The Song "Już to po zachodzie słońca" (It is Already After the Sunset) in the Recordings from Living Tradition
Loading...
Date
2018
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Abstract
The main aim of the article is to show the functioning of the song Już to po zachodzie słońca (It is already after the sunset) in the living folk tradition. Originally, the song, inspired by the miraculous apparitions in Gietrzwałd and written in 1877 by Andrzej Samulowski, was passed down in oral tradition and in this way it reached different parts of Poland. During the field research 22 recordings of this song were gathered, coming from 9 different regions of our country. Research has shown that this song has 4 melodic versions, of which Version I and Version II have numerous variants; also, it has been proved that this song is multifunctional (it serves as a Marian song, a beggar song, a pilgrimage song and a funeral song). It is worth pointing out that these recordings are really varied, each of them is different, usually is defined by local conditions. It confirms a high degree of melodic, methro-rytmic, interstanza and agogic variability, various ways of vocal performance, as well as, quite high text variantability.
Celem artykułu jest przedstawienie funkcjonowania pieśni do Matki Bożej Gietrzwałdzkiej "Już to po zachodzie słońca" w przekazach z żywej tradycji. Tę napisaną w 1877 r. przez Andrzeja Samulowskiego pieśń, zainspirowaną objawieniami w Gietrzwałdzie, przekazywano drogą ustną i w ten sposób dotarła ona do wielu parafii na terytorium naszego kraju. Podczas badań terenowych zebrano 22 przekazy tej pieśni, które pochodzą z 9 regionów Polski. Studia nad tym materiałem wykazały, iż pieśń ta posiada 4 wersje melodyczne, z których wersja I i II mają liczne warianty, jak również, iż jest to pieśń wielofunkcyjna (maryjna, dziadowska, pielgrzymkowa, pogrzebowa). Uwagę zwraca ogromna różnorodność wszystkich przekazów pieśni, każdy z nich jest inny, często wykazujący lokalne uwarunkowania, co potwierdza, że cechuje je bogata wariabilność melodyczna, metrorytmiczna, międzystroficzna, agogiczna i odmienny sposób wykonawstwa wokalnego, jak też duża wariantywność tekstu.
Celem artykułu jest przedstawienie funkcjonowania pieśni do Matki Bożej Gietrzwałdzkiej "Już to po zachodzie słońca" w przekazach z żywej tradycji. Tę napisaną w 1877 r. przez Andrzeja Samulowskiego pieśń, zainspirowaną objawieniami w Gietrzwałdzie, przekazywano drogą ustną i w ten sposób dotarła ona do wielu parafii na terytorium naszego kraju. Podczas badań terenowych zebrano 22 przekazy tej pieśni, które pochodzą z 9 regionów Polski. Studia nad tym materiałem wykazały, iż pieśń ta posiada 4 wersje melodyczne, z których wersja I i II mają liczne warianty, jak również, iż jest to pieśń wielofunkcyjna (maryjna, dziadowska, pielgrzymkowa, pogrzebowa). Uwagę zwraca ogromna różnorodność wszystkich przekazów pieśni, każdy z nich jest inny, często wykazujący lokalne uwarunkowania, co potwierdza, że cechuje je bogata wariabilność melodyczna, metrorytmiczna, międzystroficzna, agogiczna i odmienny sposób wykonawstwa wokalnego, jak też duża wariantywność tekstu.
Description
Keywords
living tradition of religious folk songs, songs multifunctioning, melodic variability, text variantability, local performance conditions, żywa tradycja ludowych pieśni religijnych, wielofunkcyjność pieśni, wariabilność melodyczna, wariantywność tekstu, lokalne uwarunkowania wykonawcze
Citation
"Roczniki Teologiczne", 2018, T. 65, nr 13, s. 139-151