Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji / Faculty of Law, Canon Law and Administration
Permanent URI for this community
* Instytut Nauk Prawnych * Instytut Prawa Kanonicznego *
Browse
Browsing Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji / Faculty of Law, Canon Law and Administration by browse.metadata.rights "Attribution 4.0 International"
Now showing 1 - 20 of 47
Results Per Page
Sort Options
- ItemADR in Sport on the Example of Association Football in Poland and Ukraine(Wydawnictwo KUL, 2023) Sławicki, Piotr; Kryzhanivskyi, ViktorThe subject of this article is the use of ADR in sports disputes in association football under the Polish and Ukrainian law. Professional and amateur sport generates various types of disputes related to both disciplinary and civil cases, an example of which may be disputes arising during the execution of contracts binding players and football clubs. In the first part, the scope of disputes that are subject to ADR in association football is outlined. The next part presents legal solutions adopted under the Polish law in this respect, of which the activity of the Football Arbitration Court of the Polish Football Association is a particular example. The last chapter is devoted to the Ukrainian perspective on the resolution of disputes in association football.
- ItemBetween Enabling Law and Protecting Law – Some Remarks on the Method of Regulating the Law of Groups of Companies in Polish Commercial Companies Code(Wydawnictwo KUL, 2023) Herbet, AndrzejAlthough the groups of companies have been an indispensable part of the modern economy for several decades, they still continue to attract unwavering attention of both practice and doctrine of corporate law. The numerous legal challenges posed by the functioning of multi-level structures, based on diverse types of dominance and dependance relations adopt different regulatory strategies manifest a universal appeal. Yet, the national legislators adopt different regulatory strategies, aimed at securing the interests of various stakeholders, including minority shareholders, dependent companies and their creditors. As a result, the contemporary discourse entails two concepts – one emphasizing the risks and responsibilities associated with it (protecting law) and the other one, supporting the creation of groups, as well as instruments for their effective management (enabling law). The aim of the article is to verify the extent to which these concepts are addressed by the most recent Polish group law regulations, viewed in a comparative context outlined by selected European jurisdictions.
- ItemBezskuteczny upływ terminu z art. 8 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego a zawarcie małżeństwa konkordatowego(Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2022) Jancewicz, ZdzisławZagadnieniem podjętym w niniejszym publikacji jest wykładnia przepisów o terminie z art. 8 § 3 Kodeks rodzinny i opiekuńczy w kontekście interpretacji art. 10 ustęp 1 punkt 3 Konkordatu. Przeprowadzone badania dowodzą, iż zapisy ustawowe za przesłankę konieczną zawarcia małżeństwa uznają sporządzenie aktu małżeństwa, nie zaś zachowanie pięciodniowego terminu z art. 8 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Pozostają one w zgodzie z zapisami Konkordatu, nawet pomimo jego literalnej wykładni, która może sugerować interpretację odmienną. Należy stwierdzić, że dotychczasowa praktyka orzecznicza, jak i poglądy doktryny mieszczą się w ramach określonych nie tylko ustawą – Kodeks rodzinny i opiekuńczy, ale i przepisami Konkordatu. W konsekwencji bezskuteczny upływ terminu z art. 8 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nie będzie miał wpływu na zawarcie małżeństwa konkordatowego, o ile zostanie sporządzony akt małżeństwa (art. 1 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). The issue addressed in this publication is the interpretation of the provisions on the term under Article 8 § 3 The Family and Guardianship Code in the context of the interpretation of Article 10, para. 1, point 3 of the Concordat. The conducted research shows that statutory provisions recognize the preparation of a marriage certificate as a necessary condition for contracting a marriage, and not the observance of the five-day period under Article 8 § 3 of the Family and Guardianship Code. They are consistent with the provisions of the Concordat, even despite its literal interpretation, which may suggest a different interpretation. It should be noted that the current jurisprudence and the views of most doctrines fall within the framework specified not only by the Act – the Family and Guardianship Code, but also by the provisions of the Concordat. As a consequence, the ineffective expiry of the period under Article 8 § 3 of the Family and Guardianship Code will not affect the conclusion of a concordat marriage, if a marriage certificate is drawn up (Article 1 § 2 of the Family and Guardianship Code).
