Przegląd Prawno-Ekonomiczny, 2020, Nr 4
Permanent URI for this collection
Browse
Recent Submissions
Now showing 1 - 5 of 7
- ItemCzy największe gospodarki świata znajdują się w pułapce płynności?(Wydawnictwo KUL, 2020) Misztal, PiotrWpadnięcie kraju w pułapkę płynności oznacza brak skuteczności ekspansywnej polityki pieniężnej banku centralnego mającej na celu zwiększenie popytu konsumpcyjnego i inwestycyjnego w kraju. Sytuacja ta wynika z tego, że uczestnicy rynku (gospodarstwa domowe i przedsiębiorstwa) zamiast zwiększać popyt, akumulują rosnącą podaż pieniądza w postaci gotówki. Keynes twierdził, że dla gospodarki znajdującej się w pułapce płynności jedynym sposobem na zwiększenie popytu w kraju i na pobudzenie koniunktury gospodarczej jest prowadzenie ekspansywnej polityki fiskalnej w postaci zwiększenia wydatków rządowych lub zmniejszenia podatków. Celem podjętych badań jest próba wersyfikacji empirycznej hipotezy pułapki płynności w trzech największych gospodarkach na świecie, tzn. w USA, strefie euro i Japonii po kryzysie finansowym z 2008 r. W artykule wykorzystano metodę badawczą opartą na studiach literaturowych z zakresu makroekonomii i finansów oraz metody statystyczne. Wszystkie wykorzystane w pracy dane statystyczne pochodziły z urzędu statycznego Unii Europejskiej – EUROSTAT oraz z bazy statycznej Konferencji Narodów Zjednoczonych do spraw Handlu i Rozwoju – UNSTATS. Falling into the liquidity trap means the lack of effectiveness of the central bank’s expansionary monetary policy aimed at the increase in consumption and investment demand of the country. This situation results from the fact that market participants (households and enterprises), instead of increasing demand, accumulate the growing money supply in the form of cash. Keynes argued that for an economy in a liquidity trap the only way to increase demand in the country and to stimulate the economy is to conduct expansive fiscal policy in the form of higher government spending or the reduction in taxes. The aim of the undertaken research is an attempt to verify the empirical hypothesis of the liquidity trap in the three largest economies in the world, i.e. in the USA, the euro zone and Japan after the 2008 financial crisis. The article uses a research method based on literature studies in macroeconomics and finance as well as statistical methods. All statistical data used in the work came from the statistical office of the European Union – EUROSTAT and from the statistical database of the United Nations Conference on Trade and Development – UNSTATS.
- ItemObecność kapitału zagranicznego w systemie bankowym Rosji(Wydawnictwo KUL, 2020) Żukowska, HelenaCelem artykułu jest zaprezentowanie ewolucji obecności kapitału zagranicznego w systemie bankowym Rosji od początku okresu transformacji do początku lat 20. XXI w. Z przeprowadzonej analizy wynika, że w okresie 30 lat tych przemian w Rosji można wyróżnić kilka odmiennych kierunków przepływów kapitału właścicielskiego do systemu bankowego i czynników wpływu na te przepływy. W początkowym okresie transformacji występowała silna presja napływu kapitału zagranicznego do rosyjskiej bankowości, która była ograniczana przez formalne i nieformalne działania ze strony rządu i banku centralnego. Należy tu wspomnieć o ustalanych przez rząd limitach obecności kapitału zagranicznego w kapitale systemu bankowego w celu ochrony rodzimej bankowości przed zagraniczną konkurencją. Surowe procedury weryfikacji potencjalnych inwestorów zagranicznych przez bank centralny miały na celu ochronę rosyjskiej bankowości przed napływem kapitału spekulacyjnego oraz nadmiernym i niekontrolowanym dopuszczeniem do rynku usług bankowych wiarygodnych instytucji finansowych. Tendencja wzrostu udziału kapitału zagranicznego w rosyjskiej bankowości zatrzymała się w okresie kryzysu bankowego w 1998 r., kiedy kapitał zagraniczny w obawie przed stratami wycofywał się z Rosji. W latach 1999-2008 można zauważyć wzrost obecności kapitału zagranicznego, który został zatrzymany w okresie światowego kryzysu finansowego w efekcie wycofywania się kapitału z rynków wschodzących. W okresie 2009-2014 kapitał zagraniczny w kapitale własnym rosyjskiego sektora bankowego wyraźnie się umacniał, ale ten trend został przerwany przez sankcje gospodarcze zastosowane wobec Rosji przez Zachód w konsekwencji agresywnej polityki Rosji wobec Ukrainy i wojny rosyjsko-ukraińskiej. Od 2014 r. obserwuje się załamanie ekspansji nowych instytucji finansowych w rosyjskiej bankowości, a jednocześnie silne umocnienie pozycji banków z udziałem kapitału zagranicznego, szczególnie tych działających od dłuższego czasu na rynku rosyjskim i mocno już osadzonych w rosyjskim systemie bankowym. Banki te cieszą się wysoką wiarygodnością i są darzone zaufaniem klientów. The aim of the article is to present the evolution of foreign capital presence in the banking system of Russia from the beginning of the transformation period to the beginning of the 20s of the 