Browsing by Author "Szczur, Piotr"
Now showing 1 - 11 of 11
Results Per Page
Sort Options
- ItemAngelologia Ojców Kościoła (Sekcja Patrystyczna, Świdnica, 19-21 IX 2022)(Wydawnictwo KUL, 2022) Szczur, PiotrSprawozdanie ze spotkania Sekcji Patrystycznej w dniach 19-21 września 2022 roku w Świdnicy, zatytułowanego: Angelologia Ojców Kościoła.
- ItemAnger in Homiletic Teaching of Saint John Chrysostom. The Analysis of Homilies on Matthew(Wydawnictwo KUL, 2022) Szczur, PiotrThe article is a case study of Saint John Chrysostom’s teaching on anger in his Homilies on Matthew. The author discusses only the wreath of a man, the question of God’s anger as a different research problem was omitted. Saint John Chrysostom uses two Greek nouns while describing anger: ἡ ὀργή and ὁ θυμός, which are used as synonyms without distinguishing any semantic differences between them. The preacher does not give a definition of the anger, but describes it as a passion (τό πάθος) and places it among other flaws – according to Plato’s classification – to passion of the spirited part of soul (thymoeides). He describes anger also as an illness, and by personalizing it, he says that anger is the devil. The preacher specifies many reasons for anger (jealousy, power, situation of a threat, tardiness, and devil’s action). He says also about the fatal effects of anger, which above all destroys human relations, harms spirituality, and leads to more serious misdemeanors (i.e. perjury, enmity, insult, fisticuff, and even murder). Because of that Chrysostom points out the anger prohibition expressed by Christ and Saint Paul, as well as the necessity of combating the anger, which is a crucial element of the Christian self-improvement. These efforts give spiritual fruits in the form of peace of heart and absolution of sins. The final part of the article represents an issue of justified anger which is not prohibited but also advisable against sinners, to improve their actions.
- ItemAntiochia Syryjska jako ośrodek ascezy i monastycyzmu w drugiej połowie IV w.(Wydawnictwo KUL, 2018) Szczur, PiotrThe article presents a particular phase in the evolution of Christian asceticism, as exemplified by the monastic-ascetic milieu of Syrian Antioch. The writings of John Chrysostom, Theodoret of Cyprus and Libanius, which all refer to ascetic and monastic life in Antioch and its environs in the second half of the fourth century, are examined. These analyses allow us to identify three types among Antiochian ascetics. First group described included lay inhabitants of Antioch, both male and female, who endeavored to conduct a deeper spiritual life; this group included also persons practicing syneisaktism – a specific mode of ascetic life in which female virgins consecrated to God lived together with men (especially clergy) practicing ascesis. The second group consisted of rustic ascetics, to wit both lay and clergy inhabitants of villages around Antioch who conduced an ascetic lifestyle. The third group were those ascetics who observed monastic (or semi-monastic) life in the Antiochian mountains, especially on Mount Silpios. Monks were held in considerably high esteem, enjoying great respect among the inhabitants of Antioch. This resulted in their occasionally ignoring the rules of detachment from the world and of solitary life, as they entertained visitors or guests and – for serious reasons (e.g. during the trial of inhabitants of Antioch following the tax rebellion in 387) – visited the city. Our analysis thus depicts Antioch and its vicinity as a center of ascetic and monastic life. The clear-cut conclusion that emerges is that pre-monastic and monastic forms of ascetic life both existed in Antioch in the second half of the fourth century.
- ItemImage and Metaphor of the Sea in the Homilies on the Gospel of Saint Matthew by John Chrysostom(Wydawnictwo KUL, 2018) Szczur, PiotrIn this article analyzes all statements of John Chrysostom from the Homilies on the Gospel of Saint Matthew containing terms: pšlagoj and q£lassa, used by our author as a designation of the sea. This analysis allowed for the extraction of few groups of sea metaphors. Chrysostom points on the sea as one of the elements of the Universe (together with heaven and earth). He describes the sea as a dangerous and uncontrollable wild element, but still subjected to Christ. The image of the sea, which – because of its enormity – is beyond other elements of the Universe, is used by Golden Tongued to describe immensity and commonness. And the reference to sea threats (winds, sea currents, storms, shallows) inclines him to describe human life as a sailing across the rough sea.
