Tipologia di donne nella Vita S. Pauli monachi Thebaei di san Girolamo
Loading...
Date
2020
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwo KUL
Abstract
In the historical monastic literature, the presence of the feminine figure is sparse and few. In itself, the presence of women must be exorcised, at least if we do not treat sinners to be converted or of pious ones who ask for grace and miracles. The figure of the sister of the ascetic is the most common, following the model of the Vita S. Antonii, written by St. Athanasius of Alexandria. St. Jerome in his Vita S. Pauli Primi Eremitae monachi Thebaei follows this classic canon, but later for the Vita S. Hilarionis and even for the Vita S. Malchi monachi captivi overcomes the dominant genre and dares novelty, rather autobiographically. In the Vita S. Pauli Primi Eremitae monachi Thebaei the female figure appears in three types and all are negative: a prostitute, the instrument of martyrdom; a nod to Cleopatra, pagan and of morally condemnable conduct; and the sister of the ascetic, fragile, submissive to her husband, and of bland personality. The woman, therefore, is presented as an “evil” when she looks under any dress in the life of the monk. Temptress, historical or family character, she is always to be exorcised as presence.
W starożytnym piśmiennictwie monastycznym postaci kobiece jawią się raczej rzadko i to w sposób ściśle zamierzony przez autorów. Z zasady obecność kobiety nie jest tu mile widziana; chyba że mamy tu do czynienia z jakąś grzesznicą, którą należy nawrócić na drogę cnoty, względnie z niewiastami pobożnymi, które proszą mnicha o cud lub zachęcają do bogobojności. Typem jest tu figura siostry ascety, a to zgodnie z wzorcem podanym przez Vita S. Antonii św. Atanazego Aleksandryjskiego. Św. Hieronim w Vita S. Pauli Primi Eremitae monachi Thebaei, w swym pierwszym i młodzieńczym dziele, postępuje właśnie za tym klasycznym kanonem zapoczątkowanym przez Atanazjańskie dzieło. Później jednak, w Vita S. Hilarionis (i jeszcze bardziej w Vita S. Malchi monachi captivi), Hieronim odejdzie od niego i wprowadzi weń innowację zakotwiczoną w jego własne, bogate życie mnisze. W Vita S. Pauli Primi Eremitae monachi Thebaei kobieta ukazana została poprzez trzy negatywne postaci: ladacznica – narzędzie torturowania męczennika; królowa Kleopatra – rozwiązła poganka wiodąca życie moralnie naganne; siostra samego św. Pawła Tebańskiego – krucha moralnie, niewolniczo poddana okrutnemu i zachłannemu mężowi, kobieta bez wyrazistej osobowości. Kobiety są tu więc zawsze przedstawione jako “zło”, które jawi się w życiu mnicha-ascety. Czy wówczas, gdy jest to kusicielka do złego (napastująca męczennika ladacznica), czy wtedy, gdy jawi się jako postać historyczna (Kleopatra), czy jako członek rodziny (siostra św. Pawła), należy zawsze unikać jej obecności.
W starożytnym piśmiennictwie monastycznym postaci kobiece jawią się raczej rzadko i to w sposób ściśle zamierzony przez autorów. Z zasady obecność kobiety nie jest tu mile widziana; chyba że mamy tu do czynienia z jakąś grzesznicą, którą należy nawrócić na drogę cnoty, względnie z niewiastami pobożnymi, które proszą mnicha o cud lub zachęcają do bogobojności. Typem jest tu figura siostry ascety, a to zgodnie z wzorcem podanym przez Vita S. Antonii św. Atanazego Aleksandryjskiego. Św. Hieronim w Vita S. Pauli Primi Eremitae monachi Thebaei, w swym pierwszym i młodzieńczym dziele, postępuje właśnie za tym klasycznym kanonem zapoczątkowanym przez Atanazjańskie dzieło. Później jednak, w Vita S. Hilarionis (i jeszcze bardziej w Vita S. Malchi monachi captivi), Hieronim odejdzie od niego i wprowadzi weń innowację zakotwiczoną w jego własne, bogate życie mnisze. W Vita S. Pauli Primi Eremitae monachi Thebaei kobieta ukazana została poprzez trzy negatywne postaci: ladacznica – narzędzie torturowania męczennika; królowa Kleopatra – rozwiązła poganka wiodąca życie moralnie naganne; siostra samego św. Pawła Tebańskiego – krucha moralnie, niewolniczo poddana okrutnemu i zachłannemu mężowi, kobieta bez wyrazistej osobowości. Kobiety są tu więc zawsze przedstawione jako “zło”, które jawi się w życiu mnicha-ascety. Czy wówczas, gdy jest to kusicielka do złego (napastująca męczennika ladacznica), czy wtedy, gdy jawi się jako postać historyczna (Kleopatra), czy jako członek rodziny (siostra św. Pawła), należy zawsze unikać jej obecności.
Description
Keywords
Jerome, Monasticism, Paul of Thebes, Woman, Hieronim, monastycyzm, Paweł z Teb, kobieta
Citation
"Vox Patrum", 2020, T. 76, s. 131-142