Funkcja prawa kanonicznego w systemie prawnym Państwa Miasta Watykańskiego
Abstract
Przedmiotem dysertacji jest wyjaśnienie teoretycznego i praktycznego znaczenia prawa kanonicznego w systemie prawnym Państwa Watykańskiego poprzez analizę źródeł prawa tego państwa i aktów ich praktycznego zastosowania, zwłaszcza w orzecznictwie sądów watykańskich oraz innych organów stosujących prawo. Podstawę weryfikacji tezy stanowi stwierdzenie, że pomimo zauważalnej tendencji do pomniejszania znaczenia prawa kanonicznego w porządku prawnym Państwa Miasta Watykańskiego (będącej przede wszystkim konsekwencją dostosowywania się tego porządku do norm powszechnego prawa międzynarodowego), utrzymanie jego roli jako podstawy watykańskiego systemu źródeł prawa, kryterium interpretacji ustaw watykańskich i recepcji prawa włoskiego, pozostaje warunkiem zachowania „służebnej roli” Państwa wobec Stolicy Apostolskiej. Przyjęcie prawa kanonicznego za wyznacznik natury Państwa Watykańskiego i jego organów oraz za podstawowe źródło prawa i kryterium jego interpretacji prowadzi do wniosku, że w Państwie tym obowiązują nie tylko pozytywne normy wydane przez ustawodawcę kościelnego, ale również normy prawa Bożego. Prawo Boże stanowi fundamentalną zasadę całego systemu prawa Państwa Miasta Watykańskiego, a żadne uregulowania wprowadzone do tego systemu nie mogą być z nim sprzeczne. Poza tym obowiązująca ustawa o źródłach prawa stanowi, że watykański porządek prawny „dostosowuje się” do norm powszechnego prawa międzynarodowego oraz do norm wynikających z traktatów i innych umów, których stroną jest Stolica Apostolska. To „dostosowywanie się” stanowi obecnie podstawowy czynnik rozwoju systemu prawnego Państwa Watykańskiego.
The object of the dissertation is to clarify the theoretical and practical significance of canon law in the legal system of the Vatican City State by analysing the sources of its law and the acts of its practical application, especially in the jurisprudence of the Vatican courts and other bodies applying the law. The basis for the verification of the thesis is the assertion that, despite the noticeable tendency to diminish the importance of canon law in the legal order of the Vatican City State (being above all a consequence of the adaptation of this order to the norms of universal international law), the maintenance of its role as the basis of the Vatican system of sources of law, the criterion for the interpretation of Vatican laws and the reception of Italian law, remains the condition for the preservation of the 'servile role' of the State towards the Holy See.
The approval of canon law as the determinant of the nature of the Vatican City State and its organs and as the primary source of law and the criterion for its interpretation leads to the conclusion that not only the positive norms issued by the ecclesiastical legislature but also the norms of divine law apply in the Vatican City State. God's law is the fundamental principle of the entire legal system of the Vatican City State, and no regulation introduced into this system may be in conflict with it. In addition, the current Law on Sources of Law stipulates that the Vatican legal order 'conforms' to the norms of universal international law and to those arising from treaties and other agreements to which the Holy See is a party. This 'adaptation' is now a fundamental factor in the development of the legal system of the Vatican City State.
Description
Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji, Instytut Nauk Prawnych; promotor: ks. prof. Piotr Stanisz
Keywords
Państwo Watykańskie, Stolica Apostolska, prawo watykańskie, prawo kanoniczne, recepcja prawa, Vatican City State, Holy See, vatican law, canon law, reception of law