Koncepcja jałmużny w "Quaestiones et responsiones" Anastazego Synaity
Loading...
Date
2021
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwo KUL
Abstract
Artykuł prezentuje zawartą w Quaestiones et responsiones myśl Anastazego Synaity odnoszącą się do jałmużny. Składa się z trzech części, które dotyczą: przyjmowania jałmużny, jej wielkości i częstotliwości, a także jej dawcy. Mnich z Góry Synaj szczególnie podkreśla konieczność zachowania ostrożności w przyjmowaniu jałmużny, ponieważ wiążą się z tym poważne zobowiązania. Przyjmujący jałmużnę ma się troszczyć o zbawienie dawcy, co oznacza zaniedbanie troski o pokonanie własnych grzechów. W ten sposób zbawienie innych jest w jakiś sposób przeciwstawione trosce o własne zbawienie. Jest to jeden z najbardziej zaskakujących poglądów Anastazego. Jego nowatorstwo w prezentowaniu jałmużny polega na przedstawieniu jej w kontekście wiary i niewiary, życia i śmierci, dawcy i biorcy, instytucji i jednostki.
This article presents the thought of Anastasius the Sinaitic on almsgiving contained in Quaestiones et responsiones. It is divided into three parts: receiving alms, their amount and frequency, and the giver. The monk of Mount Sinai particularly emphasizes the need to be cautious in receiving alms because it involves serious obligations. The recipient of alms is to be concerned about the salvation of the giver, which means neglecting the concern to overcome his own sins. In this way, the salvation of others is somehow contrasted with the concern for one's own salvation. This is one of Anastasius' most surprising views. His novelty in presenting almsgiving lies in presenting it in the context of faith and unbelief, life and death, giver and recipient, institution and individual.
This article presents the thought of Anastasius the Sinaitic on almsgiving contained in Quaestiones et responsiones. It is divided into three parts: receiving alms, their amount and frequency, and the giver. The monk of Mount Sinai particularly emphasizes the need to be cautious in receiving alms because it involves serious obligations. The recipient of alms is to be concerned about the salvation of the giver, which means neglecting the concern to overcome his own sins. In this way, the salvation of others is somehow contrasted with the concern for one's own salvation. This is one of Anastasius' most surprising views. His novelty in presenting almsgiving lies in presenting it in the context of faith and unbelief, life and death, giver and recipient, institution and individual.
Description
Keywords
Anastazy Synaita, jałmużna, Questiones et responsiones, almsgiving, Anastasius Sinaita, Questions and Answers
Citation
"Vox Patrum", 2021, T. 79, s. 99-112