- ItemBibliografia pracowników naukowych Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II za rok 2017(Wydawnictwo KUL, 2023) Bucior, Dariusz
- ItemBibliografia pracowników naukowych Wydziału Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II za rok 2018(Wydawnictwo KUL, 2023) Czepczyńska, Emilia
- ItemCiąża przedmiotem podstępu (kan. 1098 KPK) w pozwach przyjętych przez Sąd Metropolitalny w Lublinie(Stowarzyszenie Kanonistów Polskich, 2023) Lemieszek, PrzemysławDodanie nowego tytułu nieważności małżeństwa do nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. oraz umieszczenie go w Kodeksie Kanonów Kościołów Wschodnich wskazuje na rozwój prawa kanoniczego w myśl zasady ius sequitur vitam. Ustawodawca jasno wskazuje na elementy nowej figury prawnej: intencję i cel sprawcy podstępu; ofiarę; błąd, który jest skutkiem działania podstępnego; przedmiot podstępu. Ujęcie w prawie kanonicznym machinacji działania, która ma na celu uzyskanie zgody małżeńskiej, wynika z ochrony osoby poszkodowanej, która została oszukana odnośnie do istotnego przymiotu drugiej strony umowy małżeńskiej. Sędzia, na podstawie pozwu, może wszcząć postępowanie sądowe, które ma na celu odnalezienie prawdy na temat ważnego zawarcia konkretnego małżeństwa. Pozew jest prośbą skierowaną do sądu, w której strona powodowa podaje fakty, na podstawie których ustalana jest formuła wątpliwości procesowej. Przeanalizowane pozwy pochodzą z archiwum Sądu Metropolitalnego w Lublinie. Dotyczą one spraw, w których przedmiotem podstępnego działania była ciąża. Należy zaznaczyć, że taki podstęp, dokonany zwykle przez kobietę, może dotyczyć bądź wprowadzenia w błąd odnośnie do samego faktu ciąży, bądź wprowadzenia w błąd odnoście do ojcostwa dziecka. The addition of a new title of nullity of marriage to the new 1983 Code of Canon Law, and its placement in the Code of Canons of the Eastern Churches, indicates the development of canon law in accordance with the principle of ius sequitur vitam. The legislator clearly indicates the elements of the new legal figure: the intention and purpose of the violator of deceit; victim; an error that is the result of a deceptive act; object of deceit. The inclusion in canon law of the machination of an action aimed at obtaining marital consent results from the protection of the aggrieved person who has been deceived regarding an essential quality of the other party to the marriage contract. The judge, on the basis of the lawsuit, may initiate legal proceedings aimed at finding the truth about the valid conclusion of a particular marriage. A statement of claim is a request addressed to the court in which the claimant provides facts on the basis of which the procedural doubt formula is established. The lawsuits analyzed come from the archives of the Metropolitan Court in Lublin. They concern cases in which the object of deceit was pregnancy. It should be noted that such a deception, usually carried out by a woman, may involve either misrepresentation as to the very fact of pregnancy or misrepresentation as to the paternity of the child.
- ItemCommercial operations of municipalities in housing development. On the conflict between self-reliance and serving people and sufficiency of law(Wydawnictwo KUL, 2023) Tyrawa, DominikThis article deals with the relationship between three specific problems. These problems include legal issues related to running a business by municipalities, activities of municipalities in housing construction and municipal housing programmes (MHPs) as a manifestation of the legal and organizational independence of municipalities. In order to obtain reliable results of research in this area, the author decided to analyse the applicable standards and regulations regarding these issues and the views of the doctrine. In both cases, he observed that there are no detailed legal regulations relating to this issue, and thus there is also no in-depth analysis of this problem in the doctrine of legal sciences. All this resulted in the formulation of two types of conclusions. The existing regulations were assessed with the indication of their significant shortcomings. Moreover, conclusions were formulated regarding changes that the legislator should introduce to the Polish legal system to aid municipalities in meeting the housing needs of local communities. This work uses the method of analysing the legal text and, to a limited extent, the dogmatic approach. Artykuł jest poświęcony relacjom, jakie zachodzą