Adama Marczyńskiego optyczność w przestrzeni
Loading...
Date
2017
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Uniwersytet Wrocławski
Abstract
Celem artykułu jest analiza wybranych dzieł Adama Marczyńskiego z perspektywy zagadnienia optyczności czy też wizualności rzeźby. Te pojęcia nawiązują do uwag Clementa Greenberga na temat rzeźby nowoczesnej i jego stwierdzenia iż ta nowa rzeźba na skutek modernistycznej "redukcji" okazała się być niemal tak wizualna jak malarstwo.
Dzieła Adama Marczyńskiego z lat 60. i 70. zazwyczaj są rozpatrywane w odniesieniu do konstruktywistycznego obrazu-przedmiotu. Na początku lat 60. artysta zrezygnował z tradycyjnie pojmowanego malarstwa i zwrócił się ku półprzestrzennym kolażom, wykonanym z kawałków drewna, dykty lub zardzewiałego metalu. Zaczął także projektować formy rzeźbiarskie, zwłaszcza podczas spotkań plenerowo-sympozjalnych, jak np. "Kompozycja elementów zmiennych" (I Biennale Form Przestrzennych w Elblągu, 1965) czy "Wieża światła" (z Januszem Orbitowskim, Sympozjum Wrocław ’70, 1970, niezrealizowany projekt). Oprócz wspomnianych wyżej prac zostały omówione "Interwencje" Marczyńskiego, zaprezentowane podczas VIII Spotkania Artystów i Teoretyków Sztuki w Osiekach (1970). Artysta wykorzystał drewniane kasetony - które pojawiały się już wcześniej w jego seriach rytmicznych kompozycji: "Układy otwarte" i "Dekompozycje" – tym razem umieszczając je bezpośrednio na drzewach, w naturalnym środowisku. Oprócz perspektywy "optyczności" pojawia się tu także kwestia ich dwoistej mobilności: w interakcji z przestrzenią i relacji do widza.
The article aims at comparing selected works by Adam Marczyński considering the issue of opticality or visuality of sculpture. These terms refer to Clement Greenberg’s notes on modern sculpture and his statement that new sculpture under the modernist “reduction” has turned out to be almost as visual as painting. The works by Marczyński from 1960s and 1970s are usually discussed in relation to constructivist painting-object. At the beginning of the 1960s the artist gave up traditional painting and turned to half-spatial collages made of pieces of wood, cardboard or rusty metal. He also started to create sculptural forms during artistic outdoor meetings, like Composition of Variable Elements (1st Biennale of Spatial Forms in Elbląg, 1965) or Light Tower (together with Janusz Orbitowski, Symposium Wroclaw ’70, 1970, unrealized project). The above-mentioned forms are discussed here together with Marczyński’s Interventions presented at the 8th Meeting of Artists and Theoreticians in Osieki (1970). The last one consisted of wooden cases – the form which he has already used to create rhythmic compositions: series Open Arrangements and Decompositions – this time placed directly on the trees, in the natural environment. Beside the perspective of the opticality, it also touches upon the question of dualistic mobility: its interaction with space and relation to the spectator.
The article aims at comparing selected works by Adam Marczyński considering the issue of opticality or visuality of sculpture. These terms refer to Clement Greenberg’s notes on modern sculpture and his statement that new sculpture under the modernist “reduction” has turned out to be almost as visual as painting. The works by Marczyński from 1960s and 1970s are usually discussed in relation to constructivist painting-object. At the beginning of the 1960s the artist gave up traditional painting and turned to half-spatial collages made of pieces of wood, cardboard or rusty metal. He also started to create sculptural forms during artistic outdoor meetings, like Composition of Variable Elements (1st Biennale of Spatial Forms in Elbląg, 1965) or Light Tower (together with Janusz Orbitowski, Symposium Wroclaw ’70, 1970, unrealized project). The above-mentioned forms are discussed here together with Marczyński’s Interventions presented at the 8th Meeting of Artists and Theoreticians in Osieki (1970). The last one consisted of wooden cases – the form which he has already used to create rhythmic compositions: series Open Arrangements and Decompositions – this time placed directly on the trees, in the natural environment. Beside the perspective of the opticality, it also touches upon the question of dualistic mobility: its interaction with space and relation to the spectator.
Description
Keywords
Adam Marczyński, Adam Marczynski, sympozja i plenery lat 60. i 70., symposia and outdoor art meetings in the 1960s and 1970s, optyczność rzeźby, opticality of sculpture, artyści krakowscy, Krakow artists
Citation
„Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego” 2017, nr 3 (45), s. 40-53