Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji / Faculty of Law, Canon Law and Administration
Permanent URI for this community
* Instytut Nauk Prawnych * Instytut Prawa Kanonicznego *
Browse
Browsing Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji / Faculty of Law, Canon Law and Administration by Author "Adamczewski, Karol"
Now showing 1 - 2 of 2
Results Per Page
Sort Options
- ItemBiblijno-rzymskie korzenie procesowej zasady testis unus testis nullus(2020-02-24) Adamczewski, KarolWymóg przynajmniej dwóch zgodnych zeznań w rzymskim procesie kognicyjnym został wprowadzony przez cesarza Konstantyna Wielkiego w 334 roku po Chrystusie. Konstytucja stanowiła, iż do ważnego skazania oskarżonego potrzeba było co najmniej dwóch zgodnych zeznań świadków. Wprowadzony wymóg dowodowy został później w średniowieczu nazwany zasadą testis unus testis nullus. Reguła miała fundamentalne znaczenie w prawie dowodowym, wzmacniając znacznie ochronę oskarżonego oraz gwarancję jego praw w procesie. Należy podkreślić, że na kilka wieków przed ogłoszeniem przez cesarza Konstantyna Wielkiego wspomnianej konstytucji, zasada testis unus testis nullus w swojej istocie, choć niedosłownie w takim samym brzmieniu - była już znana w Starym i Nowym Testamencie. Celem pracy jest ukazanie genezy zasady testis unus testis nullus oraz prześledzenie jej ewolucji w źródłach biblijnych oraz w źródłach prawa rzymskiego klasycznego i poklasycznego. Istotne jest również zwrócenie uwagi na proces recepcji tej zasady do sądownictwa kościelnego w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. W tym kontekście niezbędne jest jej porównanie na gruncie obu porządków prawnych i wskazanie na różnice istniejące między nimi w odniesieniu do prezentowanej zasady. Niniejsza dysertacja stanowi próbę udowodnienia tezy, iż zasada testis unus testis nullus posiadała swoje korzenie w źródłach biblijnych oraz w prawie rzymskim.
- ItemExceptions to the Application of the Rule Testis Unus Testis Nullus in the Canonical Process(Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 2023) Adamczewski, KarolCanon 1573 of the 1983 Code of Canon Law confirms the validity of the evidentiary rule testis unus testis nullus in the canonical process. However, the requirement of two concurring witnesses is not absolute. The legislator provided for two exceptions. The first one is the deposition by a qualified witness concerning matters carried out ex officio. The second exception is when the circumstances of things or persons suggest otherwise. These are objective circumstances that reasonably make the judge to believe that the deposition of a single witness in the case can be accepted and that it can amount to full proof. The author takes a closer look at these two exceptions, with a special focus on their historical aspect, the jurisprudence, and the canonical case-law. Kan. 1573 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. potwierdza obowiązywanie dowodowej zasady testis unus testis nullus w procesie kanonicznym. Niemniej wymóg dwóch zgodnych świadków nie ma charakteru absolutnego. Ustawodawca wskazał dwa wyjątki. Pierwszym jest zeznanie świadka kwalifikowanego złożone w związku ze sprawowanym urzędem. Drugim sytuacja, gdy okoliczności rzeczy lub osób sugerują inaczej. Są to obiektywne okoliczności, które kreują w racjonalny sposób przekonanie sędziego tak, że uzasadnione jest przyjęcie w sprawie zeznania jednego świadka zwykłego i nadanie mu waloru pełnego dowodu. Niniejszy artykuł stanowi analizę wspominanych dwóch wyjątków z uwzględnieniem ich aspektu historycznego i odwołaniem do jurysprudencji oraz judykatury kanonicznej.