21st century. The analysis shows that during the 30 years of these transformations in Russia, several different ownership capital flows into the banking system and factors influencing these flows can be highlighted. In the initial period of the transformation, there was a strong pressure on the inflow of foreign capital to the Russian banking sector, which was limited by formal and informal actions by the government and the central bank. The limits set by the government on the presence of foreign capital in the capital of the banking system in order to protect the domestic banking from foreign competition should also be mentioned. Strict procedures for the verification of potential foreign investors by the central bank were aimed at protecting Russian banking against the inflow of speculative capital and the excessive and uncontrolled admission of reliable financial institutions to the banking services market. The upward trend in the share of foreign capital in Russian banking stopped during the banking crisis in 1998, when foreign capital withdrew from Russian fearing losses. In 1999-2008, an increase in the presence of foreign capital can be noticed, which was halted during the global financial crisis as a result of the withdrawal of capital from emerging markets. In the period of 2009-2014, foreign capital in the equity of the Russian banking sector clearly strengthened, but this trend was interrupted by economic sanctions imposed on Russia by the West as a consequence of Russia’s aggressive policy towards Ukraine and the Russian-Ukrainian war. Since 2014, we have witnessed a collapse in the expansion of new financial institutions in the Russian banking sector, and at the same time a strong strengthening of the position of banks with foreign capital, especially those operating on the Russian market for a long time and already firmly embedded in the Russian banking system. These banks enjoy high credibility and are trusted by customers.
- ItemCredit payment deferrals for companies in the context of SARS-CoV-2 consequences and forbearance(Wydawnictwo KUL, 2020) Korzeb, Zbigniew; Niedziółka, PawełOne of the first reactions to the lockdown caused by the proliferation of the SARS-CoV-2 virus was a debt service moratorium. As the analysis carried out in this paper shows, credit holiday conditions varied considerably from one European country to another, and some of them did not opt for this form of support at all. The differences concerned primarily the period of suspension of debt service, the spectrum of eligible borrowers and the manner of implementation of the instrument (by law or as a result of an agreement between banks). In this paper, which presents in more detail the programme implemented in Poland, the authors have attempted to answer the following research questions: - In addition to the immediate benefits of debt deferral to borrowers and the economy are there potential negative consequences of credit moratoriums for both the banking sector and borrowers? - Do credit holidays, which are a form of debt restructuring, fall within the definition of forbearance and therefore generate negative effects for banks, if only in the form of having to report a deterioration in the quality of the portfolio? As far as the authors’ know, this is the first synthetic study constituting a kind of comparative analysis of the credit holiday support instruments used in selected European countries (not counting presentations made by consulting companies). Jedną z pierwszych reakcji na lockdown spowodowany rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 były moratoria na obsługę zadłużenia. Jak pokazuje analiza przeprowadzona w niniejszym artykule, warunki wakacji kredytowych w poszczególnych państwach europejskich istotnie różniły się, a w niektórych z nich w ogóle nie zdecydowano się na tę formę wsparcia. Różnice dotyczyły przede wszystkim okresu zawieszenia obsługi długu, spektrum uprawnionych kredytobiorców oraz sposobu wdrażania instrumentu (w drodze ustawy lub jako efekt porozumienia pomiędzy bankami). W niniejszym artykule, w którym bardziej szczegółowo przedstawiono formułę wdrożoną w Polsce, autorzy podjęli próbę odpowiedzi na następujące pytania badawcze: − Czy oprócz doraźnych korzyści dla kredytobiorców i gospodarki z tytułu odroczenia obsługi długu istnieją potencjalne negatywne konsekwencje wakacji kredytowych, zarówno dla sektora bankowego, jak i kredytobiorców? − Czy wakacje kredytowe, będące formą restrukturyzacji zadłużenia, mieszczą się w definicji forbearance i w związku z tym generują dla banków negatywne skutki, choćby w postaci konieczności przedstawienia w sprawozdawczości faktu pogorszenia jakości portfela? Według wiedzy autorów jest to pierwsze syntetyczne opracowanie stanowiące swego rodzaju analizę komparatywną instrumentów wsparcia w postaci wakacji kredytowych, które zastosowano w wybranych państwach europejskich (nie licząc prezentacji dokonywanych przez firmy consultingowe).
