Browse
Recent Submissions
Now showing 1 - 5 of 25
- ItemIntroligatornia w Bibliotece Uniwersyteckiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II w latach 1947-2017(Wydawnictwo KUL, 2018) Wasilewska, JolantaW 1947 r. z inicjatywy Rektora KUL ks. prof. dra Antoniego Słomkowskiego została utworzona pracownia introligatorska. Na pracownię przeznaczono niewielkie pomieszczenie w skrzydle zachodnim gmachu Uniwersytetu przy Alejach Racławickich, obok kościoła akademickiego. Zorganizowanie jej było wynikiem potrzeby zadbania o własne zbiory biblioteczne, które dotychczas zabezpieczano w niewielkim stopniu, korzystając z usług prywatnych introligatorów. Pierwszymi introligatorkami były Bolesława Wisińska i s. Róża ze Zgromadzenia Sióstr Przenajświętszego Oblicza. W 1950 r. introligatornia została przeniesiona do budynku Biblioteki Głównej przy ul. Chopina 27, gdzie funkcjonuje do dzisiaj. W ciągu 70 lat działalności Introligatorni zatrudnionych było 39 osób, między innymi pracowało: 6 sióstr ze Zgromadzenia, 6 absolwentów Wydziału Artystycznego UMCS i 2 osoby po historii sztuki KUL. Praca introligatora jest pracą bardzo specyficzną, zarówno fizyczną, jak i umysłową. Jest przede wszystkim zajęciem o charakterze indywidualnym. Introligator powinien posiadać wiedzę na temat budowy książki, znać się na wytworach papierniczych, materiałach introligatorskich oraz narzędziach, urządzeniach i maszynach introligatorskich, i mieć umiejętności ich obsługiwania. Zadaniem introligatora jest nadawanie formy użytkowej zadrukowanym kartkom papieru i ich profesjonalne przygotowanie do oprawy. In 1947 a bookbinding workshop was established on the initiative of the Rector of KUL, Rev. Prof. Antoni Słomkowski. The workshop was located in a small room in the west wing of the University (Aleje Racławickie), next to the academic church. This place was created as there was a need for taking care of the collections belonging to the university library. The books had hitherto not been properly preserved and if the bookbinding service was required, it was provided by private workshops. The first bookbinders were Bolesława Wisińska and Sister Róża from the Congregation of the Sisters of the Holy Face. In 1950 the bookbinding workshop was transferred to the building of the Central Library (27 Chopina Street), where it is still located now. Over a period of 70 years, the workshop employed 39 people, including six sisters from the Congregation, six graduates of the Art Department at Maria Curie Skłodowska University and 2 people with the degree in Art History at the Catholic University of Lublin. The job of a bookbinder is a specific one, as it combines both physical and mental labour. It is primarily individual work. A bookbinder should be familiar with the structure of a book, a selection of paper products, bookbinding materials, tools, equipment and machines. He should also be able to operate these devices. A bookbinder’s task is to create a usable form of the printed sheets of paper and to professionally prepare them for bookbinding.
- ItemKrzyż jakiego nie znamy(Wydawnictwo KUL, 2018) Czachorowska, Alina; Wasilewska, JolantaW ciągu wieków pojawiało się wiele rodzajów krzyży. Posiadały one różne formy, znaczenie i symbolikę. W czasach prehistorycznych krzyż był amuletem, chronił przed złymi mocami, ale też symbolizował bóstwa. Krzyże były związane zazwyczaj z formą kultu sił przyrody, a w szczególności ognia, słońca oraz życia. Krzyże były noszone i tatuowane, rysowane i malowane na skałach, wyrabiano je z różnych materiałów, stawiano krzyże kamienne i drewniane, a także metalowe. Zanim krzyż stał się symbolem dla chrześcijan, był utożsamiany z narzędziem tortur, najgorszym z narzędzi męki. Wraz ze śmiercią Chrystusa, krzyż stał się jednym z najważniejszych symboli chrześcijaństwa. Krzyż jako znak zbawienia jest także atrybutem wielu świętych, których życie w szczególny sposób było z nim powiązane. Oprócz form krzyża związanego z religiami powstało wiele jego odmian pozareligijnych. Powszechny jest zwyczaj nadawanych obywatelom „krzyży” za wybitne zasługi będące wyrazem patriotyzmu, osiągnięć naukowych i społecznych. W czasach popkultury krzyż pojawił się także w kompozycjach infografiki, a nawet znaków firmowych. Throughout centuries a number of crosses appeared. They had different forms, meanings and symbolism. In prehistoric times, a cross was an amulet, it protected against evil powers, but it also symbolized deities. Crosses were usually connected with the cult of nature forces, particularly fire, the sun and life. Crosses were worn, tattooed, drawn and painted on rocks; they were made of various materials: stone wood and metal. Before a cross became a symbol of Christianity, it had been identified with an instrument of torture, as the worst of all. After the death of Christ, a cross became one of the most important symbols of Christianity. A cross as a sign of salvation is also an attribute of numerous saints, whose lives were connected in a special way with it. In addition to the forms of a cross associated with religions, a number of non-religious variations exist. It is the common custom to award people ‘crosses’ for outstanding services stemming from patriotism, scientific and social achievements. In a time of pop culture, a cross also appeared in the compositions of infographics, and even company logos.
