Opieka duszpasterska nad Polakami na Węgrzech do 1939 roku

Loading...
Thumbnail Image
Date
2022
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Abstract
Polskie duszpasterstwo w Budapeszcie sięga 1897 r., kiedy w dziesiątej dzielnicy Köbánya rozpoczęto odprawianie w niedziele i święta mszy św. dla robotników polskich. Miejscem skupiającym Polaków była kapliczka na placu Kápolna ufundowana przez włoską rodzinę Contich. Tymczasowe duszpasterstwo z upoważnienia węgierskich władz kościelnych prowadził ks. K. Benedikovics, później ks. W. Hawliczka – Słowak. Zmiany w organizacji polskiego ośrodka duszpasterskiego przyniosła w 1905 r. wizyta w stolicy Węgier abp. Józefa Bilczewskiego – metropolity Lwowa. Z jego upoważnienia od 1908 r. wśród 30 tys. Polaków posługę duszpasterską podjął ks. Wincenty Danek. W 1910 r. duszpasterstwo polskie otrzymało oficjalny tytuł: Polski Urząd Kuratorski. Dla realizacji określonych przedsięwzięć doraźnie powołano wówczas wiele instytucji społecznych: Komitet Budowy Kościoła, Stowarzyszenie Budowy „Domu Ubogich”, później stowarzyszenie „Schronisko”. Przy kościele na Kőbánya działało Stowarzyszenie Katolickie Młodzieży Żeńskiej i „Stół Polski” pw. św. Stanisława Kostki. W 1925 r. rozpoczęto budowę kościoła, który 17 sierpnia 1930 r. konsekrował kard. A. Hlond. Obok kościoła polskiego pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy przy Ohegy u. 11 wybudowano schronisko dla starców i plebanię. Do pracy wśród węgierskiej Polonii angażowali się kapłani z różnych zakonów i zgromadzeń zakonnych, salezjanie, paulini, a także siostry elżbietanki z Poznania. Ponadto duszpasterz polskiego kościoła bardzo często zapraszał do swojej parafii kapłanów z Polski: do wygłoszenia rekolekcji, pomocy w okresie Bożego Narodzenia i Wielkiego Postu.
The pastoral care of Poles living in Budapest dates back to 1897. In Köbánya (District Ten), Holy Mass celebrations for Polish labourers started on Sundays and holidays. The venue was the Conti Chapel in Kápolna Place, founded by the Conti family from Italy. Temporary pastoral care was provided by Fr. K. Benedikovics, upon authorisation from the Hungarian church authorities, and subsequently by a Slovak priest, Fr. V. Havlíček. Changes in the organization of the Polish pastoral center followed the visitation of Archbishop Józef Bilczewski, Metropolitan of Lvov. By his authorization, pastoral care of 30 thousand Poles was assumed by Fr. Wincenty Danek in 1908, which in 1910 received an official name: Polish Curatorial Office. For the execution of particular tasks, many social institutions were established, such as the Church Erection Committee, Association for the Erection of “House of the Poor”, and the “Shelter” Association later on. The church in Kőbánya Place hosted the Catholic Association of Female Youth and the “Polish Table” of St. Stanislaus Kostka. In 1925, construction of a church started, which was consecrated by Cardinal A. Hlond on 17 August 1930. Next to the Polish church of Our Lady of Perpetual Help (Ohegy 11 Street), a shelter for the elderly and a rectory were erected. The pastoral care of Hungarian Polonia was supported by priests from diverse religious orders and congregations, Salesians, Paulines, and Poznań-based Elisabethan Sisters. Moreover, very frequently, the Polish pastor would invite priests from Poland to conduct retreat services, assist at Christmas and during Lent.
Description
Keywords
Polacy na Węgrzech, duszpasterstwo polskie na Węgrzech, ks. Wincenty Danek, salezjanie na Węgrzech, paulini na Węgrzech, elżbietanki na Węgrzech, Poles in Hungary, Polish pastoral care in Hungary, Fr. Wincenty Danek, Salesians in Hungary, Paulines in Hungary, Elisabethans in Hungary
Citation
"Studia Polonijne", 2022, Vol. 43, s. 253-273
ISBN