Odpusty w procesie zbawczym człowieka

Abstract

Przy współczesnym, niemającym szerszych podstaw teologiczno-dogmatycznych, rozkwicie w Kościele wielu form duchowych praktyk mających na celu uwolnienie człowieka z konsekwencji popełnionych przez niego grzechów i umocnienie go na drodze wierności Ewangelii, szalenie ważną pozostaje kwestia przypominania o sakramentalium, które stanowią odpusty. Nie są one niezrozumiałym reliktem przeszłości ani jedynie pobożną praktyką ludową, ale solidnie umocowaną w tradycji i teologii formą sięgania po zbawcze owoce Paschy Chrystusa. Ich skuteczność w osobie spełniającej znamiona dyspozycyjności do uzyskania odpustu jest gwarantowana autorytetem złożonej w dłoniach Papieża władzy „związywania i rozwiązywania” (por. Mt 16). Wykazane to zostało w niniejszej publikacji.

Currently, in The Catholic Church are spread many of spiritual practices in order to release human from consequences of his sins and strengthening him in fidelity to Gospel. Some of this practices haven’t got theological and dogmatical basis. For this reason, reminding about indulgences is very important. Indulgences aren’t an incomprehensible relic of history or piously religious practice. They are well-established in theology and tradition, a form of reaching for saving fruits of Christ’s death and resurrection. Effectiveness of indulgences in a person who is disposed to obtaining indulgence is guaranted by the Pope’s authority of „binding and solving” (Matt. 16). This is demonstrated in this publication.