Sytuacja procesowa oskarżyciela subsydiarnego – próba oceny skuteczności ochrony praw pokrzywdzonego w świetle przepisów Kodeksu postępowania karnego i jego nowelizacji

Abstract
Artykuł odnosi się do najważniejszych elementów instytucji oskarżenia subsydiarnego w polskim procesie karnym. Zwrócono uwagę przede wszystkim na procedurę prowadzącą do uzyskania przez pokrzywdzonego prawa do wniesienia subsydiarnego aktu oskarżenia, inne wymogi, których spełnienie warunkuje wejście w tę rolę procesową, oraz relacje pomiędzy oskarżycielem subsydiarnym a publicznym. Wyeksponowano także podobieństwa oskarżyciela subsydiarnego i jego skargi do oskarżyciela prywatnego, podkreślając jednocześnie specyficzne cechy publicznoskargowego trybu ścigania przestępstw. Poszczególne zagadnienia zostały przedstawione z uwzględnieniem zmian kodeksowych, także nowelizacji z lipca 2019 r. Ocena istniejących rozwiązań została dokonana przede wszystkim z punktu widzenia skuteczności realizacji praw pokrzywdzonego.
The article refers to the most important elements of the institution of subsidiary prosecution in Polish criminal trials. Attention is paid primarily to the procedure leading to obtaining the right to lodge a subsidiary indictment, other requirements which must be fulfilled to enter this procedural role, and the relationship between the subsidiary and public prosecutors. Similarities between the subsidiary prosecutor and his complaint and the private prosecutor are also emphasized. Attention is also paid to the specific features of the public-prosecution procedure. Particular issues are presented, including law changes, as well as the July 2019 amendment of Code of Criminal Procedure. The assessment of polish regulations is made from the perspective of the victims’ rights effectiveness.
В статье рассматриваются наиболее важные элементы института субсидиарного обвинения в польском уголовном судопроизводстве. Основное внимание было уделено процедуре, ведущей к получению потерпевшим права предъявить субсидиарное обвинительное заключение, а также другим требованиям, выполнение которых определяет вступление потерпевшим в эту процессуальную роль, как и взаимоотношениям между субсидиарным и государственным обвинителями. Акцентируются сходства субсидиарного обвинителя и его жалобы с институтом частного обвинителя, в то же время подчеркиваются особенности процедуры государственного обвинения при уголовном преследовании. Отдельные вопросы представлены с учетом последующих изменений в кодексе, в том числе изменений от июля 2019 года. Оценка существующих решений производилась в первую очередь с точки зрения эффективности реализации прав потерпевшего.
Description
Keywords
oskarżyciel subsydiarny, posiłkowy akt oskarżenia, postępowanie sądowe, cofnięcie aktu oskarżenia, tryb publicznoskargowy, prokurator, pokrzywdzony, subsidiary prosecutor, subsidiary indictment, judicial trial, with drawal of indictment, public prosecution, public prosecutor, victim, субсидиарный обвинитель, субсидиарное обвинительное заключение, судебное разбирательство, отказ от обвинения, процедура государственного обвинения, прокурор, потерпевший
Citation
"Studia Prawnicze KUL", 2020, nr 3, s. 163-185
ISBN