- ItemZmiany stopy procentowej Narodowego Banku Polskiego w XXI w. na tle reguły Taylora(Wydawnictwo KUL, 2020) Błaszczyk, PawełGłównym celem tego opracowania jest analiza zmian stopy procentowej NBP w XXI w. Jako narzędzie badawcze wykorzystano regułę Taylora, która często stanowi odniesienie do zmian krótkookresowych stóp procentowych. W wielu przypadkach, mimo relatywnej swojej prostoty, dobrze opisuje faktyczne zmiany stóp procentowych w bankach centralnych. Opracowanie składa się z trzech głównych części. W pierwszej zarysowano współczesną politykę pieniężną, dokonując próby uchwycenia jej konsensu w zakresie celów, instrumentów i strategii. Ukazano przy tym rolę reguł i dyskrecjonalności w polityce pieniężnej. W drugiej części przedstawiono metodykę badania empirycznego zastosowanego w tym opracowaniu. Wskazano główne założenia badawcze oraz omówiono konstrukcję reguły Taylora. Trzecia część artykuł zawiera badania empiryczne, w których przeprowadzono analizę zmian stopy referencyjnej NBP w XXI w. na tle reguły Taylora. Dokonano przy tym oceny wybranych decyzji dotyczących zmiany tej stopy, w szczególności w latach 2015-2020. The main purpose of the present study is to analyse changes in the interest rate of the National Bank of Poland in the 21st century. The Taylor rule, which often constitutes the reference to changes in short-term interest rates, was used as a research tool. In many cases, despite its relative simplicity, it describes well the actual changes in interest rates at central banks. The study consists of three main parts. The first outlines the contemporary monetary policy, attempting to capture its consensus in terms of goals, instruments and strategies. The role of rules and discretion in monetary policy was shown. The second part presents the methodology of the empirical research used in this paper. The main research assumptions were indicated and the construction of the Taylor’s rule was discussed. The third part of the article contains empirical studies in which an analysis of changes in the reference rate of the National Bank of Poland in the 21st century was carried out against the background of the Taylor rule. Selected decisions regarding changes in this rate were assessed, in particular in the years 2015-2020.
- ItemTurbulencje systemu bankowego w Rosji w warunkach pandemii SARS-CoV-2(Wydawnictwo KUL, 2020) Żukowski, MarianRosja jest znaczącym eksporterem surowców energetycznych, ropy naftowej i gazu. Jej gospodarka jest w bardzo dużym stopniu uzależniona od cen światowych tych produktów. Na początku 2020 r. ceny surowców energetycznych na świecie znacząco spadły, co mocno uderzyło w gospodarkę Rosji. Jest to też czas gwałtownego rozprzestrzenia się pandemii koronawirusa SARS-CoV-2. W artykule zaprezentowano konsekwencje, które dotknęły całą gospodarkę, a także sektor bankowy. Opisano działania, jakie podjął Bank Rosji w celu ochrony sektora bankowego i klientów. Wskutek pogarszającej się sytuacji finansowej bank centralny poluzował politykę pieniężną. W ten sposób skierował na rynek dodatkowe środki finansowe. Przyjęto też zasady, które umożliwiły bankom komercyjnym złagodzenie wymagań wobec klientów starających się o kredyty. Działania Banku Rosji i polityka kredytowa banków komercyjnych, skierowane na wspieranie gospodarki i ludności, łagodzą tylko częściowo skutki pandemii koronawirusa. W perspektywie najbliższych lat skuteczność podejmowanych wysiłków będzie zależeć od czynników występujących zarówno w gospodarce światowej, jak i wewnętrznej polityce gospodarczej Rosji oraz w charakterze i dynamice zmian umożliwiających stabilizowanie sektora bankowego. Russia is a major exporter of energy resources, oil and gas. Its economy is very much dependent on world prices of these products. At the beginning of 2020, the prices of energy resources fell significantly all around the world, which hit the Russian economy hard. At the same time, the corona virus pandemic SARS-CoV-2 was spreading rapidly. The article presents the consequences that have affected the entire economy as well as the banking sector. It describes the actions taken by the Bank of Russia to protect both the banking sector and customers. As a result of the deteriorating financial situation, the central bank has loosened monetary policy. In this way, it has channeled additional financial resources to the market. Rules were also adopted that allowed commercial banks to ease the requirements for customers applying for credits. The actions of the Bank of Russia and the credit policy of commercial banks aimed at supporting the economy and the population only partially mitigate the effects of coronavirus pandemic. In the coming years, the effectiveness of the efforts will depend on factors in both global economy as well as Russia’s internal economic policy as well as on the nature and dynamics of changes enabling stabilization of the banking sector.