The Image of Art Between Ideology and Modernity. Elbląg Biennales of Spatial Forms in 1960's Poland
Loading...
Date
2019
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
ARTIS – Instituto de História da Arte da Faculdade de Letras da Universidade de Lisboa
Abstract
In 1965 Gerard Kwiatkowski and Marian Bogusz organized the first of the Spatial Forms Biennales in Elblag – a city based in the so-called “Recovered Territories”. Selected artists, supported by ZAMECH mechanical plant and with the permission of the communist authorities, created several dozen huge metal sculptures known as “Spatial Forms”. This was the biggest experiment combining art and industry in Poland or even in Europe.
The aim of the article is to juxtapose the role of this phenomenon, namely how the creators of the Biennales found a balance between artistic freedom and political limitations, these limitations were forced upon the artists in a way that might prompt one to recall, Foucault’s manner of “discipline” (Foucault, 1973). The author of the article also touches upon the question of the contemporary view of the Elblag Biennale from the perspective of the avant-garde myth of social and collective participation in artistic creation.
W 1965 roku Gerard Kwiatkowski i Marian Bogusz zorganizowali I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu - mieście położonym na terenie tzw. Ziem Odzyskanych. Wybrani artyści, przy wsparciu finansowym zakładów mechanicznych ZAMECH i za zgodą władz komunistycznych, stworzyli kilkadziesiąt metalowych rzeźb określanych mianem "form przestrzennych". Był to wówczas największy eksperyment artystyczny łączący sztukę i przemysł w Polsce, a może nawet w Europie. Celem artykułu jest ukazanie roli tego zjawiska, a przede wszystkim jak twórcy Biennale odnaleźli równowagę pomiędzy artystyczną wolnością i politycznymi ograniczeniami, które były artystom narzucane w formule Foucaultowskiego "nadzoru" (Foucault, 1973). Autorka artykułu pokazuje również współczesny ogląd Elbląskiego Biennale z perspektywy awangardowego mitu społecznej i zbiorowej partycypacji w kreacji artystycznej.
W 1965 roku Gerard Kwiatkowski i Marian Bogusz zorganizowali I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu - mieście położonym na terenie tzw. Ziem Odzyskanych. Wybrani artyści, przy wsparciu finansowym zakładów mechanicznych ZAMECH i za zgodą władz komunistycznych, stworzyli kilkadziesiąt metalowych rzeźb określanych mianem "form przestrzennych". Był to wówczas największy eksperyment artystyczny łączący sztukę i przemysł w Polsce, a może nawet w Europie. Celem artykułu jest ukazanie roli tego zjawiska, a przede wszystkim jak twórcy Biennale odnaleźli równowagę pomiędzy artystyczną wolnością i politycznymi ograniczeniami, które były artystom narzucane w formule Foucaultowskiego "nadzoru" (Foucault, 1973). Autorka artykułu pokazuje również współczesny ogląd Elbląskiego Biennale z perspektywy awangardowego mitu społecznej i zbiorowej partycypacji w kreacji artystycznej.
Description
Keywords
Spatial Forms, formy przestrzenne, Metal Sculpture, rzeźba w metalu, Art and Ideology, sztuka i ideologia, Elbląg Biennale, Biennale w Elblągu, Polish Art in the 1960's, sztuka polska lat 60. XX wieku
Citation
„ARTis ON” 2019, vol. 9, s. 97-106