“Daremnie próbuje się wybielić Etiopa” – postrzeganie i polityka Bizancjum wobec koczowników stepów czarnomorskich (X-XII w.)

Abstract
Problem relacji z ludami koczowniczymi stepów czarnomorskich należy do najważniejszych zagadnień historii Bizancjum. Średniowieczni greckojęzyczni Rzymianie odziedziczyli ten niewątpliwy kłopot po swych antycznych przodkach i musieli borykać się z nim po kres istnienia imperium. Przyjmuje się zwykle, że długie doświadczenie kontaktów ze stepowcami sprawiło, że bizantyńska elita polityczna pozyskała głęboką i wieloaspektową wiedzą na ich temat. Celem niniejszego stadium jest ponowne przemyślenie communis opinio, według której precyzyjne i zaktualizowane dane miały być wykorzystywane przez dyplomację konstantynopolitańską w relacjach z koczowniczymi partnerami. W oparciu o materiał źródeł pisanych z X-XII wieku zamierzam dowieść, że tego rodzaju poglądy wydają się naukowymi przesądami.
The problem of relations with the nomadic peoples of the Black Sea steppes is one of the most important issues in Byzantine history. The medieval Greek-speaking Romans inherited this undoubted trouble after their ancient ancestors and had to deal with it till the end of the empire. It is usually assumed that the long experience of contacts with steppe-dwellers meant that the Byzantine political elite gained deep and multi-faceted knowledge about them. This study aims at a rethinking of the communis opinio according to which precise and updated data were to be used by the Constantinopolitan diplomacy in relations with the nomadic partners. What I aim to prove, based on the material of written sources from the 10th-12th century, is that such opinions appear to have been scholarly superstitions.
Description
Keywords
Bizancjum, nomadzi, Pieczyngowie, Uzowie, Kumanowie, Scytowie, Byzantium, Northern Nomads, Perception and Political Action, Scythians, Pe chenegs, Uzes, Cumans
Citation
"Vox Patrum", 2020, T. 75, s. 375-414
ISBN