Browse
Recent Submissions
Now showing 1 - 5 of 62
- ItemIn negotio tantae gravitatis. Sylwetka naukowa Księdza Profesora Henryka Misztala(Wydawnictwo KUL, 2009) Fiejdasz, Lidia
- ItemCenzura pism własnych kandydata na ołtarze(Wydawnictwo KUL, 2010) Fiejdasz, Lidia; Kijas, Zdzisław J.Lo studio degli scritti editi da un candidato agli altari, riguarda alla fede ed alla moralità cattolica forma parte integrante dell’Inchiesta sulle virtù eroiche. Papa Eugenio III introdusse tale procedura nel XII secolo. Scriveva Benedetto XIV – „Non conviene che venga venerato pubblicamente chi nei suoi scritti errava nella fede o nei costumi oppure introduceva dottrine contrarie allo spirito della Chiesa […]”. Secondo le norme del Codice dell’anno 1917 l’esame degli scritti doveva essere effettuato presso la Congregazione dei Riti. In seguito al Concilio Vaticano II la Congregazione concesse la censura degli scritti nella diocesi. La prassi venne regolamentata nella legislazione di Giovanni Paolo II e dettagliatamente chiarita nell‘Istruzione Sanctorum Mater (“L’istruzione della Congregazione delle Cause dei Santi per lo svolgimento delle Inchieste diocesane o eparchiali nelle Cause dei Santi”). L’articolo, oltre ad offrire una panoramica storica su quella istituzione ed un ampio commento sulle norme vigenti, pone l’accento sull’osservanza del segreto delle nomine dei censori. Sono state rilevate difficoltà nella censura e nelle più importanti opinioni dei censori teologi sulle Inchieste di beatificazione di Jerzy Ciesielski, Giovanna Beretta Molla, Don Jerzy Popiełuszko.
- ItemDopuszczalność pozyskiwania i handlu ludzkimi narządami w świetle Konwencji z Santiago de Compostela(C.H. Beck, 2019) Tabaszewski, RobertW związku z upowszechnianiem się zabiegów transplantacyjnych w XXI w., nielegalny pobór i handel narządami w skali międzynarodowej stał się faktem. Proceder ten narusza prawa człowieka i podstawowe wolności, a w konsekwencji stanowi bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia indywidualnego i publicznego. Odpowiedzą na zjawisko czerpania korzyści z handlu narządami jest proces tworzenia norm zapobiegających tzw. wtórnej reizacji, czyli uprzedmiotowienia oraz niekontrolowanego dopuszczenia do obrotu handlowego ludzkich komórek, tkanek i narządów. Wprawdzie na gruncie krajowym omawiane zjawisko to wciąż zagadnienie marginalne, jednak z uwagi na fakt, że również przez Polskę przebiegają szlaki przemytnicze tzw. czerwonego rynku, a także z racji na wzrost zainteresowania polskich obywateli turystyką transplantacyjną, jego unormowanie na płaszczyźnie ustawowej staje się koniecznością. Tezę powyższą odzwierciedlają istniejące regulacje w systemie uniwersalnym, takie jak Protokół o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi do Konwencji z Palermo. Pomimo istnienia coraz bardziej szczegółowych regulacji, które były przyjmowane pod auspicjami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), takich jak: rezolucja Światowego Zgromadzenia Zdrowia z 1987 r. potępiająca czerpanie zysku z handlu ludzkimi organami pozyskiwanymi od osób żywych; międzynarodowych organizacji lekarskich, m.in. Światowego Towarzystwa Medycznego, Towarzystwa Transplantacyjnego oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Nefrologicznego, takich jak Deklaracja Stambulska o obrocie narządami i turystyce transplantacyjnej wraz z Protokołem Dodatkowym, w systemie uniwersalnym wciąż brakuje dokumentu o charakterze prawnie wiążącym, który odnosiłby się do zagadnień podstawowych związanych z transplantologią. Także na gruncie europejskim, pomimo szeregu konwencji Rady Europy odnoszących się do statusu człowieka jako fizycznego, psychicznego i duchowego integrum, takich jak: Konwencja z Oviedo wraz z Protokołami Dodatkowymi, czy Konwencja w sprawie działań przeciwko handlowi ludźmi, istniała bowiem pilna potrzeba kompleksowej regulacji w zakresie przeciwdziałania handlowi ludzkimi narządami, którą wypełniła dopiero Konwencja z Santiago de Compostela.
- ItemRola ius cogens i soft law Światowej Organizacji Zdrowia w kształtowaniu praw i wolności człowieka(Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2017-03-25) Tabaszewski, RobertPrzedmiotem niniejszego opracowania są rozważania dotyczące roli instrumentarium normatywnego Światowej Organizacji Zdrowia (ang. World Health Organisation, WHO ) – najważniejszej Organizacji sprawującej mandat ONZ w dziedzinie ustanowienia i rozbudowywania gwarancji instytucjonalnych dotyczących zdrowia. Zarówno ogólne funkcje, dla których została powołana WHO, jak i realizowany przezeń specjalny tryb prawotwórczy, określone zostały w jej Konstytucji - statucie, będącym umową wielostronną i aktem konstytuującym WHO. Dokumenty wypracowywane przez WHO, w postaci ius cogens oraz soft law, a także instrumentarium o charakterze mieszanym bądź hybrydowym, mają specjalne znaczenie. Po pierwsze, ze względu na przedmiot szczególnej materii, którą regulują. Dotyczą one bowiem zdrowia, dobra chronionego, które dla każdego człowieka ma charakter podstawowy, szczególnie cenny dla zachowania jego integralności. Po drugie, ze względu na charakter wypracowanego przez WHO dorobku prawnego, oddziałującego na władze krajowe jako corpus prawa międzynarodowego.
- ItemWartość pracy według Prymasa Tysiąclecia – inspiracje dla zrównoważonego rozwoju człowieka. Refleksja na podstawie dzieła "Duch pracy ludzkiej. Myśli o wartości pracy"(Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2024) Lewandowski, PawełChociaż pojęcie zrównoważonego rozwoju, użyte po raz pierwszy w raporcie Światowej Komisji Środowiska i Rozwoju zatytułowanym "Nasza wspólna przyszłość", opublikowanym przez Organizację Narodów Zjednoczonych na łamach wydawnictwa Oxford University Press, weszło do obrotu naukowego dopiero w październiku 1987 r., oznaczając rozwój zaspokajający aktualne potrzeby ludzkie, jednakowoż niepozbawiający następnych pokoleń możliwości realizacji tego, co niezbędne, idee zrównoważoności, lub, jak określał Hans Carl von Carlowitz, trwałości, stanowiły dla naukowców bogaty materiał badawczy co najmniej od XVIII w. Zagadnienie zrównoważonego rozwoju człowieka natomiast, przynajmniej w sposób pośredni, ogniskowało nauczanie społeczne Kościoła od pierwszych wieków jego istnienia. Stefan Kardynał Wyszyński, Prymas Polski w latach 1948-1981, słusznie nazwany Prymasem Tysiąclecia, problematykę ludzkiej pracy poruszał wielokrotnie, zarówno w nauczaniu pasterskim, jak i w działalności naukowej oraz popularyzatorskiej, w szczególności w wielostronicowym wydawnictwie zatytułowanym "Duch pracy ludzkiej. Konferencje o pracy" ukończonym w dniu 25 marca 1946 r.