Dowodzenie wysokości szkody pokrzywdzonego w procesie karnym

Abstract

Dowodzenie wysokości szkody pokrzywdzonego stanowi istotne zagadnienie zarówno z perspektywy teoretycznej, jak i praktycznej. W doktrynie można zaobserwować rozbieżne podejścia co do tego, na kim spoczywa obowiązek dowodzenia w tym zakresie. W artykule podkreślono rolę pokrzywdzonego jako osoby bezpośrednio zainteresowanej w uzyskaniu kompensaty i ukazano wagę rozstrzygnięcia w procesie karnym w przedmiocie naprawienia szkody w wysokości faktycznie wyrządzonej. Ustalenia dotyczące wysokości szkody powinny stawać się zasadniczo przedmiotem dowodzenia w toku rzetelnego procesu karnego. Nawet zatem, gdy do osądzenia sprawcy i pociągnięcia go do odpowiedzialności karnej nie jest niezbędne określenie rozmiarów szkody, to w sytuacji istnienia przesłanek do orzeczenia jej naprawienia sąd karny ma obowiązek podjęcia ustaleń dotyczących jej wysokości czy to w związku z inicjatywą pokrzywdzonego, czy też z urzędu, przynajmniej w zakresie, w jakim procedowanie w tym przedmiocie nie doprowadzi do przewlekłości i nadmiernego rozwarstwienia postępowania dowodowego.

Proving amount of injured person’s damage caused by committed crime is important issue both theoretically and practically. In doctrine can be observed divergent approaches as to who is responsible for proving in this respect. This article emphasizes role of injured person as a direct interest in obtaining compensation and highlights the importance of settling the matter of redressing damage in amount actually caused in criminal trial. Determination of amount of damage should become the subject of proving in course of fair criminal trial. Therefore, even if it is not necessary to determine extent of damage to judge perpetrator and prosecute him or her, criminal court is obliged to determine amount of damage, whether due to initiative of victim or ex officio, if there are grounds to order compensation and when it will not lead to excessive length and stratification of the evidentiary proceedings.