Od samotności do spotkania – Wychowanie w świetle dialogiki Martina Bubera
| dc.contributor.author | Kiwka, Mirosław | |
| dc.date.accessioned | 2024-05-06T08:36:34Z | |
| dc.date.available | 2024-05-06T08:36:34Z | |
| dc.date.issued | 2018 | |
| dc.description.abstract | Celem niniejszego artykułu jest ukazanie najważniejszych cech dialogicznego rozumienia wychowania, jakie znajdujemy w myśli filozoficznej Martina Bubera. Określona koncepcja wychowania wynika zawsze z poczynionych założeń antropologicznych, stąd też omówienie podstawowych rysów Buberowskiej koncepcji wychowania umiejscowione zostało w szerokim kontekście jego teorii człowieka. W tej perspektywie wychowanie rysuje się jako akceptujący wybór świata reprezentowanego przez realną obecność wychowawcy. Świat proponowany przez osobę Buberowskiego „wychowawcy” to świat otwarty na międzyludzką wspólnotę oraz na Boga i wartości absolutne. Czynnikiem konstytutywnym tak rozumianego wychowania jest doświadczanie „odwrotnej strony”, czyli akt dialogicznego „obejmowania” wychowanka przez wychowawcę. Celem wychowania jest uformowanie „wielkich charakterów”, czyli ludzi wewnętrznie skonsolidowanych i odpowiedzialnych, którzy całą swą istotą potrafią reagować na niepowtarzalność każdej sytuacji. The aim of this paper is to present the most important elements of dialogic education, which are found in Martin Buber’s writings. Since a concept of education is usually a result of previous anthropological assumptions, the basic outlines of Buberian anthropology are presented as first. In this perspective, the education appears as an approval of the world’s view represented by the person of educator. The world proposed by Buberian educator is opened to the interpersonal community as well as opened to God and absolute values. The constitutional factor of education understood in this manner is so called “experience of the other side”, it means an act of a dialogic “embracing” of a pupil by the educator. As the main goal of the education appears to be the forming of “great characters”, it means persons spiritually consolidated and responsible, which are able to react with commitment to the uniqueness of every situation. | |
| dc.identifier.citation | "Zeszyty Naukowe KUL", 2018, T. 61, nr 3, s. 189-209 | |
| dc.identifier.doi | 10.31743/zn.2018.61.3.189-209 | |
| dc.identifier.issn | 2543-9715 | |
| dc.identifier.issn | 0044-4405 | |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.12153/6817 | |
| dc.language.iso | pl | |
| dc.publisher | Wydawnictwo KUL | |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International | en |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | |
| dc.subject | Martin Buber | |
| dc.subject | filozofia dialogu | |
| dc.subject | antropologia | |
| dc.subject | wychowanie | |
| dc.subject | philosophy of dialogue | |
| dc.subject | anthropology | |
| dc.subject | education | |
| dc.title | Od samotności do spotkania – Wychowanie w świetle dialogiki Martina Bubera | |
| dc.title.alternative | From Solitude to Encounter – Education in Martin Buber’s Dialogic | |
| dc.type | info:eu-repo/semantics/article |