Wezwanie duchownych do prostoty życia według ustawodawstwa powszechnego i partykularnego w Polsce
Loading...
Date
2022
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Abstract
Ustawodawca powszechny, a za nim polscy ustawodawcy partykularni, podkreślają, że chociaż duchowni diecezjalni nie składają ewangelicznego ślubu ubóstwa, są zaproszeni do jego ciągłego praktykowania. Duch ubóstwa, wyrażający się w rezygnacji z gromadzenia dóbr materialnych dla siebie, stanowi świadectwo chrześcijańskiej postawy oddania pierwszeństwa wartościom niematerialnym. Praktykowanie ewangelicznej cnoty ubóstwa posiada charakter na wskroś pastoralny, ponieważ usposabia duchownych do bycia
dyspozycyjnymi i gotowymi pójść wszędzie tam, gdzie są najbardziej potrzebni, a także sprawia, że potrafią okazać większą solidarność z ludźmi ubogimi i potrzebującymi. Wobec szerzącego się ubóstwa duchowego i materialnego, duchowni w szczególny sposób są wezwani, aby stawać się przyjaciółmi ubogich oraz okazywać delikatne i pełne wrażliwości zainteresowanie ich sprawami. Nie wolno jednak zapominać o tym, że duchowni żyją i swoją misję pełnią w świecie, przez co mają prawo do umiarkowanego i roztropnego korzystania z dóbr doczesnych w celu zabezpieczenia sobie godziwego utrzymania tak w okresie aktywnej pracy duszpasterskiej, jak i na czas kapłańskiej emerytury.
Description
Keywords
ubóstwo, poverty, prawo kanoniczne, canon law, Kościół katolicki, Catholic Church, duchowieństwo, clergy, ślub ubóstwa, poverty vow, ekonomia, economy, Kodeks Prawa Kanonicznego, Code of Canon Law, kan. 282, can. 282
Citation
„Bądź mężny i mocny”. Materiały z konferencji i uroczystości wręczenia Księgi Jubileuszowej Księdzu Profesorowi Mirosławowi Sitarzowi, red. Agnieszka Romanko, Paweł Lewandowski, Lublin 2022, s. 27-36
ISBN
978-83-964156-1-5