Studia Prawnicze KUL, 2019, nr 2

Permanent URI for this collection

https://hdl.handle.net/20.500.12153/1175

Browse

Browsing Studia Prawnicze KUL, 2019, nr 2 by Subject "bankruptcy proceedings"

Now showing 1 - 2 of 2
  • Item
    Lista wierzytelności a umorzenie postępowania sądowego GLOSA do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 18 stycznia 2019 r. (sygn. akt III CZP 55/18)
    (Wydawnictwo KUL, 2019-06-30) Wrzaszcz, Paweł
    W postępowaniu upadłościowym wierzyciel uzyskuje tytuł egzekucyjny w postaci wyciągu z zatwierdzonej listy wierzytelności. Może on stanowić podstawę prowadzenia egzekucji, jednak dopiero po zakończeniu postępowania upadłościowego. Wierzyciel (powód) może jednak wcześniej zainicjować postępowanie sądowe, w którego toku może dojść do ogłoszenia upadłości dłużnika (pozwanego). Prowadzenie jednocześnie postępowania upadłościowego i postępowania sądowego, którego celem jest uzyskanie tożsamego tytułu egzekucyjnego, nie znajduje uzasadnienia faktycznego. Wydaje się, że konieczne jest znalezienie takiego rozwiązania prawnego, które hamowałoby „dublowanie” prowadzenia dwóch postępowań, których efekt jest częściowo identyczny. Autor, bazując na treści głosowanego orzeczenia Sądu Najwyższego, wskazuje na istniejący problem prawny i na brak efektywnego rozwiązania prawnego. Wyjaśnia, dlaczego teza Sądu Najwyższego nie stanowi również remedium na problemy sądów i wystarczającej wskazówki, co do dalszych czynności procesowych w taki zaistniałym stanie faktycznym.
  • Item
    Obliczanie większości głosów wymaganej do podjęcia uchwały rady wierzycieli w postępowaniu upadłościowym. Uwagi na tle uchwały Sądu Najwyższego z dnia 21 kwietnia 2016 roku, III CZP 3/16
    (Wydawnictwo KUL, 2019-06-30) Telenga, Przemysław
    Bezpośrednim impulsem do prowadzonych rozważań jest uchwała Sądu Najwyższego z dnia 21 kwietnia 2016 r. (III CZP 3/16), w której przedstawiono odpowiedź na dwa pytania prawne dotyczące niezwykle istotnych dla potrzeb praktyki zagadnień obliczania większości głosów w radzie wierzycieli w postępowaniu upadłościowym. Autor omawia dostrzeżone w judykaturze problemy omawiając wypowiedzi doktryny polskiej, w której spór zarysował się jeszcze w okresie międzywojennym i nie został do czasu podjęcia powyższej uchwały jednoznacznie rozstrzygnięty w poglądach współczesnych przedstawicieli doktryny. Sedno problemu dotyczy zagadnienia czy i jak oblicza się większość głosów, w przypadku absencji części członków rady na posiedzeniu oraz w przypadku lub gdy obecni na posiedzeniu rady wierzycieli członkowie oddają głosy „wstrzymujące się”, czyli nie zajmują jednoznacznego stanowiska czy „za” lub „przeciw” uchwale. W konkluzji autor stwierdza, że uchwały rady wierzycieli zapadają zawsze większością głosów członków wyznaczonego składu rady, przy czym większość tę oblicza się w stosunku do ogółu członków rady (tj. trzech lub pięciu) i przy wymaganej obecności wszystkich powołanych przez sędziego-komisarza członków rady.