Vox Patrum, 2024, Vol. 91: Miscellanea. Księga jubileuszowa dla o. prof. dr. hab. Henryka Pietrasa SJ

Permanent URI for this collection

https://hdl.handle.net/20.500.12153/8377

Browse

Browsing Vox Patrum, 2024, Vol. 91: Miscellanea. Księga jubileuszowa dla o. prof. dr. hab. Henryka Pietrasa SJ by Subject "Augustine of Hippo"

Now showing 1 - 2 of 2
  • Item
    Il mistero dell’Incarnazione nelle Enarrationes in Psalmos di Sant’Agostino
    (Wydawnictwo KUL, 2024) Turzyński, Piotr
    The article presents the importance of the issue of the Incarnation in the commentary of St. Augustine to the Psalms. According to the Bishop of Hippo, the Mystery of the Incarnation is one of the key moments of salvation history. Augustine, in the writings of ancient philosophers, did not find a way in which man could achieve the divine world he longs for. However, Christianity showed him the path of humility (via humilitatis) in the Incarnation. In Christ, God assumes the human condition and, without losing any of his divinity, introduces man to the divine world of eternity. Augustine is convinced that the humility of the Son of God in the mystery of the Incarnation makes God’s humility the core of the Christian faith. And the category of humility itself has not only a moral but also a philosophical dimension. By virtue of the Incarnation, Christ becomes a representative of people and a priest who offers himself as an offering to God the Father. And all of His saving work constitutes unity and has its foundation, weight and meaning precisely in the mystery of the Incarnation. Augustine explains the Incarnation in a biblical and figurative way. For him, Christ as God is the Homeland from which man came and to which he is heading, and as a man, he is the Path along which one must follow to reach the goal. Thanks to the Incarnation, human changing time acquires a purposeful character and moves towards its fulfillment in eternity. Augustine explains the Incarnation in a biblical and figurative way. For him, Christ as God is the Homeland from which man came and to which he is heading, and as a man he is the Path along which one must follow to reach the goal. Thanks to the Incarnation, human changing time acquires a purposeful character and moves towards its fulfillment in eternity. Artykuł prezentuje ważność zagadnienia Wcielenia w komentarzu św. Augustyna do Psalmów. Tajemnica Wcielenia należy według Biskupa z Hippony do momentów kluczowych historii zbawienia. Augustyn w pisamch starożytnych filozofów nie znalazł sposobu w który człowiek mógłby osiągnoć boski świat do którego tęskni. Natomiast chrześcijaństwo pokazało mu we Wcieleniu drogę pokory (via humilitatis). W Chrystusie Bóg przyjmuje ludzką kondycję i nie tarcąc nic ze swojej boskości wprowadza człowieka do boskiego świata wieczności. Augustyn jest przekonany, że uniżenie Syna Bożego w tajemnicy Wcielenia czyni z pokory Boga jądro wiary chrześcijańskiej. A sama kategoria pokory ma u niego wymair nie tylko moralny, ale wprost filozoficzny. Na mocy Wcielenia Chrystus staje się reprezentantem ludzi i kapłanem, który samego siebie składa w oferze Bogu Ojcu. A całe Jego dzieło zbawcze stanowi jedność i ma swój fundament, znaczenie, wagę i sens właśnie w tajemnicy Wcielenia. Augustyn tłumaczy Wcielenie w sposób biblijny i obrazowy. Dla niego Chrystus jako Bóg jest Ojczyzną z której człowiek wyszedł i do której zmierza, a jako człowiek jest Drogą po której trzeba iść, aby dojść do celu. Dzięki Wcielniu ludzki zmienny czas nabiera charakteru celowego i zmierza ku swojemu wypełnieniu w wieczności.
  • Item
    Miejsce i kontekst odniesień do pism św. Augustyna z Hippony w "Liber de divinis officiis" Ruperta z Deutz OSB
    (Wydawnictwo KUL, 2024) Pałęcki, Waldemar
    Teologowie średniowiecza w imię zasady jednomyślności (unanimitas) powoływali się w swoich dziełach na pisma Ojców Kościoła, aby uwiarygodnić swój przekaz. Przykładem są traktaty objaśniające alegorycznie liturgię, wśród których znajduje się Liber de divinis officiis Ruperta z Deutz OSB (1075/76-1129). Problemem badawczym jest wskazanie miejsc, w których Rupert z Deutz bezpośrednio odwołuje się do pism św. Augustyna oraz ich kontekst w objaśnianej przez niego liturgii rzymskiej. Strukturę przeprowadzonej analizy stanowią miejsca występowania odniesień do św. Augustyna zgodnie z konstrukcją dzieła Ruperta z Deutz. W artykule zastosowano metodę historyczno-krytyczną, uzupełnioną o analizę kontekstową i opisową. W wyniku analizy stwierdzono, że Rupert niekiedy nieco inaczej interpretuje myśl św. Augustyna (np. interpretacja wymiarów krzyża) czy używa argumentacji Biskupa z Hippony do innych treści teologicznych (np. objaśnianie oktawy Wielkanocy). Bezpośrednie odniesienia oparł on na następujących pismach św. Augustyna: De civitate Dei, De doctrina christiana, De fide et symbolo, Enarrationes in Psalmos, Epistula 265, In Iohannis euangelium tractatus. Artykuł ukazuje recepcję nauczania św. Augustyna w średniowieczu na przykładzie Liber de divinis officiis Ruperta z Deutz w odniesieniu do objaśniania liturgii rzymskiej. Medieval theologians, in the name of the principle of unanimity (unanimitas), referred in their works to the writings of the Church Fathers to give credibility to their message. An example of this are treatises explaining the liturgy allegorically, including the Liber de divinis officiis by Rupert of Deutz OSB (1075/76-1129). The author’s research goal is to indicate those places where Rupert of Deutz directly refers in his work to the writings of St. Augustine and gives them a new context in the Roman liturgy he explained. The structure of the present analysis was determined by the places of references to St. Augustine in the work of Rupert of Deutz, who made direct use of the following writings of St. Augustine: De civitate Dei, De doctrina christiana, De fide et symbolo, Enarrationes in Psalmos, Epistula 265, In Iohannis euangelium tractatus. The article uses a historical-critical method, supplemented with contextual and descriptive analysis. As a result of the analyses, it was found that Rupert of Deutz sometimes interprets the thought of St. Augustine slightly differently (e.g. the interpretation of the dimensions of the cross) or uses the arguments of the Bishop of Hippo for different theological content than in his works (e.g. explaining the octave of Easter). To sum up, the article shows the reception of the teachings of St. Augustine in the Middle Ages on the example of Liber de divinis officiis by Rupert of Deutz in relation to the explanation of the Roman liturgy.