w ramach trzech problemów szczególnych. Należą do nich: problemy prawne związane z prowadzeniem działalności gospodarczej przez gminy, działanie gmin w zakresie budownictwa mieszkaniowego oraz gminne programy mieszkaniowe jako przejaw samodzielności prawnej i organizacyjnej gmin. Aby otrzymać miarodajne wyniki prac badawczych, Autor przeanalizował obowiązujące normy i przepisy dotyczące tych kwestii oraz poglądy doktryny. W obydwu przypadkach zaobserwowano brak szczegółowych regulacji prawnych odnoszących się do tej problematyki, a co za tym idzie brak pogłębionej analizy tej problematyki w doktrynie nauk prawnych. To doprowadziło do sformułowania dwóch rodzajów wniosków. Oceniono regulacje obowiązujące, wskazując ich istotne mankamenty i braki, a także sformułowano wnioski w zakresie tego, jakie zmiany powinien wprowadzić do polskiego systemu prawnego ustawodawca, aby regulacje te ułatwiały funkcjonowanie gmin w zakresie zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej. Стаття присвячена взаємозв’язкам, що виникають у межах трьох конкретних проблем. До них відносяться: правові проблеми, пов’язані з веденням господарської діяльності громадами, діяльність громад у сфері житлового будівництва та громадські житлові програми як прояв правової та організаційної самостійності громад. Для отримання достовірних результатів дослідження автор проаналізував чинні норми та нормативні акти щодо цих питань, а також доктринy. В обох випадках спостерігалася відсутність детального регулювання цього питання, а отже, відсутність поглибленого аналізу теми в доктрині правових наук. Це призвело до формулювання двох типів висновків. Було проведено оцінку існуючих нормативних актів, вказано на їх суттєві недоліки, а також сформульовано висновки щодо того, які зміни законодавець має внести до польської правової системи, щоб ці нормативні акти сприяли роботi гмін щодо задоволення житлових потреб громадської спільноти самоврядування. Данная статья посвящена отношениям, возникающим в рамках трех конкретных проблем. К ним относятся: правовые проблемы ведения хозяйственной деятельности гминами, действия гмин в сфере жилищного строительства и муниципальные (гминные) жилищные программы как проявление правовой и организационной самостоятельности гмины. Для получения авторитетных результатов исследовательской работы, автор проанализировал существующие нормы и правила, касающиеся этих вопросов, а также воззрения доктрины. В обоих случаях было отмечено отсутствие детальных правовых норм, касающихся данного вопроса, и, соответственно, отсутствие глубокого анализа данной темы в доктрине юридических наук. Это привело к формулированию двух типов выводов. Была проведена оценка действующих регулирований с указанием их существенных недостатков и недоработок, а также сформулированы выводы о том, какие изменения должен внести законодатель в польскую правовую систему, чтобы эти регулирующие положения способствовали функционированию гмин в удовлетворении жилищных потребностей населения местного сообщества.
- ItemConflict between freedom of expression and freedom of religion. The ECHR case of Rabczewska v. Poland, 8257/13. An approving commentary(Wydawnictwo KUL, 2023) Zawiślak, MichałThe ECHR statement that the domestic courts did not assess whether the applicant’s statements had been capable of arousing legitimate indignation or whether they were of a nature to incite to hatred or otherwise disturb religious peace and tolerance in Poland is of key importance considering the judgment under review. ECHR rightly ruled that a religious group must tolerate the denial by others of their religious beliefs and even the propagation by others of doctrines hostile to their faith, as long as the statements in question do not incite to hatred or religious intolerance. In the absence of a legal definition, it is difficult to assess the social harmfulness of an act. The Court has recognised the issue that has existed for years in Polish criminal law – that the protection of religious feelings is ineffective and inadequate to the degree of the insulting nature of the criminal act. Poland violated Article 10 of the Convention, as the national courts failed to make a fair assessment of the social harmfulness of the act. Ocena dokonana przez ETPC, w myśl której sądy krajowe nie oceniły, czy wypowiedzi skarżącej mogły wzbudzić uzasadnione oburzenie lub czy miały one charakter podżegania do nienawiści albo w inny sposób zakłócania pokoju i tolerancji religijnej