O nieadekwatności Bertranda Russella rozróżnienia na prymarne i sekundarne użycie zwrotów denotujących

Abstract

W swojej przełomowej pracy „Denotowanie” Bertrand Russell wprowadza rozróżnienie między prymarnym i sekundarnym użyciem zwrotów denotujących. Rozróżnienie umożliwia opis wieloznaczności niektórych zdań zawierających zwroty denotujące. Jak zauważył Saul Kripke, chociaż rozróżnienie Russella wydaje się być dychotomiczne, niektóre wieloznaczne zdania zawierające zwroty denotujące można interpretować na więcej niż tylko dwa sposoby. W niniejszym artykule argumentuję, że istnieją jeszcze inne możliwe interpretacje, niewzmiankowane ani przez Russella, ani przez Kripkego. Ponadto pokazuję, że te inne możliwe interpretacje różnią się również od tzw. interpretacji Fodor.In his seminal work “On denoting” Bertrand Russell introduces a distinction between primary and secondary occurrences of denoting phrases. The distinction enables a description of ambiguities of some statements containing denoting phrases. As Saul Kripke pointed, although Russell’s distinction seems to be dual, it is possible that some ambiguous statements containing denoting phrases can be interpreted in more than just two ways. In the present article, I argue that there are even some other possible interpretations, not mentioned neither by Russell, nor by Kripke. Furthermore, I am showing that those other possible interpretations are also distinct from so-called Fodor’s readings.