Wolność sumienia i religii sprawców szczególnie niebezpiecznych (art. 88a i 88b k.k.w.)
Loading...
Date
2020
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwo KUL
Abstract
Wolność sumienia i religii należy do katalogu podstawowych praw człowieka. Jednak realizacja związanych z tym uprawnień w przypadku skazanych niebezpiecznych została ograniczona przez konieczność ich wykonywania w warunkach oddziału, w pomieszczeniach o wysokim stopniu zabezpieczenia ochronnego. Również kontakt skazanych niebezpiecznych z innymi osobami (w tym także duchownym) ograniczono w sposób maksymalny. Ustawodawca uznał, że stosowanie ograniczeń w realizacji uprawnień sprawców szczególnie niebezpiecznych jest potrzebne do zapewnienia bezpieczeństwa zakładu karnego. Jednak wprowadzone obostrzenia można także uznać za element nieludzkiego traktowania, zwłaszcza wówczas, gdy ich stosowanie jest niewspółmierne wobec zagrożenia więziennego bezpieczeństwa. Nadużycia mogą występować zwłaszcza wtedy, gdy administracja więzienna sama decyduje o skali istniejącego w więzieniu zagrożenia. Stąd też konieczne są zmiany przepisów Kodeksu karnego wykonawczego, polegające na wprowadzeniu szczegółowych unormowań dotyczących religijnych uprawnień skazanych niebezpiecznych.
The freedom of conscience and religion belongs to the catalogue of basic human rights. However, the realization of the entitlements deriving from this freedom in the case of dangerous offenders takes places under conditions of a penitentiary institution, in rooms with a high level of protection. At the same time, contact with other people, including the clergy, is limited in a maximum way. The legislator has decided that restricting the realization of the rights of particularly dangerous offenders is necessary to ensure security of the prison. However, such restrictions may also be considered inhumane treatment, especially when their use is disproportionate to the threat to prison security. Abuses may occur, especially when the scale of the threat to prison security is assessed by the prison administration themselves. Therefore, it is necessary to modify the provisions of the Executive Criminal Code and regulate the religious entitlements of dangerous offenders.
The freedom of conscience and religion belongs to the catalogue of basic human rights. However, the realization of the entitlements deriving from this freedom in the case of dangerous offenders takes places under conditions of a penitentiary institution, in rooms with a high level of protection. At the same time, contact with other people, including the clergy, is limited in a maximum way. The legislator has decided that restricting the realization of the rights of particularly dangerous offenders is necessary to ensure security of the prison. However, such restrictions may also be considered inhumane treatment, especially when their use is disproportionate to the threat to prison security. Abuses may occur, especially when the scale of the threat to prison security is assessed by the prison administration themselves. Therefore, it is necessary to modify the provisions of the Executive Criminal Code and regulate the religious entitlements of dangerous offenders.
Description
Keywords
wolność sumienia i religii, kara pozbawienia wolności, skazani niebezpieczni, Kodeks karny wykonawczy, zakład karny, freedom of conscience and religion, serving a term of imprisonment, dangerous offenders, Executive Penal Code, penitentiary
Citation
"Studia z Prawa Wyznaniowego", 2020, T. 23, s. 245-261