w Polsce, ma kluczowe znaczenie w kontekście glosowanego wyroku. ETPC słusznie orzekł, że grupa religijna musi tolerować zaprzeczanie przez innych jej przekonaniom religijnym, a nawet propagowanie przez innych doktryn wrogich ich wierze, o ile kwestionowane wypowiedzi nie nawołują do nienawiści lub nietolerancji religijnej. Wobec braku definicji prawnej trudno ocenić społeczną szkodliwość czynu. Trybunał stwierdził, że ochrona uczuć religijnych jest nieskuteczna i nieadekwatna do stopnia zniewagi czynu zabronionego, tym samym uznał istniejący od lat w polskim prawie karnym problem ze stopniowaniem społecznej szkodliwości czynu. Polska naruszyła art. 10 Konwencji, gdyż sądy krajowe nie dokonały rzetelnej oceny społecznej szkodliwości czynu. Оцінка ЄСПЛ, згідно якої національні суди не оцінили, чи могли заяви заявника викликати обґрунтоване обурення або чи мали вони характер підбурювання до ненависті чи іншим чином порушували мир і релігійну терпимість у Польщі, має вирішальне значення в контексті рішення, що переглядається. ЄСПЛ справедливо постановив, що релігійна група повинна терпимо ставитися до заперечення іншими її релігійних переконань і навіть до поширення іншими доктрин, ворожих їхній вірі, якщо оскаржувані висловлювання не розпалюють релігійну ненависть або брак толерантності. За відсутності легального визначення важко оцінити суспільну шкоду діяння. Суд визнав, що захист релігійних почуттів є неефективним і неадекватним ступеню правопорушення забороненого діяння, тим самим визнавши проблему, яка роками існувала в польському кримінальному праві з градацією суспільної шкідливості діяння. Польща порушила статтю 10 Конвенції, оскільки національні суди не дали справедливої оцінки суспільної шкідливості діяння. Оценка Европейским судом по правам человека (ЕСПЧ) того, что национальные суды не оценили, могли ли высказывания заявителя вызвать обоснованное негодование, носили ли они характер подстрекательства к ненависти или иным образом нарушали мир и религиозную толерантность в Польше, имеет решающее значение в контексте рассматриваемого постановления. ЕСПЧ справедливо постановил, что религиозная группа должна терпимо относиться к отрицанию другими лицами ее религиозных убеждений и даже к распространению другими лицами доктрин, враждебных ее вере, если оспариваемые высказывания не возбуждают ненависть или религиозную нетолерантность. В силу отсутствия юридического определения, трудно оценить общественную опасность деяния. Суд пришел к выводу, что защита религиозных чувств неэффективна и неадекватна степени оскорбления запрещенного деяния, тем самым признав существующую в течение многих лет в польском уголовном праве проблему с градацией общественной опасности деяния. Польша нарушила статью 10 Конвенции, поскольку национальные суды не смогли дать справедливую оценку общественной опасности деяния.
- ItemCriminal Mediation in Polish and Bosnian Legislation – Similarities, Differences, and Challenges in the 21st Century(Wydawnictwo KUL, 2023) Skrobotowicz, Grzegorz Adam; Kazić-Çakar, EnaWorldwide, mediation is one of the most used mechanisms of alternative dispute resolution across many fields of law and one of the most common forms of restorative justice. Although it brings advantages to criminal law, some criticize its potential application for certain types of crimes. However, its benefits seen through effectiveness, efficiency in reaching conflict solutions, and the positive impact on victims and perpetrators are irrefutable. Having that in mind, this article aims to conduct comparative research, discuss the functioning of mediation in criminal cases in Polish and Bosnian criminal law and present similarities and differences between their legal regulations. Mediacja jest jednym z najczęściej stosowanych na świecie mechanizmów alternatywnego rozwiązywania sporów w większości dziedzin prawa i jedną z najbardziej znanych form sprawiedliwości naprawczej. Choć ma swoje zalety dla prawa karnego, niektórzy krytykują jej potencjalne zastosowanie w przypadku niektórych rodzajów przestępstw. Jednakże korzyści płynące z jej stosowania, postrzegane poprzez skuteczność, efektywność w osiąganiu rozwiązań konfliktu oraz pozytywny wpływ na ofiary i sprawców, są niepodważalne. Mając to na uwadze, celem artykułu jest przeprowadzenie badań porównawczych i omówienie funkcjonowania mediacji w sprawach karnych w polskim i bośniackim prawie karnym oraz przedstawienie podobieństw i różnic pomiędzy tymi regulacjami prawnymi.
