Personalistic dimension of ecclesia-forming catechesis

Abstract

The article addresses the personalistic dimension of the Church’s catechesis presented as a process of including children and young people in the mystery of the Church seen in a personal way, as the Communio Personarum et personarum. The personal view of the Church and the personalistic dimension of ecclesial education in catechesis is intended as a safeguard against understanding and grasping the Church in rheistic, institutional, hierarchical, juridical, and sociological terms. It is also meant to open up to anthropological, personalistic and communal dimensions. A new personal quality and a higher way of existence for the person being catechized as coexistence with Christ should be the most important fruit of a personalistic introduction to the Church.

Artykuł podejmuje zagadnie personalistycznego wymiaru katechezy eklezjotwórczej ukazany jako proces włączania dzieci i młodzieży w misterium Kościoła rozumianego osobowo – Communio Personarum et personarum. Osobowe ujęcie Kościoła oraz personalistyczny wymiar edukacji eklezjalnej w katechezie ma za cel chronić przed rozumieniem i ujmowaniem Kościoła w kategoriach reistycznych, instytucjonalnych, hierarchicznych, jurydycznych, socjologicznych, otwierając na kategorie antropologiczne, personalistyczne i wspólnotowe. Najważniejszym owocem personalistycznego wprowadzenia w życie Kościoła winna być nowa jakość osobowa oraz wyższy sposób egzystencji katechizowanego jako współbytowanie z Chrystusem.