Die Regel der Übersetzung nach Hieronymus  in der Theorie  und Praxis

Bachniak, Tatiana Miroslawa

Die Regel der Übersetzung nach Hieronymus in der Theorie und Praxis

dc.contributor.author	Bachniak, Tatiana Miroslawa
dc.date.accessioned	2020-03-10T11:19:07Z
dc.date.available	2020-03-10T11:19:07Z
dc.date.issued	2019
dc.description.abstract	Hieronim ze Strydonu (347-419), jeden z czterech wielkich Ojcόw Kościoła Zachodniego przeszedł do historii jako tłumacz Biblii. Jego zainteresowanie Pismem Świętym, oczytanie w dziełach wczesnych pisarzy chrześcijańskich oraz znajomość języka greckiego i hebrajskiego sprawiły, że był uważany przez jemu wspόłczesnych za eksperta w dziedzinie egzegezy biblijnej. Dzięki korespondencji z papieżem Damazym zrodziła się idea rewizji wielu istniejących, rόżniących się od siebie przekładόw Ewangelii na podstawie tekstόw źrόdłowych. Wkrόtce jednak rozpoznano konieczność rozszerzenia prac rewizyjnych rόwnież na księgi Starego Testamentu, ktόre Hieronim postanowił tłumaczyć, opierając się na tekstach hebrajskich, a nie jak dotychczas na LXX. Innowacyjność tego przedsięwzięcia napotkała na krytykę i sprzeciw w wielu kręgach kościelnych. Obawiano się ogromnego wpływu, jaki Hieronim mόgł wywrzeć na kształt Biblii dzięki swojemu nowemu przekładowi opierającemu się na oryginalnych tekstach źrόdłowych i zachowującemu sens przekazywanej zbawczej treści, a nie zachowującemu jej dosłownego brzmienia, co byłoby rόwnoznaczne z detronizacją Septuaginty.	pl
dc.description.abstract	Jerome of Strydon (347-419), one of the four great Fathers of the Western Church, is remembered in history as a translator of the Bible. His interest in the Holy Scriptures, great knowledge of the works of early Christian writers and fluency in Greek and Hebrew meant that he was considered by the contemporaries as an expert in the field of biblical exegesis. Thanks to the correspondence with Pope Damas, the idea of revising many existing, differing translations of the Gospel based on source texts emarged. Soon, however, the necessity to expand the revision of the works was recognized, also to the books of the Old Testament, which Jerome decided to translate, based on the Hebrew texts, and not on the LXX as before. The innovation of this undertaking encountered criticism and opposition in many church circles. There was a fear of the enormous influence that Jerome might have had on the shape of the Bible thanks to his new translation based on original source texts and preserving the meaning of salvation content rather than preserving its literal sound, which would be the dethronement of the Septuagint	pl
dc.identifier.citation	"Vox Patrum" 71 (2019), s. 25-42	pl
dc.identifier.doi	10.31743/vp.4038
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.12153/876
dc.language.iso	de	pl
dc.publisher	Wydawnictwo KUL	pl
dc.rights	Uznanie autorstwa-Bez utworów zależnych 3.0 Polska	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nd/3.0/pl/	*
dc.subject	Jerome of Strydon	pl
dc.subject	translator of the Bible	pl
dc.subject	Pope Damas	pl
dc.subject	Old Testament	pl
dc.subject	biblical exegesis	pl
dc.subject	Hieronim ze Strydonu	pl
dc.subject	tłumacz Biblii	pl
dc.subject	egzegeza biblijna	pl
dc.subject	papież Damazy	pl
dc.subject	Stary Testament	pl
dc.title	Die Regel der Übersetzung nach Hieronymus in der Theorie und Praxis	pl
dc.title.alternative	The Principle of Translation according to Jerome in Theory and Practice	pl
dc.type	info:eu-repo/semantics/article	pl