Krytyka kosmoteandryzmu Raimona Panikkara

Niewiadomski, Piotr

Krytyka kosmoteandryzmu Raimona Panikkara

dc.contributor.author	Niewiadomski, Piotr
dc.date.accessioned	2020-09-21T08:37:15Z
dc.date.available	2020-09-21T08:37:15Z
dc.date.issued	2020-09-28
dc.description	Wydział Teologii, Instytut Nauk Teologicznych; promotor rozprawy doktorskiej: o. dr hab. Ireneusz S. Ledwoń, prof. KUL	pl
dc.description.abstract	Celem niniejszej pracy jest krytyka myśli Raimona Panikkara z pozycji katolickiej. Raiomon Panikkar to jeden z najważniejszych teologów dialogu międzyreligijnego, który swą myśl ujął w system określający wzajemne relacje Boga, człowieka i kosmosu, czyli kosmoteandryzm, mający stanowić intelektualne uzasadnienie dla spotkania religii i ich przekształcenia, To przekształcenie dokonało się najpierw u teologa, który zaczynał swą pracę naukową jako ksiądz katolicki poszukujący obecności Chrystusa w hinduizmie, a skończył jako międzyreligijny intelektualista przypisujący sobie cztery tożsamości: chrześcijańską, hinduistyczną, buddyjską i ateistyczną, które - jego zdaniem - nie wykluczały się. Kosmoteandryzm dostarcza uzasadnienia dla tak radykalnie pojętego pluralizmu religijnego. Pierwszy rozdział pokazał źródła systemu Panikkara w myśli zachodniej, z jej przeświadczeniem o kryzysie świata, które autor ten czyni uzasadnieneim swoich refleksji. Odpowiedzią na kryzys jest przemyślenie idei religijnych, a zwłaszcza Trójcy, pokazaną na przykładzie Boskości, człowieka i kosmosu, które autor łączy z trzema jej Osobami, czemu w pracy tej odpowiadają rozdziały 2, 3 i 4. Ostatni rozdział zawiera krytykę tego systemu w odniesieniu do metody teologii katolickiej, kościelnego wyznania wiary, a także Karla Poppera krytyki historycyzmów.	pl
dc.description.abstract	The purpose of this work is to criticize the ideas of Raimon Panikkar from Catholic position. Raimon Panikkar is one of the most important theologians of interreligious dialogue, who put his thought into a system defining the mutual relations between God, man and the cosmos, i.e. cosmoteandism, which was to constitute an intellectual justification for the meeting of religions and their transformation. This transformation took place first within the Panikkar himself, who began his scientific work as a catholic priest seeking the presence of Christ in Hinduism but ended up as an interreligious intelectual who ascribed four identities: Christian, Hindu, Buddhist and atheistic, which in his opinion were not mutually exclusive. Cosmoteandrism provides justification for such a claim, as well as for his radical religious pluralism. The first chapter showed the cosmoteandrism in Western thought, with its conviction of a world crisis that this author uses as justification for his mindset, as he tries to answer to the crisis with rethinking of religious ideas, especially the Trinity. He connects Divinity, man and the cosmos, with the three Persons, which in this work corresponds to chapter 2, 3, and 4. The last chapter contains a critique of Panikkar's system from a perspective of Catholic theology, church faith and Karl Popper's criticism of historicism.	pl
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.12153/1346
dc.language.iso	pl	pl
dc.subject	kosmoteandryzm	pl
dc.subject	Panikkar	pl
dc.subject	krytyka	pl
dc.subject	intelektualista	pl
dc.subject	religia	pl
dc.subject	cosmoteandism	pl
dc.subject	criticism	pl
dc.subject	intellectual	pl
dc.subject	religion	pl
dc.title	Krytyka kosmoteandryzmu Raimona Panikkara	pl
dc.title.alternative	Criticism of Raymon Panikkar's cosmoteandism	pl
dc.type	info:eu-repo/semantics/doctoralThesis	pl