- ItemCzy zobowiązany in solidum może wystąpić z powództwem o ustalenie, że przez swoje działanie lub zaniechanie współdłużnik przyczynił się do powstania szkody w większym rozmiarze?(Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2022) Skowerski, SzymonPozycja prawna dłużników in solidum przy roszczeniach zwrotnych między nimi samymi nie jest zagadnieniem łatwym. Nie regulują jej w pełni przepisy obowiązującego prawa. Sama możliwość wystąpienia z powództwem o ustalenie przez jednego z dłużników solidarnych niewłaściwie stopnia przyczynienia się do powstania szkody w większym rozmiarze przeciwko współdłużnikom in solidum na gruncie art. 189 k.p.c. oraz swoboda sądu w określaniu roszczeń między dłużnikami in solidum jest uzależniona od wielu czynników. Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na przedstawiony powyżej problem, jak również wskazanie, jakie warunki muszą być spełnione przez powoda (tu dłużnika in solidum), by mógł skutecznie wystąpić z przedmiotowym powództwem. The legal position of debtors in solidum with recourse claims between themselves is not an easy issue. It’s not fully governed by applicable law. The mere possibility of bringing an action for one of the joint and several debtors to inappropriately determine the degree of contributing to a greater damage against co-debtors in solidum based on the norm of Article 189 of the Code of Civil Procedure and the freedom of the court to determine claims between debtors in solidum depends on many factors. The purpose of this article is to answer the above-mentioned problem, as well as to indicate what conditions must be met by the claimant (the debtor in solidum) in order to be able to successfully bring the claim.
- ItemDetention Pending Execution of the European Arrest Warrant – Dutch and Polish Experience. Some Reflection from the Human Rights Perspective(Wydawnictwo KUL, 2023) Glerum, Vincent; Wąsek-Wiaderek, MałgorzataThis article focuses on detention pending surrender, i.e. detention of the requested person in the executing Member State on the basis of the European Arrest Warrant (EAW). It defines the scope of application of Article 5 of the European Convention on Human Rights to such detention and analyses the case-law of the Court of Justice of the European Union on time limits of keeping the requested person in detention in the executing MS as well as on the notion of “the executing judicial authority” entitled to decide on detention pending surrender. Both issues are explored with reference to national law and practice of the Netherlands and Poland. The article provides the answer to the question whether national provisions which limit the duration of detention pending surrender properly reflect the normative content of the framework decision on the EAW. The answer to this question is given with due regard to the standard of protection of the requested person stemming from Article 5 § 1 ECHR and Article 6 of the Charter of Fundamental Rights. Furthermore, the analyses focus on Dutch and Polish provisions concerning the authority entitled to decide on detention pending surrender and their compliance with the CJEU’s jurisprudence on the notion of “the executing judicial authority.” Recognising that detention is the basic measure for ensuring the effectiveness of surrender, we try to define the limits of its use in the EAW procedure, stemming from the requirements of protection of human rights.
- Item
- Item
- ItemDyskryminacja nauczycieli religii. Glosa do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 13 stycznia 2022 roku (C-282/19)(Wydawnictwo KUL, 2023) Parol, AgnieszkaGlosa poddaje analizie orzeczenie prejudycjalne Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej zapadłe w sprawie C-282/19, YT i in. przeciwko MIUR i Ufficio Scolastico Regionale per la Campania, z dnia 13 stycznia 2022 r. Włoski sąd krajowy wystąpił z odesłaniem prejudycjalnym, kwestionując zgodność prawa krajowego z prawem UE. Naruszenie prawa UE miało wynikać z nadużywania kolejnych umów o pracę na czas określony i braku skutecznych środków przeciwdziałania dyskryminacji włoskich katechetów ze względu na religię. