistic concept of the Revelation based on the model of authoritative transmission of truth, within ecclesial awareness, was abandoned. Today the models of existential, personal, Christological and historical vision are widely approved of. The Church has never questioned the fact, that the disabled persons constitute full members of the congregation, however, the matter concerning the participation of persons with special educational needs within the Church has been only partially mentioned as far as the contents of the Church teachings are concerned. Catechesis for persons with special educational needs consists in accompanying those persons while they are entering their way of Christian life. Catechist, following the primary rule of loyalty to God and to man, may choose to apply proper methods originating from special pedagogy, however, he should always keep in mind, that using the achievements in the didactics will not release him from considering the pedagogy of God. Modern catechesis for persons with special educational needs in Poland should focus on an attempt to integrate the impact it has on persons with school, parish community and - most of all - with the family. It is worth emphasizing, though, that “integrated” should not mean “placed within” school, for instance, but rather combined by means of mutual relations, which would reflect love, allowing for recognising the pupils of Jesus Christ. It is worth remembering, that God is not an abstract phenomenon, He is Alive, and we make relations with Him. In this case our reasoning ability constitutes rather a relative issue. Person with intellectual disability should not be perceived as unwise and deprived of any ability of abstract thinking. We should appreciate such an extent of those abilities, as this person is actually capable of. This is the evangelical ministry for disabled persons, which aims at encouraging them not to lose their gifts, but rather to multiply them, as every man, intellectually disabled as well, received those gifts straight from God.
Jezus Oblubieniec. Metafora małżeńska w Ewangelii Janowej
(Bonus Liber, 2023-12-01) Kubiś, Adam
Opisanie Boga YHWH w Starym Testamencie oraz Jezusa w Nowym Testamencie jako Oblubieńca jest niezwykle śmiałym antropomorfizmem. Trudno sobie bowiem wyobrazić bardziej odważną myśl niż porównanie relacji Boga do człowieka poprzez pryzmat ludzkiego małżeństwa, które w tradycji biblijnej widziane jest jako ścisłe zjednoczenie, prowadzące do „stania się jednym ciałem” (Rdz 2,24). Antropomorfizm ten spotykamy na wielu kartach ST i NT. Porównanie Jezusa do małżonka, oblubieńca, pana młodego jest jednak jednym z najbardziej fundamentalnych kluczy otwierających najgłębszy sens tożsamości Jezusa ukazanego na kartach Ewangelii Janowej. W pierwszej części swego dzieła Ewangelista opisuje i definiuje oblubienicę Jezusa. Jest nią matka Jezusa, Jego uczniowie, Żydzi w Jerozolimie z Nikodemem na czele, Samarytanie z anonimową Samarytanką, w końcu urzędnik królewski z Kafarnaum. Oblubienicą są zatem wszyscy wierzący w Jezusa, poczynając od Jego matki, a kończąc na schizmatykach, heretykach i nieczystych rytualnie poganach. W drugiej części Ewangelii, odpowiadającej drugiemu rozdziałowi książki, opisany jest moment zaślubin pomiędzy Jezusem a Jego oblubienicą. Jest to godzina wywyższenia na krzyżu, śmierci, kiedy Jezus przekazuje swej oblubienicy, stojącej pod krzyżem, swój ślubny dar: Ducha Świętego. Z tej racji spotkanie zmartwychwstałego Jezusa z Marią Magdaleną ujęte jest w konwencji spotkania Salomona ze swą ukochaną w Pnp 3. Rozdział trzeci książki traktuje o tekście, który explicite identyfikuje Jezusa jako oblubieńca, a Jana Chrzciciela jako drużbę, przyjaciela Oblubieńca: „Ten, kto ma oblubienicę, jest oblubieńcem; a przyjaciel oblubieńca, który stoi i słucha go, doznaje najwyższej radości na głos oblubieńca. Ta zaś moja radość doszła do szczytu” (3,29).
Tożsamość ludzi młodych w nauczaniu Jana Pawła II podczas pielgrzymek do Polski
(Poligrafia Inspektoratu Towarzystwa Salezjańskiego, 2003) Kiciński, Andrzej
Jan Paweł II podczas pielgrzymek apostolskich do Polski ukazywał katolicką wizję budowania tożsamości młodzieży na kluczowym dla nich etapie podejmowania pierwszych samodzielnych decyzji. Propozycja dotyczyła adolescentów, jak i kolejnych etapów młodości. Papież ukazywał możliwości rozwoju życia duchowego, bez zaniedbywania innych sfer, jak: życie biologiczne, intelektualne czy społeczne. Wskazania świętego Jana Pawła II są aktualne do dziś mimo zmieniających się warunków zewnętrznych. During his apostolic pilgrimages to Poland, John Paul II presented a Catholic vision of building the identity of young people in their crucial stage of life. The proposal concerned adolescents as well as subsequent stages of youth. He indicated the possibilities of developing the spiritual life, without neglecting other spheres: such as biological, intellectual or social life. Saint John Paul II's indications are still relevant today despite the changing external conditions.
