Nadzieja a przystosowanie psychospołeczne młodzieży o różnych typach osobowości wychowującej się w placówkach opiekuńczo-wychowawczych

Abstract
Praca dotyczy nadziei i przystosowania psychospołecznego młodzieży o różnych typach osobowości, wychowującej się w placówkach opiekuńczo-wychowawczych. Oparto się na koncepcji nadziei A. Scioli. Przystosowanie psychospołeczne dotyczy tu pozytywnego ustosunkowania w relacjach, umiejętności radzenia sobie w sytuacjach konfliktu oraz satysfakcji z życia. W badaniach posłużono się metodami kwestionariuszowymi. Badania wykonano w placówkach opiekuńczo-wychowawczych na terenie Śląska. Do analiz zakwalifikowano 173 osoby, w tym 89 chłopców i 84 dziewczęta. Bezpośrednia zależność pomiędzy nadzieją a sposobem radzenia sobie występuje tylko z unikowym sposobem radzenia. Nadzieja nieuduchowiona jest silnie powiązana z satysfakcją z życia. Istnieją również liczne powiązania nadziei nieuduchowionej ze sposobami ustosunkowania się wobec ludzi. Słaba nadzieja łączy się z poczuciem niższości w relacjach. Silna nadzieja odnosząca się do przywiązania wiąże się z lepszymi relacjami interpersonalnymi. Niezależność w relacjach i tendencja do kierowania innymi łączy się z nadzieją dotyczącą przekonania o możliwości polegania na sobie. Natomiast silna nadzieja odnosząca się do polegania na wsparciu innych wiąże się z większą zależnością w relacjach interpersonalnych. Typy osobowości moderują związek nadziei oraz sposobów radzenia w sytuacji niezgody oraz sposobów ustosunkowania do innych.
The topic of this paper is the relationship between hope and psychosocial adjustment of youth which has different types of personality, living in institutional foster care. This dissertation was based on the integrative concept of hope by A. Scioli. The proper adjustment was defined here as a positive attitude in relationships, ability to deal with conflict situation and satisfaction with life. The research was carried out using questionnaire methods. The results was obtained among 173 people, including 84 girls and 89 boys. Direct dependence between hope and ways of coping only exists in case of avoidance. Non-spiritual hope is strongly liked to the satisfaction on life. There are also numerous associations of non-spiritual hope with the ways of responding to people. A strong hope relating to attachment is associated with better interpersonal relationships. Poor hope is connected with a sense of inferiority in relationships. Independence and the tendency to lead others are connected with the belief in the possibility of relying on oneself. A strong hope regarding the possibility of relying on the support of others is associated with greater dependence in relations. Types of personality affect many links between hope and ways to responding to others and ways of coping with a conflict situation.
Description
Wydział Nauk Społecznych, Instytut Psychologii; promotor rozprawy doktorskiej: em. prof. zw. dr hab. Władysława Pilecka, dr hab. Ewa Zasępa, prof. APS
Keywords
nadzieja, przystosowanie psychospołeczne, dom dziecka, opieka zastępcza, osobowość, hope, psychosocial adjustment, foster care, personality
Citation
ISBN
Creative Commons License