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, dokonując wykładni prawa, potwierdził, iż normy krajowe wykluczające nauczycieli religii katolickiej w szkołach publicznych z zakresu stosowania przepisów mających na celu wyciągnięcie konsekwencji z nadużywania kolejnych umów na czas określony – gdy w wewnętrznym porządku prawnym nie istnieje żaden inny skuteczny środek pozwalający na osiągnięcie tego celu – stanowią naruszenie prawa UE. Stwierdził także, że obowiązek posiadania misji kanonicznej nie stanowi przesłanki znoszącej zakaz dyskryminacji pracowniczej. Glosowane orzeczenie stanowi jedną z wielu spraw dotyczących nadużyć praw pracowniczych we włoskim sektorze publicznym, w którym to obszarze TSUE zasadniczo kontynuuje dotychczasową linię orzeczniczą. Novum w komentowanej sprawie stanowi wykładnia zakazu dyskryminacji ze względu na religię w dostępie do zatrudnienia i pracy. Wbrew wykładni dokonanej przez sąd krajowy, TSUE nie potwierdził istnienia bezpośredniej dyskryminacji ze względu na religię, która jest zakazana na mocy dyrektywy 2000/78 i art. 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Wydaje się, że wyjątkowo wyważone i wstrzemięźliwe stanowisko TSUE wynika z chęci zachowania możliwie szerokiej neutralności w obszarze ściśle związanym z pozycją prawną kościołów i innych wspólnot religijnych, której kształtowanie pozostaje w wyłącznej kompetencji państw członkowskich, zgodnie z art. 17 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. This commentary analyzes the preliminary ruling of the Court of Justice of the European Union in the case C-282/19, YT and Others v. MIUR and Ufficio Scolastico Regionale per la Campania, issued 13 January 2022. The referring court made a request for a preliminary ruling, questioning the compliance of Italian law with EU law. The infringement of EU law was allegedly due to the abuse of successive fixed-term employment contracts and lack of effective measures to prevent discrimination of Italian Catholic religion teachers on the grounds of religion. When interpreting the law, the Court of Justice confirmed that the national norms excluding Catholic religion teachers in public education establishments from the scope of the provisions intended to penalise abuse of successive fixed-term contracts – where there is no other effective measure in the domestic legal system – constitute a breach of EU law. The Court also stated that the obligation to hold missio canonica cannot constitute an objective reason precluding the prohibition of employment discrimination. The commented judgment is one of many cases concerning the abuse of workers’ rights in the Italian public sector, in which the Court basically continues the previous line of jurisprudence. A novelty in the commented case is the interpretation of the prohibition of discrimination based on religion in employment and occupation. Contrary to the interpretation made by the national court, the Court of Justice did not confirm direct discrimination based on religion, which is prohibited under Directive 2000/78 and Article 21 of the Charter of Fundamental Rights. The extremely balanced and restrained position of the Court seems to result from the desire to maintain the broadest possible neutrality in the area closely related to the status of churches and other religious communities, which remains within the exclusive competence of member states, as established by Article 17 of the Treaty on the Functioning of European Union.
- ItemExceptions to the Application of the Rule Testis Unus Testis Nullus in the Canonical Process(Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2023) Adamczewski, KarolCanon 1573 of the 1983 Code of Canon Law confirms the validity of the evidentiary rule testis unus testis nullus in the canonical process. However, the requirement of two concurring witnesses is not absolute. The legislator provided for two exceptions. The first one is the deposition by a qualified witness concerning matters carried out ex officio. The second exception is when the circumstances of things or persons suggest otherwise. These are objective circumstances that reasonably make the judge to believe that the deposition of a single witness in the case can be accepted and that it can amount to full proof. The author takes a closer look at these two exceptions, with a special focus on their historical aspect, the jurisprudence, and the canonical case-law. Kan. 1573 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. potwierdza obowiązywanie dowodowej zasady testis unus testis nullus w procesie kanonicznym. Niemniej wymóg dwóch zgodnych świadków nie ma charakteru absolutnego. Ustawodawca wskazał dwa wyjątki. Pierwszym jest zeznanie świadka kwalifikowanego złożone w związku ze sprawowanym urzędem. Drugim sytuacja, gdy okoliczności rzeczy lub osób sugerują inaczej. Są to obiektywne okoliczności, które kreują w racjonalny sposób przekonanie sędziego tak, że uzasadnione jest przyjęcie w sprawie zeznania jednego świadka zwykłego i nadanie mu waloru pełnego dowodu. Niniejszy artykuł stanowi analizę wspominanych dwóch wyjątków z uwzględnieniem ich aspektu historycznego i odwołaniem do jurysprudencji oraz judykatury kanonicznej.
