Zeszyty Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, 2017, Tom 60, Nr 4

Permanent URI for this collection

Browse

Recent Submissions

Now showing 1 - 5 of 21
  • Item
    Wstęp
    (Wydawnictwo KUL, 2017) Opiela, Maria; Jasnos, Andrzej
    Prezentowany numer tematyczny Zeszytów Naukowych KUL poświęcony jest osobie, twórczości i dziełu bł. Edmunda Bojanowskiego (1814-1871).
  • Item
    Specyfika świętości bł. Edmunda Bojanowskiego
    (Wydawnictwo KUL, 2017) Grocholewski, Zenon
    W przeszłości bywały kanonizowane przede wszystkim osoby duchowne i członkowie instytutów życia konsekrowanego. Sobór Watykański II starał się to przełamać, mówiąc o powszechnym powołaniu do świętości. Św. Jan Paweł II, który beatyfikował i kanonizował wielu ludzi świeckich, zwrócił uwagę, że „drogi świętości są wielorakie i dostosowane do każdego powołania”. Świętość bł. Edmunda Bojanowskiego (1814-1871) charakteryzowało to, że był on realizatorem bardzo zdrowego apostolstwa ludzi świeckich (będąc w tym sensie „prekursorem” wspomnianego Soboru) oraz że nie szukał jakiejś specyficznej drogi świętości, lecz jego świętość ukształtowały okoliczności życia w jakich się znalazł. Poza tym, analizując jego życie, można szeroko zilustrować fakt, że świętość niczego nie rujnuje, lecz wszystko udoskonala. In the past mostly clergymen and members of the institutions of the consecrated life were canonized. However, the Second Vatican Council was trying to change this, emphasizing the common call to holiness. St. John Paul II, who beatified and canonized many laymen, pointed out that “there are many paths to holiness and they are designed to fit different calls”. The holiness of Bl. Edmund Bojanowski (1814-1871) was characterized by his spiritual healthy teaching of lay people (being in a sense the “precursor” of the above-mentioned Council) and also by following the path which life and circumstances made available for him rather than seeking a specific path to holiness. Moreover, while analyzing his life, it is easy to illustrate the fact that holiness does not ruin anything, but makes everything better.
  • Item
    Edmund Bojanowski (1814-1871) – szkic biograficzny
    (Wydawnictwo KUL, 2017) Gołdyn, Piotr
    Edmund Bojanowski (1814-1871) – był ziemianinem, publicystą, społecznikiem. Wychowany w duchu patriotycznym i religijnym podjął studia we Wrocławiu, a potem Berlinie, które przerwał ze względów zdrowotnych. Po powrocie w rodzinne strony zajął się pisaniem i działaniem społecznym, które zaowocowało założeniem 3 maja 1850 r. ochronki wiejskiej w Podrzeczu. Data ta przyjmowana jest również jako początek żeńskiego zgromadzenia zakonnego – Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny – którego inicjatorem był Bojanowski. Zmarł w roku 1871, a w 1999 został beatyfikowany przez Jana Pawła II. Edmund Bojanowski (1814-1871) – a landlord, writer and activist. Being grown up in patriotic and religious environment he started his studies in Wrocław and then, in Berlin but he had to stopped it due to health problems. After his return to family region he took up writing and activism. As a result of his actions, there appeared a village orphanage on May 3, 1850 in Podrzecze. This date also marks the beginning of The Congregation of the Servant Sisters of Virgin Mary Immaculate Conception, a convent created by Bojanowski. He died in 1871 and in 1999 John Paul II announced his beatification.
  • Item
    Bojanowski – Norwid. Projekcja spotkania
    (Wydawnictwo KUL, 2017) Fert, Józef Franciszek
    Dwaj wielcy protagoniści polskiego odrodzenia w wieku dziewiętnastym: Edmund Bojanowski (1814-1871), dziś błogosławiony Kościoła katolickiego, i Cyprian Norwid (1821-1883), dziś jeden z powszechniej znanych poetów polskich, tête à tête najprawdopodobniej nigdy się nie spotkali, choć okazji ku temu nadarzyło się co najmniej kilka. Tak więc na tym zdaniu można by zakończyć cały wywód. A jednak… A jednak byli sobie – może nawet o tym nie wiedząc – bardzo bliscy duchowo, a w pewnych sferach stanowili wręcz nieodzowne uzupełnienie i dopełnienie swych dzieł i działań. Nie wiemy do końca, czy Bojanowski i Norwid spotkali się osobiście. Ale jeśliby tak się zdarzyło, to o czym ci dwaj niezwykli ludzie rozmawialiby ze sobą? Myślę, że jednym z najważniejszych tematów ich rozmowy mogłaby być świętość pracy. I dla Norwida, i dla Bojanowskiego kwestie pracy stanowią fundamentalny problem intelektualny, moralny i praktyczny. Taka też była chwila dziejowa, czas, w którym na arenę procesów społecznych z coraz większą mocą wchodził żywioł ludowy – chłopski, jak w zasadzie na ziemiach polskich, i robotniczy – w Europie Zachodniej i Stanach Zjednoczonych, ale też w Polsce ze swymi wielkimi centrami przemysłowymi, jak Poznań, Górny Śląsk, Łódź, Warszawa czy Lwów. W idei Bojanowskiego, wyrosłej z troski o dobre wychowanie dzieci, szczególne miejsce zajmuje właśnie praca jako jeden z fundamentalnych czynników kształtowania człowieka. Poprzez najdrobniejsze zajęcia, aż do poważnych czynów kształtuje się uważna i poważna postawa wobec życia. Bojanowski w swych notatkach poświęconych szczególnie właśnie „wychowaniu w ochronach” detalicznie i skrupulatnie wylicza