Contextualizing the heritage of the communist regime in Poland: new narratives

Abstract

This article concerns the recent strategies adopted to deal with the heritage of Polish culture from the communist period. These strategies include: a growing interest from the point of view of monument protection authorities and artistic associations in the architecture of the Polish People's Republic, the educational activities of newly-established thematic museums and commercial events that invoke nostalgia for the past. After 1989 the problem of the presence of symbols of Soviet domination emerged, many of them have been systematically removed from the landscape, yet the issue of their future has maintained its importance. This issue leads to the question of a moral assessment of architectonic heritage.

Artykuł koncentruje się na najnowszych strategiach stosowanych wobec dziedzictwa polskiej kultury okresu komunizmu. Do tych strategii należą: wzrost zainteresowania architekturą okresu PRL-u ze strony urzędów konserwatorskich i środowisk skupiających ludzi sztuki i architektury, działalność edukacyjna nowo powstałych muzeów tematycznych, a także komercyjne działania, odwołujące się do nostalgii za minioną epoką. Po 1989 roku pojawił się problem obecności w przestrzeni publicznej symboli sowieckiej dominacji. Wiele z nich było sukcesywnie usuwanych. Wciąż aktualna jest debata nad losem wielu z nich. Ten publiczny dyskurs postawił również pytanie: czy można dziedzictwo architektoniczne, czy też dziedzictwo w ogóle, wartościować moralnie?