Wyzwania i szanse dla duszpasterstwa emigrantów polskich we Włoszech
(Wydawnictwo KUL, 2009) Kiciński, Andrzej
Czy sytuacja polskich emigrantów we Włoszech jest godna uwagi? Słyszymy bardziej o Anglii, Stanach Zjednoczonych Ameryki i Niemczech. Jakie są wyzwania i szanse dla duszpasterstwa emigrantów we Włoszech? Jakie konkretne wskazania katechetyczne? Najczęściej pisze się, że Polacy we Włoszech to głównie tzw. Stara Emigracja powojenna (żołnierze, którzy walczyli m.in. pod Monte Cassino, czy ludzie kultury jak Gustaw Herling-Grudziński) oraz Polacy przyjeżdżający do Włoch z powodów zarobkowych. Ignoruje się całkowicie istnienie wykształconej grupy naszych rodaków, zintegrowanych we Włoszech (w przekonaniu, że jest ich bardzo niewielu) oraz najliczniejszą grupę emigrantów zarobkowych, doskonale radzących sobie we Włoszech, osiadłych tutaj od lat. Na pewno ta ograniczona wizja Polonii włoskiej wynika z braku stałych punktów odniesienia (poza kilkoma wyjątkami) i organizacji społeczności polskiej. Artykuł na podstawie analizy mediów społecznościowych wskazuje 5 etapów życia polskiego emigranta we Włoszech i wskazuje propozycje duszpasterskie oraz katechetyczne do pracy z nimi. Is the situation of Polish emigrants in Italy noteworthy? We hear more about England, the United States of America and Germany. What are the challenges and opportunities for the pastoral care of emigrants in Italy? What concrete catechetical indications? Most often it is written that Poles in Italy are mainly the so-called Old Post-War Emigration (soldiers who fought at Monte Cassino, among others, or cultural people such as Gustaw Herling-Grudziński) and Poles coming to Italy for economic reasons. The existence of an educated group of our compatriots, integrated in Italy (in the belief that there are very few of them), and the most numerous group of economic emigrants, doing very well in Italy, settled here for years, are completely ignored. Certainly, this limited vision of Italian Polonia is due to the lack of fixed reference points (with a few exceptions) and organisation of the Polish community. The article, based on an analysis of social media, identifies 5 stages in the life of a Polish emigrant in Italy and indicates pastoral and catechetical proposals for working with them.
Katechizm – komunia i dialog
(Wydawnictwo Jedność, 2014) Kiciński, Andrzej
Katechizm od czasów swego powstania aż do dziś zapewnia budowanie komunii eklezjalnej. Każdy wierzący i poszukujący wiary w sposób zwięzły dowiaduje się dzięki katechizmowi, jakie jest lex credendi, lex celebrandi, lex vivendi i lex orandi Kościoła katolickiego. Kościół w ten sposób prowadzi dialog z człowiekiem każdej epoki, odpowiadając na pytania, w co wierzymy, jak celebrujemy naszą wiarę, jak żyjemy według niej i jak się modlimy. Nieco staroświecki tytuł katechizm znów powrócił i stał się - jak w przypadku katechizmu dla młodych Youcat - swoistą aktualizacją, jakby «współczesnym oprogramowaniem dla każdego urządzenia GPS (Global Positioning System)», które pozwala na odnalezienie swego położenia w czasie rzeczywistym, a nieograniczona liczba użytkowników może go stosować niezależnie od warunków, w jakich system ten jest wykorzystywany. Także różne jego aplikacje pozwalają ostrzegać innych przed niebezpieczeństwami, aby dotrzeć do celu bezpiecznie i w zdrowiu. Katechizm jest podobnym narzędziem, które - odpowiednio stosowane we wspólnocie wierzących - prowadzi ich do właściwego celu. The Catechism has ensured the building up of ecclesial communion from the time of its creation until today. Every believer and seeker of faith learns concisely through the catechism what the lex credendi, lex celebrandi, lex vivendi and lex orandi of the Catholic Church are. In this way, the Church engages in a dialogue with the people of every era, answering the questions of what we believe, how we celebrate our faith, how we live by it and how we pray. The somewhat old-fashioned title of catechism is back again and has become - as in the case of the Youcat catechism for young people - a kind of update, as if it were 'modern software for every GPS (Global Positioning System) device', which allows one's location to be found in real time, and an unlimited number of users can use it regardless of the conditions in which it is used. Also, its various applications make it possible to warn others of dangers in order to reach their destination safely and in good health. The catechism is a similar tool that, when used appropriately in a community of believers, leads them to the right destination.