- ItemKościół wobec chorych fizycznie i duchowo w świetle wybranych wschodnich tekstów prawnych IV wieku(Wydawnictwo KUL, 2021) Szczur, PiotrW niniejszym artykule opisano stanowisko Kościoła wobec chorych fizycznie i duchowo. W rozważaniach oparto się na analizie wschodnich tekstów prawnych IV w., takich jak: Euchologion Serapiona, Kanony Hipolita, Kanony Atanazego, Konstytucje Apostolskie, Kanony Ojców Greckich autorstwa biskupów żyjących w IV w., oraz ustawy synodów, które odbyły się w IV w. na Wschodzie. Z przeprowadzonych analiz wynika, że posługa Kościoła wobec chorych miała znaczenie priorytetowe i była dobrze zorganizowana. Realizowana była przede wszystkim w dwóch wymiarach: materialnym (udzielanie jałmużny, zapewnienie leków oraz miejsc w przytułkach) i duchowym (modlitwa lokalnego Kościoła, a zwłaszcza biskupa, odwiedziny przez biskupa i innych duchownych oraz wdowy, wiernych i katechumenów). Chorzy na specjalnych warunkach korzystali z sakramentów (zwłaszcza z pokuty, która w przypadku choroby penitenta mogła być skrócona). Objęci byli też dyspensami dotyczącymi obowiązkowych praktyk modlitwy i postu, jednak nie byli dyspensowani z udzielania jałmużny. Natomiast chorych duchowo, czyli grzeszników i heretyków, Kościół otaczał opieką duszpasterską. Otrzymywali oni duchowe lekarstwa w postaci karcenia i upominania. Gdyby jednak nadal trwali w grzechach lub w herezji, to dla dobra Kościoła, byli usuwani, aby nie zagrażali zdrowiu duchowemu pozostałych członków wspólnoty.
- ItemMyśl mariologiczna Jana Chryzostoma w świetle "In Matthaeum homiliae"(Wydawnictwo KUL, 2021) Szczur, PiotrW artykule zajęto się opracowaniem nauczania Jana Chryzostoma na temat Maryi, zawartego w jego „Homiliach na Ewangelię według św. Mateusza”, jednak w zasadzie skupiono się na analizie trzech (4, 5 i 44) spośród dziewięćdziesięciu homilii, gdyż w nich zawarte są najważniejsze treści na ten temat. Z wypowiedzi kaznodziei wynika, że postrzegał on Maryję jako tę, dzięki której mógł zostać zrealizowany Boży plan odkupienia człowieka. Maryja – będąc dziewicą – poczęła w cudowny sposób (bez udziału mężczyzny) i urodziła Jezusa. Niezwykłość tych faktów jest pewna i niepodważalna, i dlatego wszelkie dociekania i dyskusje na ten temat są zbyteczne i jałowe. Mówiąc o narodzinach Chrystusa Chryzostom – zgodnie z założeniami chrystologii antiocheńskiej – podkreślał rzeczywistość Jego ludzkiej natury. Maryja była dla niego przede wszystkim matką człowieka Jezusa (podkreślał to nauczyciel i mistrz Jana Chryzostoma – Diodor z Tarsu), co najprawdopodobniej było też przyczyną nieposługiwania się terminem Θεοτόκος w odniesieniu do Maryi. Kaznodzieja akcentował też wieczne dziewictwo Maryi: jest ona dziewicą zarówno przed, jak i po urodzeniu Jezusa. Chociaż Chryzostom przypisywał Maryi pewne „niedoskonałości” czysto ludzkie (nieznajomość Pisma Świętego, mała wiara, czy nawet próżność), to jednak wyraźnie wskazywał ją słuchaczom kazań jako wzór godny naśladowania, gdyż potrafiła pełnić w życiu wolę Bożą.
- ItemOleksandr KASHCHUK, Monoteletyzm w Bizancjum VII wieku: doktryna, polityka oraz ideologia władzy, Lwów 2019, ss. 344(Wydawnictwo KUL, 2019) Szczur, Piotr
- ItemReview: Blake Leyerle, "The Narrative Shape of Emotion in the Preaching of John Chrysostom", Christianity in Late Antiquity 10, University of California Press, Oakland (California) 2020, pp. 213(Wydawnictwo KUL, 2024) Szczur, PiotrReview of the book: Blake Leyerle, The Narrative Shape of Emotion in the Preaching of John Chrysostom, Christianity in Late Antiquity 10, University of California Press, Oakland (California) 2020.
