Działalność rad opiekuńczych w Królestwie Polskim jako przejaw odpowiedzialności za drugiego człowieka w XIX w.

Loading...
Thumbnail Image
Date
2019
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Fundacja Biografie Codzienności, Katedra Biografistyki Pedagogicznej KUL
Abstract
Opieka nad człowiekiem potrzebującym pomocy realizowana była od wieków przez różne środowiska. Chęć pomocy wypływała często z pobudek religijnych, ale również z potrzeby serca. Przez wiele wieków dominującą rolę w organizowaniu opieki pełnił Kościół. W okresie Oświecenia opiekę społeczną zaczęto pojmować jako socjalny obowiązek państwa w stosunku do swoich obywateli. Od XIX wieku ciężar organizacji opieki przejął na siebie czynnik świecki, angażując coraz szersze kręgi społeczne w działalność filantropijną. Pierwszą organizacją świecką działającą na polu opieki społecznej i ochrony zdrowia, obejmującą swoim zasięgiem całe Królestwo Polskie była powołana w 1832 r. Rada Główna Opiekuńcza. Podlegały jej powstające przy szpitalach i instytucjach opiekuńczych rady szczegółowe, składające się z osób znanych w środowisku lokalnym z działalności filantropijnej. Zadaniem rad szczegółowych było nie tylko organizowanie opieki dla potrzebujących, ale również kształtowanie postaw prospołecznych i jednoczenie społeczności lokalnej na rzecz dobra wspólnego. W ten sposób wykształcił się model obywatela-społecznika, dla którego często dobro drugiego człowieka utożsamiane było z dobrem całego narodu, co w rzeczywistości zaborczej miało bardzo istotne znaczenie.
Various environments have provided care for those in need of help for centuries. The desire to help often stemmed from religious motives, but also from the need of the heart. For many centuries, the Church has played a dominant role in organising care. During the Enlightenment, social protection began to be understood as a social duty of the state towards its citizens. From the nineteenth century, the burden of the organisation of care was taken over by the secular factor, involving more and more social circles in philanthropic activities. The first secular organisation operating in the field of social care and health protection, covering the entire Kingdom of Poland, was the Central Welfare Council established in 1832. It supervised councils established at hospitals and care institutions, consisting of people known in the local environment from philanthropic activities. The task of specific councils was not only to organise care for those in need, but also to shape pro-social attitudes and unite the local community for the common good. In this way, a model of a citizen-social worker was developed, for whom the good of others was often identified with the good of the entire nation, which was very important during the partitions of Poland.
Description
Keywords
rady opiekuńcze, Królestwo Polskie, filantropia, guardianship councils, Kingdom of Poland, philanthropy
Citation
"Biografistyka Pedagogiczna", 2019, T. 4, nr 1, s. 53-69
ISBN