Feelings and form in King Alfred’s Psalter
Loading...
Date
2013
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Lingwistyczna Szkoła Wyższa w Warszawie
Abstract
The objective of the paper is to examine the syntax of the Experiencer verbs used in Old English prose translation of the Psalter and see how the constructions relate to the available range of types attested with the relevant verbs in the Old English period. The text of the Paris Psalter was examined in search of the verbs defined as Experiencers in the relevant literature. It turned out that the seventy-three occurrences of Experiencer verbs found in the text represent all major types of constructions in which Experiencer verbs were found in the Old English period. The most important finding of this paper is that the data from the Paris Psalter forced a re-examination of the traditional understanding of the term ‘Experiencer verb’ used with reference to Old English – from a cover term which subsumes the common properties of certain OE subjectless and impersonal constructions to what it really is – a semantically defined group of verbs which appear with an Experiencer argument.
Praca poświęcona jest składni czasowników doznaniowych występujących w staroangielskim prozatorskim tłumaczeniu Psałterza w celu porównania występujących tam konstrukcji z pełnym zakresem dostępnych w języku staroangielskim wyrażeń składniowych z czasownikami doznaniowymi. Analiza tekstu Psałterza Paryskiego wykazała, że zawiera on siedemdziesiąt trzy użycia czasowników doznaniowych w znaczeniu, w jakim termin ten funkcjonuje w literaturze przedmiotu w odniesieniu do czasowników staroangielskich. Zbadane konstrukcje reprezentują wszystkie typy konstrukcji poświadczone dla czasowników doznaniowych w języku staroangielskim. Najistotniejszym wnioskiem płynącym z przeprowadzonych badań jest wskazanie na konieczność zrewidowania dotychczasowych definicji staroangielskich czasowników doznaniowych. W dotychczasowej literaturze termin czasowniki doznaniowe funkcjonuje w odniesieniu do wybranych staroangielskich czasowników, wykazujących specyficzne cechy składniowe, podczas gdy w istocie powinien być on zdefiniowany w odniesieniu do własności semantycznych.
Praca poświęcona jest składni czasowników doznaniowych występujących w staroangielskim prozatorskim tłumaczeniu Psałterza w celu porównania występujących tam konstrukcji z pełnym zakresem dostępnych w języku staroangielskim wyrażeń składniowych z czasownikami doznaniowymi. Analiza tekstu Psałterza Paryskiego wykazała, że zawiera on siedemdziesiąt trzy użycia czasowników doznaniowych w znaczeniu, w jakim termin ten funkcjonuje w literaturze przedmiotu w odniesieniu do czasowników staroangielskich. Zbadane konstrukcje reprezentują wszystkie typy konstrukcji poświadczone dla czasowników doznaniowych w języku staroangielskim. Najistotniejszym wnioskiem płynącym z przeprowadzonych badań jest wskazanie na konieczność zrewidowania dotychczasowych definicji staroangielskich czasowników doznaniowych. W dotychczasowej literaturze termin czasowniki doznaniowe funkcjonuje w odniesieniu do wybranych staroangielskich czasowników, wykazujących specyficzne cechy składniowe, podczas gdy w istocie powinien być on zdefiniowany w odniesieniu do własności semantycznych.
Description
Keywords
Experiencer verbs, Old English, syntax, Paris Psalter, czasowniki doznaniowe, psałterz, staroangielski, składnia, Psałterz Paryski
Citation
"Language and Literary Studies of Warsaw", 2013, nr 3, s. 129-152