- ItemReview: Ks. Bartłomiej Bartosik, "Teoria i praktyka. Teologia darów duchowych w komentarzach Teodoreta z Cyru do listów Pawłowych i w 'Dziejach miłości Bożej'", Horyzonty Dogmatu 25, Wydawnictwo „scriptum”, Kraków 2022, pp. 295(Wydawnictwo KUL, 2024) Szczur, PiotrReview of the book: Ks. Bartłomiej Bartosik, Teoria i praktyka. Teologia darów duchowych w komentarzach Teodoreta z Cyru do listów Pawłowych i w "Dziejach miłości Bożej", Horyzonty Dogmatu 25, Wydawnictwo „scriptum”, Kraków 2022.
- ItemTypologia i topografia wczesnochrześcijańskich baptysteriów. Próba spojrzenia teologiczno-historycznego(Wydawnictwo KUL, 2023) Szczur, PiotrW artykule poruszono istotny problem badawczy związany z typologią i topografią wczesnochrześcijańskich baptysteriów. Po wprowadzeniu historycznym i filologicznym omówiono dwa zasadnicze zagadnienia. Pierwszym jest przedstawienie różnych form architektonicznych baptysteriów oraz ich dekoracji. Drugim zaś jest omówienie topografii baptysteriów w kompleksach kościelnych. W konkluzji podkreślono, że w starożytności nie istniał żaden typ budowli, który byłby charakterystyczny dla chrześcijańskich baptysteriów i jednoznacznie wskazywałby na liturgiczne przeznaczenie obiektu. Przy wznoszeniu baptysteriów nie kierowano się też symboliką chrześcijańską, lecz wykorzystywano istniejące wzorce architektoniczne, których przestrzeń mogła być przystosowana do celebrowanych w nich obrzędów. Zwrócono też uwagę, na fakt, że nie istniały ściśle określone zasady lokalizacji baptysteriów w kompleksach kościelnych, gdyż były one wznoszone w różnych powiązaniach z obiektem centralnym, jakim jest kościół. Na chrześcijańskie i liturgiczne przeznaczenie obiektów wskazuje przede wszystkim ich dekoracja o tematyce chrześcijańskiej oraz ich lokalizacja w kompleksach zabudowań kościelnych. The article addresses a significant research problem related to the typology and topography of early Christian baptisteries. After the historical and philological introduction, two main issues are discussed. The first is to present various architectural forms of baptisteries and their decorations. The second is to discuss the topography of baptisteries in church complexes. In conclusion, it was emphasized that in antiquity there was no type of building that would be characteristic of Christian baptisteries, and would clearly indicate the liturgical purpose of the building. The erection of baptisteries was also not guided by Christian symbolism, but existing architectural patterns were used, which the space could be adapted to the rites celebrated in them. It was also pointed out that there were no strictly defined rules for the location of baptistery in church complexes, because they were erected in various connections with the central object, which is the church. The Christian and liturgical purpose of the objects is indicated primarily by their decoration with a Christian theme and their location in the complexes of church buildings.
- ItemΛῃσταί w świetle źródeł literackich przełomu er (I wiek przed Chrystusem i I wiek po Chrystusie)(Wydawnictwo KUL, 2021) Szczur, PiotrW tym artykule ukazano zakres semantyczny i odcienie znaczeniowe rzeczownika λῃστής w greckiej literaturze powstałej w I wieku przed Chrystusem i I wieku po Chrystusie, co pozwoliło na dogłębne przedstawienie zjawiska bandytyzmu w tym okresie. W opracowaniu poddano analizie zarówno pisma autorów pogańskich, jak i żydowskich oraz teksty nowotestamentalne, w których pojawia się słowo λῃστής. Z przeprowadzonych analiz wynika, że w starożytnej literaturze greckiej pierwotnie rzeczownik λῃστής przybierał zarówno negatywne odcienie znaczeniowe, jak i pozytywne, gdyż określał nie tylko rozbójnika, który siłą zagrabiał cudzą własność, lecz także wojownika (lub najemnika), który w wyniku walki z wrogiem zdobywał łup wojenny, co było jego prawem. Jednak w późniejszym czasie – zwłaszcza w literaturze analizowanej w niniejszym opracowaniu – na pierwszy plan wysuwają się denotacje sensu malo. Autorzy greccy przełomu er posługują się rzeczownikiem λῃστής na określenie wszelkiego rodzaju złoczyńców. Przede wszystkim termin ten odnoszą do bandytów i rozbójników, zwłaszcza działających w zorganizowanych bandach i napadających na podróżnych oraz na ludzkie osiedla w celu dokonania grabieży mienia, a nawet dokonania zabójstw. Określają nim też buntowników, wywrotowców i „rewolucjonistów” występujących przeciw zwierzchniej władzy, co szczególnie widoczne jest w pismach Józefa Flawiusza.