„Pismo mówi, że On ma powstać z martwych” (J 20,9). Znaczenie odwołania się do Pisma w najwcześniejszych formach wyznania wiary w Zmartwychwstanie. Analiza teologicznofundamentalna

Borto, Paweł

„Pismo mówi, że On ma powstać z martwych” (J 20,9). Znaczenie odwołania się do Pisma w najwcześniejszych formach wyznania wiary w Zmartwychwstanie. Analiza teologicznofundamentalna

dc.contributor.author	Borto, Paweł
dc.date.accessioned	2021-04-29T13:14:53Z
dc.date.available	2021-04-29T13:14:53Z
dc.date.issued	2019
dc.description.abstract	Niniejszy artykuł omawia sposób, w jaki najwcześniejsze formy wyznania wiary w Zmartwychwstanie odwołujące się do świadectwa Pisma Starego Testamentu. Analizie zostały poddane najważniejsze świadectwa wiary w Zmartwychwstanie wyrażone w aklamacjach i formułach wiary – zarówno te, w których nie pojawia się bezpośrednie odwołanie się do Pisma, jak też i te, w których można wskazać nawiązanie do określonych miejsc w Piśmie. W analizie pominięto katechezy i hymny liturgiczne, stosując w wyborze kryterium diachroniczne wskazujące na pierwszeństwo chronologiczne aklamacji i formuł wiary. Przeprowadzona analiza pozwoliła wykazać, że pierwszym punktem odniesienia dla wiary w Zmartwychwstanie nie jest Pismo, lecz świadectwo świadków, którzy spotkali Zmartwychwstałego, a więc u początku wiary w Zmartwychwstanie jest wydarzenie. Słowo Starego Testamentu samo w sobie jest niewystarczalne. Dopiero kiedy zaczyna się je odczytywać w świetle wydarzeń z życia Jezusa i w świetle Jego słów, można zacząć wskazywać na wypełnienie się Pisma w wydarzeniach paschalnych. Tak więc choć to nie Pismo jest początkiem wiary w Zmartwychwstanie, to zarazem wiara ta szuka odniesienia w Piśmie – lecz nie w pojedynczych tekstach Pisma, ale w Piśmie czytanym jako jedno wielkie świadectwo o zbawczym Bożym działaniu. W pierwszych formułach wiary w Zmartwychwstanie oraz w aklamacjach utrwalony został zarazem pewien sposób lektury Pisma, który stanowi wzorzec dla budowania argumentacji skrypturystycznej w teologii fundamentalnej, ponieważ ukazuje on, że Pismo jest tu czytane najpierw jako całość (egzegeza kanoniczna) oraz w świetle tradycji apostolskiej i z uwzględnieniem analogii wiary, na co zwraca uwagę Benedykt XVI w dokumencie Verbum Domini.	pl
dc.description.abstract	The article explains how the oldest formulas of faith in resurrection and their acclamations relate to the Scripture. The aim of the discussion is the presentation of the rela- tion between the confession of faith in Resurrection and the testimony of Scripture from the theologico-fundamental perspective. On this basis, the author draws conclusions concerning the role of the scriptural argument in the faith in Resurrection.	pl
dc.identifier.citation	"Roczniki Teologiczne" 2019, Vol. 66, nr 9, s. 19-34	pl
dc.identifier.doi	10.18290/rt.2019.66.9-2
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.12153/1654
dc.language.iso	pl	pl
dc.rights	Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International	*
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/legalcode	*
dc.subject	resurrection	pl
dc.subject	zmartwychwstanie	pl
dc.subject	Scripture	pl
dc.subject	Pismo Święte	pl
dc.subject	scriptural argument	pl
dc.subject	argument skrypturystyczny	pl
dc.title	„Pismo mówi, że On ma powstać z martwych” (J 20,9). Znaczenie odwołania się do Pisma w najwcześniejszych formach wyznania wiary w Zmartwychwstanie. Analiza teologicznofundamentalna	pl
dc.title.alternative	“THE SCRIPTURE SAYS THAT HE MUST RISE FROM THE DEAD” (cf. Jn. 20:9). THE MEANING OF THE APPEAL TO THE SCRIPTURE IN THE EARLIEST FORMS OF THE CONFESSION OF FAITH IN RESURRECTION. THE THEOLOGICO-FUNDAMENTAL ANALYSIS	pl
dc.type	info:eu-repo/semantics/article	pl