prace, które mogą być wykorzystywane wychowawczo. A równocześnie wskazuje, że: „Każda robota, oprócz zwyczajnego biegu, ma i swoje uroczyste wykonanie w kształcie obrządku”. Wizja wychowawcza Bojanowskiego harmonijnie splata trzy główne czynniki: praktyczny aspekt każdej, nawet najdrobniejszej pracy, powiązanie procesu wychowawczego z szerszą perspektywą religijną i zasadniczy udział w procesach wychowawczych żywiołu estetycznego, którego najważniejszym czynnikiem jest mądra zabawa. To spojrzenie na pracę jako instrument cywilizacyjnego kształcenia, a równocześnie czynnik kierujący myśli i dążenia ludzkie ku celom wyższym (religijnym, artystycznym, etycznym…) jest uderzająco bliskie zarówno Bojanowskiemu, jak i Norwidowi – wielkim Polakom wieku dziewiętnastego. Two great protagonists of the Polish rebirth in the nineteenth century: Edmund Bojanowski (18141871), today the Blessed Catholic Church, and Cyprian Norwid (1821-1883), today one of the most widely known Polish poets, tête à tête probably never met, however, there were at least a few occasions for that. So, in this sentence, the whole sentence could be terminated. And yet… And yet they were - perhaps not even aware of it - very spiritually close, and in some areas they were an indispensable supplement and complement to their works and activities. We do not know for sure whether Bojanowski and Norwid met in person. But if that happened, what would these two extraordinary people talk to each other? I think one of the most important topics of their conversation could be the sacredness of work. And both for Norwid and Bojanowski , the issues of work are a fundamental, intellectual, moral and practical problem. Such was also the time of history, the time in which the folk elementary element appeared - peasantry, as in Poland and labour - in Western Europe and in the United States, but also in Poland with its large industrial centers like Poznan, Upper Silesia, Łódź, Warsaw or Lviv. In the Bojanowski idea, born of the concern for good upbringing of children, work is just one of the fundamental factors shaping man. Through the smallest activity, as well as serious deeds a careful and serious attitude towards life is formed. Bojanowski in his notes devoted especially to “upbringing in nursery” detailed and carefully calculates works that can be used educationally. And at the same time, he points out that: “Every work, except the usual course, has its ceremonial execution in the form of a rite”. Bojanowski’s educational vision harmoniously intertwines three main factors: the practical aspect of each, even the smallest work, linking the educational process with a broader religious perspective and fundamental participation in the educational processes of the aesthetic element, whose the most important factor is clever play. It is a look at work as an instrument of civilization education, and at the same time the driver of human thought and aspirations towards higher goals (religious, artistic, ethical …) is strikingly close to both Bojanowski and Norwid - the great Poles of the nineteenth century.
  • Item
    Wokół działalności wydawniczej oraz redakcyjnej bł. Edmunda Bojanowskiego
    (Wydawnictwo KUL, 2017) Rozwadowska, Marta Diana
    Prezentowany tekst jest próbą ukazania Edmunda Bojanowskiego jako redaktora oraz wydawcy. Wiedział, że jedyną możliwą i rozsądną drogą, którą należy iść, będzie praca organiczna. Uważał, że w każdym człowieku leży obowiązek oświecania bliźniego i głoszenia prawdy. Zdawał sobie sprawę z czasów, w jakich przyszło mu żyć, i dlatego też chciał pokrzepić serca ludzi zmęczonych trudami powstań, walk, epidemii, poddanych represjom zaborcy, często zrezygnowanych i zmęczonych życiem. Miał pewność, że jednym z najlepszych sposobów na dotarcie do jak największej liczby ludzi, będzie wydawanie czasopisma. Dzięki temu uzyskiwał nie tylko finanse, które przeznaczał na sieroty, ale także mógł wpływać na kształcenie czytelników. W tym też szlachetnym celu wydawał „Pokłosie. Zbierankę literacką na korzyść sierot” oraz „Rok Wiejski”: czasopisma różnicowane tematycznie oraz poglądowo, jednak mające wspólny cel – misję ewangelizacyjną i pomoc najbardziej potrzebującym. This text is an attempt to show Edmund Bojanowski as editor and publisher. He knew that the only possible and sensible way to go would be organic work. He believed that every human being had the duty to enlighten other people and to preach the truth. He was aware of the times in which he had come to live, and therefore he wanted to refresh the hearts of people who were tired of struggles of insurrection, fighting, epidemics, subjected to the repression of the invader and often resigned and tired of life. He was sure that one of the best ways to reach as many people as possible would be to publish a magazine. Thanks to this he obtained not only the finances he devoted to orphans, but also could influence the education of readers. In this noble goal he created „Pokłosie. Zbieranka literacka na korzyść sierot” and „Rok Wiejski”: thematically differentiated and pictorial journals, but having a common purpose - mission of evangelization and help the neediest.
Ustawowy zakres dozwolonego użytku