Żądanie zaprotokołowania sprzeciwu jako przesłanka legitymacji czynnej wspólnika (akcjonariusza) do wytoczenia powództwa o uchylenie lub stwierdzenie nieważności uchwały zgromadzenia wspólników (walnego zgromadzenia akcjonariuszy)

Abstract
Zgodnie z poglądem dominującym w doktrynie i orzecznictwie żądanie zaprotokołowania sprzeciwu wobec uchwały zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia akcjonariuszy stanowi odrębny od aktu głosowania akt staranności i konieczną przesłankę wytoczenia powództwa o uchylenie, lub stwierdzenie nieważności uchwały. W artykule podjęto się wykładni przepisów art. 250 pkt 2 i art. 422 § 2 pkt 3 Kodeksu spółek handlowych, również w kontekście ustrojowych uwarunkowań analizowanej instytucji, przede wszystkim art. 45 ust. 1 Konstytucji RP. Mimo panującej tendencji do literalnego odczytywania i ścisłej interpretacji tych przepisów Autor proponuje uwzględnienie rezultatów wykładni funkcjonalnej i systemowej, m.in. w odniesieniu do sposobu i formy wystąpienia z takim żądaniem, jak i oceny momentu, do którego jego sformułowanie jest możliwe.
According to the dominant view of doctrine and case law, the request to record in the minutes an objection against the resolution of the shareholders’ meeting is an act of diligence separate from the act of voting, and a necessary condition for bringing an action for the revocation or declaration of invalidity of the resolution. The article provides for the interpretation of the provisions of Article 250 point 2 and Article 422 § 2 point 3 of the Code of Commercial Companies, including the context of the systemic conditions of the analyzed institution, primarily Article 45 paragraph 1 of the Constitution of Poland. Despite the tendency to literal reading and strict interpretation of these provisions, the author proposes to take into account the results of functional and systemic interpretation, inter alia, in relation to the manner and form of making such a request, as well as the assessment of the moment to which its formulation is possible.
В соответствии с доминирующей точкой зрения в доктрине и судебной практике, требование о внесении возражения против решения собрания акционеров или общего собрания акционеров, которое должно быть занесено в протокол, является проявлением должной осмотрительности, отдельным от проведения голосования и необходимым условием для подачи иска об отмене или признании решения недействительным. В статье рассматривается толкование положений ст. 250 п. 2 и ст. 422 § 2 п. 3 Кодекса хозяйственных товариществ и обществ, также в контексте системных условий анализируемого возражения, особенно ст. 45 сек. 1 Конституции РП. Несмотря на преобладающую тенденцию буквально читать и строго толковать эти положения, автор предлагает учитывать результаты функциональной и системной интерпретации, например: в отношении способа и формы подачи такого требования, а также оценки момента, когда его формулирование возможно.
Description
Keywords
żądanie zaprotokołowania sprzeciwu, powództwo o uchylenie uchwały, powództwo o stwierdzenie nieważności uchwały, legitymacja czynna, spółki kapitałowe, prawo do sądu, request that the objection be recorded in the minutes, action for revocation of the resolution, action for a declaration of invalidity of the resolution, active identity card, capital companies, right to court
Citation
"Studia Prawnicze KUL", 2020, nr 3, s. 137-161
ISBN