Decreta caelestia versus princeps bonus w świetle "Res Gestae" Ammiana Marcellina

Bralewski, Sławomir

Decreta caelestia versus princeps bonus w świetle "Res Gestae" Ammiana Marcellina

dc.contributor.author	Bralewski, Sławomir
dc.date.accessioned	2023-10-27T06:54:19Z
dc.date.available	2023-10-27T06:54:19Z
dc.date.issued	2023
dc.description.abstract	Ammian Marcellin w Res Gestae uczynił z cesarza Juliana wzór dobrego władcy, mimo że bogowie zadecydowali o klęsce jego wyprawy perskiej, w której on sam poniósł śmierć. Dokonując oceny jego charakteru, przypisał mu konkretny katalog cnót. Na ich czele znalazły się najpierw cztery cnoty kardynalne: temperantia, prudentia, iustitia i fortitudo, które zostały uzupełnione dodatkowo przez scientia rei militaris, auctoritas, felicitas i liberalitas. Zabrakło wśród nich pietas, należącej w przekonaniu Rzymian do zasadniczych cnót moralnych, która w epoce cesarstwa stała się kardynalną cnotą imperatorów. Kwestia ta nie znalazła dotychczas należytego wyjaśnienia. Analizując przekaz Ammiana Marcellina autor artykułu wykazał, że Ammian Marcellin zrezygnował z pietas, gdyż powszechnie była znana przesada, z jaką Julian celebrował kulty tradycyjne. Tym bardziej że tego typu nadużycia generowały oskarżenie o superstitio. Niewątpliwie Ammian był zafascynowany postacią cesarza, widząc w jego postępowaniu wzór do naśladowania dla innych panujących. Zależność felicitas od pietas stanowiła jednak dla niego poważny kłopot, wymagający rozwiązania. Postanowił więc zrezygnować z lansowania pobożności Juliana jako cnoty cesarskiej. Nie chciał wszelako jego klęski tłumaczyć bezbożnością. Znalazł więc wyjaśnienie, które cesarza nie obciążało, a był nim kapryśny charakter Fortuny. Ammianus Marcellinus in Res Gestae made Emperor Julian the model of a good ruler, even though the gods decided about the defeat of his Persian expedition, in which he himself died. In assessing his character, he assigned him a specific catalogue of virtues. They were headed first by four cardinal virtues: temperantia, prudentia, iustitia and fortitudo, which were additionally supplemented by scientia rei militaris, auctoritas, felicitas and liberalitas. There was no pietas among them, which, according to the Romans, belonged to the fundamental moral virtues, which in the era of the empire became the cardinal virtue of the emperors. This issue has not yet found a proper explanation in the literature on the subject. Analyzing the message of Ammianus Marcellinus, the author of the article showed that he gave up pietas, because the exaggeration with which Julian celebrated traditional cults was widely known. All the more so since this type of abuse generated accusations of superstitio. Undoubtedly, the Ammianus was fascinated by the figure of the emperor, seeing his conduct as a model for other rulers to follow. However, the dependence of felicitas on pietas was a serious problem for him that needed to be resolved. So he decided to abandon the promotion of Julian's piety as an imperial virtue. However, the historian did not want to explain Julian's defeat by impiety. So he found an explanation that did not burden the emperor, and it was the capricious nature of Fortune.
dc.identifier.citation	"Vox Patrum", 2023, T. 87, s. 49-70
dc.identifier.doi	10.31743/vp.15536
dc.identifier.issn	0860-9411
dc.identifier.uri	https://hdl.handle.net/20.500.12153/5925
dc.language.iso	pl
dc.publisher	Wydawnictwo KUL
dc.rights	Attribution-NoDerivatives 4.0 International	en
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nd/4.0/
dc.subject	Ammian Marcellin
dc.subject	Julian Apostata
dc.subject	cnoty kardynalne
dc.subject	Ammianus Marcellinus
dc.subject	Julian the Apostate
dc.subject	cardinal virtues
dc.title	Decreta caelestia versus princeps bonus w świetle "Res Gestae" Ammiana Marcellina
dc.title.alternative	Decreta caelestia versus princeps bonus in the Light of Ammianus Marcellinus’s "Res Gestae"
dc.type	info:eu-repo/semantics/article