The role of the CJEU in the strengthening of the participation of third-country nationals in academic life in the EU. Analysis of the ruling of the CJEU in case M.A. versus Consul of the Republic of Poland in N
Loading...
Date
2021
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwo KUL
Abstract
The analyzed ruling is the first judgement which the Court of Justice passed in order to provide interpretation for the new Student Directive (2016/801 of 11 May 2016 on the conditions of entry and residence of third-country nationals for the purposes of research, studies, training, voluntary service, pupil exchange schemes or educational projects and au pairing). Due to its judiciary activism, the Court was able to find a connection between the case pending before a national court and EU law in the case of M.A. In the end, the Court finally decided that in the case at issue, regarding the rights of a foreign national to apply for a residence permit for the purpose of enrolling in second-cycle studies programme in Poland, the procedure of applying for a long-stay visa on the grounds of national law must be safeguarded by the guarantees under Article 47 of the Charter of Fundamental Rights. The guarantees apply to the actual states in which EU law is applicable – in this case the “Student Directive.” It seems that the ruling in the case of M.A. will play a crucial role in facilitating students’ – TCNs’ – entry into the territory of the Republic of Poland, while the Polish legislator, in all probability, will be obliged to change the provisions of the national law in such a way as to make it possible for future students to access a full array of legal remedies against the negative decisions of consuls.
Analizowane orzeczenie jest pierwszym wyrokiem, który Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) wydał w celu wykładni nowej „dyrektywy studenckiej” (Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/801 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu prowadzenia badań naukowych, odbycia studiów, szkoleń, udziału w wolontariacie, programach wymiany młodzieży szkolnej lub projektach edukacyjnych oraz podjęcia pracy w charakterze au pair). Aktywizm orzeczniczy TSUE pozwolił w sprawie M.A. na znalezienie związku między sprawą zawisłą przed sądem krajowym a prawem Unii Europejskiej. Trybunał uznał ostatecznie, że w przypadku, w którym sprawa dotyczy prawa cudzoziemca do ubiegania się o zezwolenie pobytowe w celu odbycia studiów II stopnia w Polsce, do procedury ubiegania się o uzyskanie wizy długoterminowej na podstawie prawa krajowego zastosowanie znaleźć muszą gwarancje z art. 47 Karty Praw Podstawowych. Gwarancje te obejmują stany faktyczne, w których stosowane jest prawo UE – w tym przypadku „dyrektywa studencka”. Wydaje się, że orzeczenie w sprawie M.A. będzie miało kluczowe znaczenie dla facylitacji wjazdu studentów – obywateli państw trzecich na terytorium RP, zaś polski ustawodawca z dużym prawdopodobieństwem będzie zobligowany do zmiany przepisów ustawy krajowej w taki sposób, aby umożliwić przyszłym studentom pełny wachlarz środków odwoławczych od negatywnych decyzji konsulów.
Анализируемое решение является первым решением, которое Суд Европейского Союза вынес с целью интерпретации новой «студенческой директивы» (Директива Европейского Парламента и Совета Европейского Союза 2016/801 от 11 мая 2016 года об условиях въезда и проживания граждан третьих стран в целях научных исследований, стажировок, волонтерской деятельности, обмена студентами или образовательных проектов, а также работы по программе «au pair»). Практика Европейского Суда позволила в производстве по делу M.A. найти связь между делом, находящимся на рассмотрении национального суда, и правом Европейского Союза. В итоге суд постановил, что если дело касается права иностранца на подачу заявления на получение вида на жительство с целью продолжения обучения на втором уровне в Польше, то гарантии статьи 47 Хартии основных прав Европейского Союза должны применяться к процедуре получения долгосрочной визы в соответствии с национальным законодательством. Эти гарантии охватывают фактические ситуации, в которых применяется законодательство ЕС – в данном случае «студенческая директива». Представляется, что решение по делу M.A. будет иметь решающее значение для облегчения въезда студентов – граждан третьих стран – на территорию Польши, и польский законодатель, по всей вероятности, будет обязан изменить положения внутреннего законодательства таким образом, чтобы предоставить будущим студентам полный спектр средств обжалования отрицательных решений послов.
Analizowane orzeczenie jest pierwszym wyrokiem, który Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) wydał w celu wykładni nowej „dyrektywy studenckiej” (Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/801 z dnia 11 maja 2016 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu prowadzenia badań naukowych, odbycia studiów, szkoleń, udziału w wolontariacie, programach wymiany młodzieży szkolnej lub projektach edukacyjnych oraz podjęcia pracy w charakterze au pair). Aktywizm orzeczniczy TSUE pozwolił w sprawie M.A. na znalezienie związku między sprawą zawisłą przed sądem krajowym a prawem Unii Europejskiej. Trybunał uznał ostatecznie, że w przypadku, w którym sprawa dotyczy prawa cudzoziemca do ubiegania się o zezwolenie pobytowe w celu odbycia studiów II stopnia w Polsce, do procedury ubiegania się o uzyskanie wizy długoterminowej na podstawie prawa krajowego zastosowanie znaleźć muszą gwarancje z art. 47 Karty Praw Podstawowych. Gwarancje te obejmują stany faktyczne, w których stosowane jest prawo UE – w tym przypadku „dyrektywa studencka”. Wydaje się, że orzeczenie w sprawie M.A. będzie miało kluczowe znaczenie dla facylitacji wjazdu studentów – obywateli państw trzecich na terytorium RP, zaś polski ustawodawca z dużym prawdopodobieństwem będzie zobligowany do zmiany przepisów ustawy krajowej w taki sposób, aby umożliwić przyszłym studentom pełny wachlarz środków odwoławczych od negatywnych decyzji konsulów.
Анализируемое решение является первым решением, которое Суд Европейского Союза вынес с целью интерпретации новой «студенческой директивы» (Директива Европейского Парламента и Совета Европейского Союза 2016/801 от 11 мая 2016 года об условиях въезда и проживания граждан третьих стран в целях научных исследований, стажировок, волонтерской деятельности, обмена студентами или образовательных проектов, а также работы по программе «au pair»). Практика Европейского Суда позволила в производстве по делу M.A. найти связь между делом, находящимся на рассмотрении национального суда, и правом Европейского Союза. В итоге суд постановил, что если дело касается права иностранца на подачу заявления на получение вида на жительство с целью продолжения обучения на втором уровне в Польше, то гарантии статьи 47 Хартии основных прав Европейского Союза должны применяться к процедуре получения долгосрочной визы в соответствии с национальным законодательством. Эти гарантии охватывают фактические ситуации, в которых применяется законодательство ЕС – в данном случае «студенческая директива». Представляется, что решение по делу M.A. будет иметь решающее значение для облегчения въезда студентов – граждан третьих стран – на территорию Польши, и польский законодатель, по всей вероятности, будет обязан изменить положения внутреннего законодательства таким образом, чтобы предоставить будущим студентам полный спектр средств обжалования отрицательных решений послов.
Description
Keywords
Long-stay visa, foreign students, Student Directive, Directive 2016/801, the right of defence and the right to an effective legal remedy, wiza długoterminowa, studenci – obcokrajowcy, dyrektywa studencka, Dyrektywa 2016/801, prawo do obrony i środka odwoławczego, долгосрочная виза, студенты-иностранцы, «студенческая директива», Директива 2016/801, право на защиту и средства обжалования
Citation
"Studia Prawnicze KUL", 2021, nr 4, s. 91-106