The issue of the ultra vires principle in Turkish Company Law: has it been abolished or just hidden?

Simple item page
dc.contributor.authorYasan, Mustafa
dc.date.accessioned2022-02-11T11:59:03Z
dc.date.available2022-02-11T11:59:03Z
dc.date.issued2020
dc.description.abstractThe Turkish Code of Commerce (TCC) numbered 6102 contains numerous radical regulations as reforms in the Turkish company law. One of these provisions is the TCC A.125 which regulates the capacity of commercial companies to have rights and obligations. This article deals with the ultra vires principle which was transferred to the Continental European law system, including the Turkish legislation from the UK law system. The ultra vires principle had previously expired in the continental European legal system (in particular the Swiss Code of Obligations) which has inspired the TCC as a referring codification. As a result of these developments by the TCC A.125, in contrast to the ultra vires principle, commercial companies are allowed to be entitled and liable for all kinds of matters, except those which are human-specific. For this reason, companies’ legal personalities may have the capacity to have rights and obligations in matters other than their fields of operation. In other words, thanks to the TCC A.135, the ultra vires principle has been abandoned. It can be assumed that harmonization between the TCC and the EU directives has been achieved in the sense of abolishing the ultra vires principle. However, when several provisions randomly scattered in the TCC are taken into consideration, it is obviously seen that the legislator still accepts the field of operation issue as a criterion in about 20 articles. This leads to a question about the actual abolishment of the ultra vires principle. To put it briefly, the legislator’s choice in the new company law regime shows that the TCC has not abandoned the ultra vires principle completely, but it still retains its validity in a hidden way by only changing its form and scope.pl
dc.description.abstractTurecki kodeks handlowy (TCC) oznaczony numerem 6102 zawiera szereg radykalnych rozwiązań przewidzianych jako reformy tureckiego prawa spółek. Jednym z takich przepisów jest art. 125 TCC, który odnosi się do zdolności praw­nej spółek handlowych. Artykuł ten porusza kwestię zasady ultra vires, która zo­stała inkorporowana do europejskiego kontynentalnego systemu prawnego, włą­czając turecki system prawny z porządku prawnego Zjednoczonego Królestwa. Jednakże zasada ta z czasem została uznana za wygasłą w ramach europejskiego kontynentalnego systemu prawnego (w szczególności w szwajcarskim kodeksie zobowiązań), co z kolei zainspirowało ustawodawcę tureckiego do zmian w ko­dyfikacji. Wynikiem tych działań, na podstawie art. 125 TCC, sprzecznie z zasadą ultra vires, spółki handlowe mają zdolność do bycia podmiotem praw i obowiąz­ków w szerokim zakresie, z wyłączeniem kwestii zarezerwowanych wyłącznie dla osób fizycznych. Z tego powodu w ramach osobowości prawnej przedsiębiorstw mogą one być uzdolnione do bycia podmiotem praw i obowiązków w sprawach wykraczających poza ich własny zakres działalności. Innymi słowy, za sprawą art. 125 TCC koncepcja stosowania zasady ultra vires została porzucona. Można zatem dojść do konkluzji, że dostosowanie TCC do dyrektyw Unii Europejskiej w kwestii zniesienia zasady ultra vires zostało osiągnięte. Jednak biorąc pod uwa­gę szereg przepisów z różnych części Kodeksu, widoczne staje się, że ustawo­dawca wciąż uznaje przesłankę zakresu prowadzonej działalności jako warunek w ok. 20 przepisach prawnych. To z kolei prowadzi do pytania o rzeczywiste wyłączenie zasady ultra vires. Konkludując, należy stwierdzić, że wprowadzony przez ustawodawcę nowy reżim prawa handlowego jasno wskazuje, że Kodeks handlowy nie wyłączył zasady ultra vires w całości, a utrzymując jej stosowanie w sposób ukryty, jedynie zmienił jej zakres.pl
dc.description.abstractТурецкий Коммерческий Кодекс (ТКК) номер 6102 содержит ряд радикальных решений, предусмотренных в качестве реформ законодательства о компаниях Турции. Одно из таких положений – ст. 125 TКК касается правоспособности коммерческих компаний. В настоящей статье рассматривается вопрос о принципе ultra vires, который был включен в европейскую континентальную правовую систему, включая правовую систему Турции в правовой порядок Великобритании. Однако со временем было объявлено, что срок действия этого правила истек в соответствии с правовой системой континентальной Европы (в частности, Швейцарским кодексом обязательств), что, в свою очередь, побудило турецких законодателей внести поправки в кодификацию. В результате этих действий в соответствии со ст. 125 TКК, вопреки принципу ultra vires, коммерческие компании могут быть подвержены широкому спектру прав и обязанностей, за исключением вопросов, закрепленных только за физическими лицами. По этой причине в рамках правосубъектности предприятий они могут обладать правами и обязанностями в вопросах, выходящих за рамки их собственной деятельности. Другими словами, благодаря ст. 125 TКК, концепция применения принципа ultra vires была оставлена. Таким образом, можно сделать вывод о приведении Коммерческого кодекса Турции в соответствие с директивами Европейского Союза, касающимися отмены принципа ultra vires. Однако, принимая во внимание ряд положений из различных частей кодекса, становится очевидным, что законодатель по-прежнему признает условие объема осуществляемой деятельности обязательным условием примерно в 20 правовых положениях. Это, в свою очередь, поднимает вопрос о том, как на самом деле исключен принцип ultra vires. В заключение следует отметить, что новый режим коммерческого права, введенный законодателем, четко указывает на то, что Коммерческий кодекс не исключил принцип ultra vires в целом, а, сохранив его скрытым образом, лишь изменил сферу его применения.pl
dc.identifier.citation"Studia Prawnicze KUL", 2020, nr 2, s. 359-375pl
dc.identifier.doi10.31743/sp.5284
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.12153/2339
dc.language.isoenpl
dc.publisherWydawnictwo KULpl
dc.rightsUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/*
dc.subjectUltra vires principlepl
dc.subjectTurkish Code of Commercepl
dc.subjectTurkish Company Lawpl
dc.subjectCapacity to have rights and obligationspl
dc.subjectCommercial companiespl
dc.subjectzasada ultra virespl
dc.subjectturecki kodeks handlowypl
dc.subjecttureckie prawo spółekpl
dc.subjectzdolność prawnapl
dc.subjectspółki handlowepl
dc.subjectпринцип ultra virespl
dc.subjectТурецкий Коммерческий Кодексpl
dc.subjectтурецкий закон о компанияхpl
dc.subjectправоспособностьpl
dc.subjectкоммерческие компанииpl
dc.titleThe issue of the ultra vires principle in Turkish Company Law: has it been abolished or just hidden?pl
dc.title.alternativeStosowanie zasady ultra vires w tureckim prawie spółek: wyłączone czy ukryte?pl
dc.title.alternativeПрименение принципа ultra vires в турецком законодательстве о компаниях: исключено или скрыто?pl
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/articlepl
Files
Original bundle
Now showing 1 - 1 of 1
Thumbnail Image
Name:
Yasan_Mustafa_The_issue_of_the_ultra_vires_principle_in_Turkish_Company_Law_has_it_been_abolished_or_just_hidden.pdf
Size:
282.23 KB
Format:
Adobe Portable Document Format
Description:
Download

License bundle
Now showing 1 - 1 of 1
Thumbnail Image
Name:
license.txt
Size:
2.63 KB
Format:
Item-specific license agreed upon to submission
Description:
Download

Collections
Studia Prawnicze KUL, 2020, nr 2