Językowo-kulturowe wykładniki identyfikujące „zwykłych ludzi” w inskrypcjach nagrobnych na przykładzie Liechtensteinu

Loading...
Thumbnail Image
Date
2015
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwo KUL
Abstract
Przedmiotem artykułu są formy identyfikujące zmarłych w inskrypcjach nagrobnych. Przedstawiona w pierwszej części analiza słownikowa pojęcia zwykłości w polszczyźnie i niemczyźnie pokazała możliwości wykorzystania opozycji „zwykły–niezwykły” w mediach i kampaniach reklamowych, które wyrażają się przybliżeniem poziomu niezwykłości do przeciętnego użytkownika języka. Zgromadzony na cmentarzach Liechtensteinu i będący przedmiotem analizy korpus pozwala stwierdzić, że każdorazowo zmarły pozostaje indywidualnością, opisywaną za pomocą imienia, nazwiska, wykonywanego za życia zawodu, pełnionej funkcji społecznej. Są one wyrażane nie tylko za pomocą znaków językowych, ale także graficznych (w tym fotografii). This paper deals with the linguistic forms which identify dead people in gravestone inscriptions. The lexicographic analysis of the notion of “ordinariness” in Polish and German presented in the first part of the article has shown that the opposition “ordinary-extraordinary” may be used in media and advertising, which frequently ascribe the idea of “extraordinariness” to ordinary language users. The corpus which has been created on the basis of gravestone inscriptions found in Lichtenstein cemeteries allows to conclude that a dead person is treated as an individual described by his or her name, surname, the profession he or she was involved in and social functions he or she performed. These aspects are expressed not only by written language signs, but also in the graphical form (including photographs).
Description
Keywords
inskrypcje nagrobne, zwykły człowiek, Liechtenstein, gravestone inscriptions, ordinary person
Citation
"Zeszyty Naukowe KUL", 2015, T. 58, nr 3, s. 41-55
ISBN
Creative Commons License