Moc Słowa Bożego. Podstawy teologiczne katechezy osób z niepełnosprawnością intelektualną
(Wydawnictwo GAUDIUM, 2008) Kiciński, Andrzej
Ten artykuł jest próbą wcielenia słów Jana Pawła II, który głosił, że „w społeczności ludzkiej możni i wykształceni zajmują pierwsze miejsce i są bardziej dostrzegani. Ale w Królestwie Bożym jest inaczej: pierwszymi i większymi są dzieci, słabi, ubodzy, cierpiący”. Podstawą teologiczną katechezy osób z niepełnosprawnością intelektualną pozostaje prawda, że Jezus Chrystus nie tylko przekazuje Słowo Boże, ale On jest Słowem Bożym. Troska Kościoła o katechezę osób z niepełnosprawnością intelektualną wynika z wierności przykładowi i nauczaniu Założyciela. Katecheza jest związana z Objawieniem, które sam Bóg dał o sobie w Jezusie Chrystusie, a które zostało zachowane w głębokiej pamięci Kościoła i w Piśmie Świętym i przekazywane jest przez żywą tradycję z pokolenia na pokolenie. Objawienie to nie jest oderwane od życia ani mu przeciwne. Dotyczy bowiem ludzkiego istnienia i nadaje mu ostateczny sens, oświeca człowieka, by w słowach Ewangelii szukał on natchnienia i prawdy o sobie. This article is an attempt to embody the words of John Paul II, who proclaimed that "in human society the mighty and the educated come first and are more visible. But in the Kingdom of God it is different: the first and greater are children, the weak, the poor, the suffering". The theological basis for catechesis of people with intellectual disabilities remains the truth that Jesus Christ not only communicates the Word of God, but He is the Word of God. The Church's concern for the catechesis of people with intellectual disabilities stems from fidelity to the example and teaching of the Founder. Catechesis is bound up with the Revelation that God himself has given about himself in Jesus Christ, which has been preserved in the deep memory of the Church and in the Holy Scriptures and is handed down by living tradition from generation to generation. This revelation is not detached from or opposed to life. Indeed, it concerns human existence and gives it its ultimate meaning, enlightening man to seek inspiration and truth about himself in the Words of the Gospel.
Care for Families with Disabled Members
(Wydawnictwo KUL, 2018) Kiciński, Andrzej
Parents expecting a child usually want it to be healthy, without disabilities, successful and able to develop like many other children. Whenever an abnormality is diagnosed in a newborn baby, for the parents this is a big blow, a mental shock. Earlier or later diagnosis of a child's disability poses a problem to the parents, who are often not prepared. Therefore, Pope Francis, in his Apostolic Exhortation Amoris Laetitia, sees concern for the disabled as a paradigm. "It is a great admiration for families who, with love, accept the difficult experience of a disabled child. They give the Church and society a valuable testimony of fidelity to the gift of life "(see AL 47). The present study will deal with the challenges facing families and the pastoral care of children with physical and intellectual disabilities. Rodzice oczekujący dziecka zazwyczaj chcą, aby było ono zdrowe, bez niepełnosprawności, odnosiło sukcesy i rozwijało się jak wiele innych dzieci. Za każdym razem, gdy u noworodka zostaje zdiagnozowana nieprawidłowość, dla rodziców jest to duży cios, szok psychiczny. Wcześniejsze lub późniejsze zdiagnozowanie niepełnosprawności dziecka stanowi problem dla rodziców, którzy często nie są na to przygotowani. Dlatego papież Franciszek w adhortacji apostolskiej Amoris Laetitia troskę o osoby niepełnosprawne postrzega jako paradygmat. "To wielki podziw dla rodzin, które z miłością przyjmują trudne doświadczenie niepełnosprawnego dziecka. Dają one Kościołowi i społeczeństwu cenne świadectwo wierności darowi życia" (zob. AL 47). Niniejsze studium dotyczy wyzwań stojących przed rodzinami i duszpasterstwem dzieci z niepełnosprawnością fizyczną i intelektualną.

Książki/rozdziały (WT)

Browse

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Dział Repozytorium i Pozycjonowania Wydawnictw

Repozytorium Instytucjonalne KUL

Browse

Recent Submissions