- ItemGloss to the Judgment of the Court of Justice of 17 November 2022, C‑224/20(Wydawnictwo KUL, 2023) Dobieżyński, KrzysztofThe commented judgment concerns the admissibility of repackaging medicinal products in parallel trade. It was issued in connection with new EU regulations aimed at counteracting the counterfeiting of such products. The Court examined how the regulations in question affect the scope of rights enjoyed by the owners of trademarks affixed to products, as well as the rights of entrepreneurs engaged in parallel trade. Glosowane orzeczenie dotyczy problematyki dopuszczalności przepakowywania produktów leczniczych w ramach handlu równoległego. Zostało ono wydane w związku z nowymi regulacjami prawa unijnego, które mają przeciwdziałać fałszowaniu tego rodzaju produktów. Trybunał ocenił, jak przedmiotowe regulacje wpływają na zakres uprawnień właścicieli znaków towarowych, którymi są opatrzone produkty, oraz na uprawnienia przedsiębiorców zajmujących się handlem równoległym. Рішення, що розглядається, стосується питання допустимості перепакування лікарських засобів у паралельній торгівлі. Воно було винесене у зв’язку з новими правовими нормами ЄС, спрямованими на протидію фальсифікації такої продукції. Суд оцінив, як ці норми впливають на обсяг прав власників товарних знаків, якими маркується продукція, і на права підприємців, які займаються паралельною торгівлею. Комментируемое решение касается вопроса о допустимости переупаковки лекарственных препаратов в рамках параллельной торговли. Оно было вынесено в связи с новыми нормами законодательства ЕС, направленными на противодействие фальсификации таких препаратов. Суд проанализировал, как рассматриваемые нормы влияют на объем прав владельцев товарных знаков, которыми маркируется продукция, и на права участников параллельной торговли.
- ItemImplementation of the Clergy’s Right to Rest According to the Polish Post-Code Synodal Legislation(2023-06-30) Lewandowski, PawełThe right to rest is undoubtedly one of the most fundamental rights of every human being. The universal legislator regulated this right successively in Canon 283 para. 2; Canon 395 para. 2; Canon 410; Canon 533 para. 2; Canon 550 para. 3 of the 1983 Code of Canon Law. Thirty-three Polish post-code synodal legislators recited code dispositions, promulgating detailed regulations on leaves and days off for clergy. The exercise of the entitlement must always take into account the principle: salus animarum suprema lex. Prawo do wypoczynku bez wątpienia należy uznać za jedno z najbardziej podstawowych praw przysługujących każdemu człowiekowi. Ustawodawca powszechny uregulował to uprawnienie sukcesywnie w kan. 283 § 2, 395 § 2, 410, 533 § 2, 550 § 3 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. Trzydziestu trzech polskich pokodeksowych ustawodawców synodalnych recypowało dyspozycje kodeksowe, promulgując szczegółowe przepisy w sprawie urlopów i dni wolnych duchownych. Realizacja przysługującego uprawnienia zawsze musi uwzględniać zasadę: salus animarum suprema lex.
- ItemImplementation of the Istanbul Convention into the National Criminal Legislation in Poland(Wydawnictwo KUL, 2023) Hypś, SławomirThe Council of Europe Convention on preventing and combatting violence against women and domestic violence (further: Istanbul Convention) became part of the Polish legal system on August 1, 2015. The ratification process of the Istanbul Convention was marked with difficulties from its very opening for signature. The provisions of the Convention have caused – and continue to arouse – a range of extreme emotions and doubts. The fierce dispute that has emerged over the implementation of the Convention in Poland at some point even led to action being taken for termination. As things have been to date, Poland has not terminated of the Istanbul Convention. Five years following ratification of the Convention, in March 2020, Poland submitted a report on the implementation of measures giving effect to its provisions into the Polish legal system, as required under the monitoring mechanism. Poland’s report was considered by GREVIO, with an assessment made of Polish legislation in this regard and an evaluation report issued in June 2021. Notwithstanding the comments that Poland made to the GREVIO report, the key conclusions of the assessment should be highlighted as regards compliance of Polish criminal legislation with the standard of protection of women against violence, including domestic violence, under the Convention. Since the Convention was opened for signature, and in particular since its ratification, the Polish legislator has introduced a range of amendments to the Criminal Code aimed at raising the standard of protection for victims of domestic violence and of effective prosecution of offenders. This text