Herchenefreda. Trzy listy do syna Dezyderego
Loading...
Date
2022
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwo KUL
Abstract
Prezentowany tekst zawiera przekład trzech listów, które w pierwszej połowie VII w. merowińska arystokratka Herchenefreda napisała do swojego syna Dezyderego, wpływowego możnego i przyszłego biskupa Cahors. Przekład poprzedzony został wstępem, w którym czytelnik odnajdzie szkicowo zarysowany kontekst epoki, informacje na temat życia Herchenefredy oraz Dezyderego, a także tematykę poszczególnych listów. Korespondencja merowińskiej arystokratki ostatecznie znalazła się w anonimowych dziejach świętego Dezyderego i w ten sposób także ocalała od zapomnienia. Niekwestionowanie ubogaca ona zasobną merowińską tradycję epistolarną. Przede wszystkim z uwagi na samą autorkę – świecką możną - która w tak przeważającym gronie współczesnych jej męskich twórców pretenduje do miana rara avis. Zwraca uwagę także osobisty i emocjonalny ton omawianej matczynej korespondencji. Listy są ważnym świadectwem wczesnośredniowiecznych relacji rodzicielskich, statusu szlachetnie urodzonych matron, ich wykształcenia oraz powinności względem rodu, męża, synów i wreszcie także całej chrześcijańskiej wspólnoty.
The present paper contains a translation of three letters written in the first half of the seventh century by the Merovingian aristocrat Herchenefreda to her son Deisider, an influential nobleman and future bishop of Cahors. The translation is preceded by an introduction, in which the reader will find a sketch of the context of the period, information on the lives of Herchenefreda and Dezydier, and the subject matter of the individual letters. The correspondence of the Merovingian authoress eventually found its way into the anonymous history of St. Désider and has thus also been saved from oblivion. It undoubtedly enriches the rich Merovingian epistolary tradition. First of all because of the author herself - a secular noblewoman - who in such a predominant group of her male contemporaries pretends to be a rara avis. Also notable is the personal and emotional tone of the maternal discussed correspondence. The letters are an important testimony to early medieval parental relations, the status of noble matrons, their education, and their duties to their family, husband, sons, and ultimately the entire Christian community.
The present paper contains a translation of three letters written in the first half of the seventh century by the Merovingian aristocrat Herchenefreda to her son Deisider, an influential nobleman and future bishop of Cahors. The translation is preceded by an introduction, in which the reader will find a sketch of the context of the period, information on the lives of Herchenefreda and Dezydier, and the subject matter of the individual letters. The correspondence of the Merovingian authoress eventually found its way into the anonymous history of St. Désider and has thus also been saved from oblivion. It undoubtedly enriches the rich Merovingian epistolary tradition. First of all because of the author herself - a secular noblewoman - who in such a predominant group of her male contemporaries pretends to be a rara avis. Also notable is the personal and emotional tone of the maternal discussed correspondence. The letters are an important testimony to early medieval parental relations, the status of noble matrons, their education, and their duties to their family, husband, sons, and ultimately the entire Christian community.
Description
Keywords
Herchenefreda, pareneza wczesnośredniowieczna, edukacja w Państwie Franków, listy merowińskie, epoka merowińska, święty Dezydery z Cahors, early medieval paraenesis, Merovingian letters, Merovingian era, education in the Frankish state, Saint Didier of Cahors
Citation
"Vox Patrum", 2022, T. 83, s. 507-520