- ItemAntoni Gąsiorowski – drukarz i wydawca z Johannisburga w Prusach Wschodnich(Wydawnictwo KUL, 2018) Warda, ElwiraW XIX wieku w Europie nastąpił gwałtowny rozwój piśmiennictwa. Książki i czasopisma stały się bardziej dostępne i docierały nie tylko do wyższych sfer społeczeństwa, lecz także do ludności mniej zamożnej. Zaczęły powstawać nowe drukarnie, również na terenie Prus, np. w Poznaniu oficyna wydawnicza Walentego Stefańskiego czy w Toruniu drukarnia Ernsta Lambecka. W oficynach tych sztuki drukowania i drzeworytnictwa uczył się Antoni Gąsiorowski. Własną drukarnię założył w Brodnicy w roku 1847, ale już w 1848 roku przeniósł ją na Mazury do Szczytna (Ortelsburg), a rok później do Pisza (Johannisburg). W Szczytnie zaczął drukować dwujęzyczny tygodnik "Kurek Mazurski – Der Masurische Hahn", którego wydawanie kontynuował w Johannisburgu. Oficyna Gąsiorowskiego była jedną z bardziej prężnych drukarni w Prusach Wschodnich, w której powstawało wiele czasopism. Jednak większość z nich kończyła swój żywot na numerze okazowym, np. "Ewangelicki Tygodnik Gminny" czy "Gospodarz Mazurski". Oprócz tygodników Antoni Gąsiorowski wydawał również książki w języku polskim i niemieckim, głównie o tematyce religijnej, podręczniki szkolne oraz kalendarze. W latach 60. XIX wieku spod pras jego drukarni wyszły również pisma tłoczone czcionkami cyrylickimi przeznaczone dla staroobrzędowców. Oficyna Gąsiorowskiego działała w Johannisburgu do roku 1866. Jednak już od roku 1862 większość wydawnictw – włącznie z kalendarzem – zaczęła przejmować od Gąsiorowskiego księgarnia i drukarnia Ernsta Lambecka w Toruniu. Ostatnim z druków polskich – wydanych przez Antoniego Gąsiorowskiego w roku 1865 – była książka B. Schmolkego Bogu poświęcony klejnot złoty dla ludzi Boga Ojca i Ducha Świętego chwalących. In the 19th century, writing underwent a rapid development. Books and magazines were widely available, not only among high society but also among the people who were less wealthy. New printing houses were established, also in Prussia, such as Walenty Stefański’s printing house in Poznań and Ernst Lambeck’s printing house in Toruń. Antoni Gąsiorowski learnt the art of printing and making woodcuts in the above-mentioned places. He set up his own printing house in Brodnica in 1847, but he transferred it to Masuria to Szczytno (Ortelsburg) in 1848, and a year later to Pisz (Johannisburg). In Szczytno he started printing the bilingual weekly "Kurek Mazurski – Der Masurische Hahn", which he continued to publish in Johannisburg. Gąsiorowski’s printing house was one of the most active printing houses in East Prussia, in which a number of magazines were published. However, most of them were discontinued after releasing the first issue, for instance, "Ewangelicki Tygodnik Gminny" or "Gospodarz Mazurski". Apart from weeklies, Antoni Gąsiorowski published Polish and German books, particularly religious ones, course books and calendars. In the 1860s, his printing press also released the texts written in Cyrillic intended for the Old Believers. Gąsiorowski’s printing house operated in Johannisburg until 1866. Nevertheless, from 1862 onwards, most publications – including the calendar – were taken over by the library and printing house of Ernst Lambeck in Toruń. The last Polish print published by Antoni Gąsiorowski was the book by B. Schmolke The Gold Jewel Dedicated to God Intended for People Worshipping God the Father and the Holy Spirit. It was released in 1865.
- ItemKonferencja naukowa „Z Petersburga do Lublina. Początki Biblioteki Uniwersytetu Lubelskiego”. Lublin. 27 II 2018(Wydawnictwo KUL, 2018) Nastalska-Wiśnicka, Joanna
- ItemBiblioteki Wydziału Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych KUL w okresie II Rzeczpospolitej(Wydawnictwo KUL, 2017) Nowakowska, MonikaDuring the interwar period at the Faculty of Law and Social-Economic Sciences of the Catholic University of Lublin, there were three main sectional libraries: legal, economic and social. In these libraries there were book collections, also referred to as libraries, assigned to a particular seminar. They were treated as research aid for employees and students. Initially, they were supervised by professors, who decided on the shape of the collection as well as the selection of library staff. Over time, there appeared a position of librarian who managed the collections of all the seminary libraries. In the 1930s librarians were assigned to each section separately; and they were responsible, among others, for cataloguing books and periodicals, making the collection available, providing research information, repairing damaged books, doing bookkeeping and arranging duty hours for scholarship holders. Seminar book collections increased as new books were bought and donated. The most important donations were books offered by the Main Library of the University of Lublin and Professor A. Szymański, a lecturer from the Faculty of Law and Social-Economic Sciences.