highlights the most important of these changes and presents the current state of implementation of the Istanbul Convention into Polish criminal law. Konwencja Rady Europy o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (dalej: Konwencja Stambulska) stała się częścią polskiego porządku prawnego z dniem 1 sierpnia 2015 r. Proces ratyfikacji Konwencji Stambulskiej od samego jej otwarcia do podpisu naznaczony był trudnościami. Postanowienia Konwencji wzbudziły – i nadal budzą – szereg skrajnych emocji i wątpliwości. Ostry spór, jaki powstał w związku z wdrażaniem Konwencji w Polsce, w pewnym momencie doprowadził nawet do podjęcia działań w sprawie jej wypowiedzenia. Jak dotąd Polska nie wypowiedziała Konwencji Stambulskiej. Pięć lat po ratyfikacji Konwencji, w marcu 2020 r. Polska złożyła raport z wdrożenia działań wprowadzających w życie jej postanowienia do polskiego porządku prawnego, zgodnie z wymogami mechanizmu monitorowania. Raport Polski został rozpatrzony przez GREVIO, dokonano oceny polskiego ustawodawstwa w tym zakresie oraz wydano raport ewaluacyjny w czerwcu 2021 r. Niezależnie od uwag, jakie Polska zgłosiła do raportu GREVIO, należy podkreślić kluczowe wnioski z oceny w zakresie zgodności polskiego ustawodawstwa karnego ze standardem ochrony kobiet przed przemocą, w tym przemocą domową, na mocy Konwencji. Od chwili otwarcia Konwencji do podpisu, a w szczególności od chwili jej ratyfikacji, polski ustawodawca wprowadził do Kodeksu karnego szereg zmian mających na celu podniesienie poziomu ochrony ofiar przemocy w rodzinie oraz skutecznego ścigania sprawców. W tekście podkreślono najważniejsze z tych zmian oraz przedstawiono aktualny stan implementacji Konwencji Stambulskiej do polskiego prawa karnego.
- ItemKonferencja Naukowa „Posłannictwo Kościoła względem Narodu” połączona z wręczeniem Nagrody im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego Prymasa Tysiąclecia(Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2022) Banduła, PawełW dniu 14 kwietnia 2021 r., w 1055. rocznicę Chrztu Polski, w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II odbyła się konferencja naukowa zatytułowana „Posłannictwo Kościoła względem Narodu” połączona z wręczeniem Nagrody im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego Prymasa Tysiąclecia Jego Ekscelencji Arcybiskupowi Metropolicie Szczecińsko-Kamieńskiemu Andrzejowi Dziędze. On April 14, 2021, on the 1055th anniversary of the Baptism of Poland, a scientific conference was held at the John Paul II Catholic University of Lublin, entitled "The Mission of the Church to the Nation", combined the awarding of the Stefan Cardinal Wyszyński Primate of the Millennium Prize, His Excellency, Archbishop Metropolitan of Szczecin and Kamień Andrzej Dzięga.
- ItemLegal Status and Acquisition of Mediator Qualifications. A Legal Comparative Analysis of Regulations in Spain and Poland(Wydawnictwo KUL, 2023) Dąbrowski, Marek; Broński, Włodzimierz; Rayón Ballesteros, María ConcepciónThe article aims to analyse the legal status and modes of acquiring qualification by mediators in Poland and Spain. The study uses the legal dogmatic and the legal comparative methods. The research problem is located in the applicable solutions in Polish and Spanish legislation implementing the objective set out by the content of Article 4 of Directive 2008/52/EC, which obliges EU Member States to ensure adequate quality of mediation and enhance the professional status of the mediator. An analysis of the legislation, judicature and the literature of the subject has shown that the normative regulations which are in force in Spain and Poland are convergent in terms of the objectives set out in Article 4 of Directive 2008/52/EC since they oblige mediators to be adequately qualified to conduct mediation. Notwithstanding the above, significant differences in the legal systems under analysis becomes apparent as concerns an array of legal instruments they apply to implement the Directive. The Polish and the Spanish methodologies display disparate procedures for regulating the acquisition of qualifications by mediators. They are affected by a number of shortcomings, resulting from an insufficient level of standardisation, including the intra legem gaps in the normative regulations in Poland. The outcomes of the analysis enable the conclusion that the regulations concerning the legal status and qualifications of mediators that are in force in Poland and Spain can complement one another, while preserving and respecting the distinctiveness of both legal systems. This complementarity can facilitate a development of an adequate model to enhance the professional status of mediators and improve the regulations so as to achieve the objective set in Article 4 of Directive 2008/52/EC.
- «
- 1 (current)
- 2
- 3
- »