Browsing by Author "Szachoń-Pszenny, Anna"

Now showing 1 - 4 of 4
  • Item
    Europejska Agencja ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości jako unijny organ zarządzający Systemem Informacyjnym Schengen
    (Wydawnictwo KUL, 2013) Szachoń-Pszenny, Anna
    Dnia 9 maja 2013 r. Europejska Agencja ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (eu-LISA) przejęła odpowiedzialność za zarządzanie operacyjne SIS II. Jest to najważniejsze zadanie tej najmłodszej agencji UE, obok zarządzania innymi wielkoskalowymi systemami informatycznymi w PWBiS, jak VIS oraz system Eurodac. Dnia 9 kwietnia 2013 r. uruchomiono SIS II, który stanowi ulepszoną i rozszerzoną wersję SIS I+. SIS II to jedna z największych europejskich baz danych, gdzie możliwe jest wprowadzenie około 100 mln danych. Dostęp do danych zawartych w SIS II posiadają odpowiednie służby krajowe m.in. administracja graniczna i administracja celna, policja, sądy, prokuratura, urzędy wydające wizy oraz zajmujące się rejestracją pojazdów. Założono, że wy­dajność SIS II ma być 5-krotnie wyższa, i zastosowano w tym celu najnowsze technologie. Koordynację realizacji tych zadań przekazano wyspecjalizowanemu organowi UE, jakim jest eu-LISA. Zarządzanie operacyjne centralnym SIS II obejmuje wszystkie działania niezbędne do tego, aby centralny SIS II działał zgodnie z przepisami unijnymi przez 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, oraz zadania związane ze szkoleniami w zakresie technicznego użytkowania SIS II, a także wiele dziedzin związanych z infrastrukturą łączności (nadzór, bezpieczeństwo i koordynacja stosunków między państwami członkowskimi). Agencja ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi ma w przyszłości przejąć odpowiedzialność za inne systemy informatyczne, których najwięcej ma powstać w PWBiS. Nowe technologie in­formatyczne, których zarządzaniem operacyjnym zajmie się eu-LISA, pozwalają na lepszą współpracę KE oraz służb krajowych odpowiedzialnych za granice zewnętrzne, a tym samym zwiększają bezpieczeństwo w UE. On 9th May 2013 the EU Agency for large-scale IT systems (eu-LISA) took over the responsibility for SIS II. It will be the most important task of this young­ est UE agency, besides its tasks connected with operational management of other large-scale IT systems within the Area of Freedom, Security and Justice, such as the Visa Information System (VIS) and EURODAC. On 9th April SIS II, i.e. an upgraded and extended version of SIS I+, was up and running. SIS II is one of the biggest data bases into which approximately 100 million of data can be entered. The access to the data collected in SIS II is granted to relevant national services such as border and customs administrations, the police, courts, public prosecu­ tor's offices, offices issuing visas and registering vehicles. It was assumed that SIS Il's efficiency is to be 5 times greater and therefore the newest technologies were used. The task of coordinating the objectives was assigned to a specialized Union agenda, namely eu-LISA. Operational management of the central SIS II in­ volves any activities necessary for the central SIS II to keep the IT systems under its responsibility functioning 24 hours a day, seven days a week, as well as the tasks to conduct trainings about using SIS II and a range of areas connected with communication (supervision, security and coordination of the relations between state members). The Agency for large-scale IT systems is to take over other responsibilities for information systems, created mostly within the Area of Freedom, Security and Justice. New information technologies, managed operationally by eu-LISA, will facilitate a better cooperation between the European Commission and national services responsible for external borders, thus enhancing security within the EU.
  • Item
    Polska wobec fali migracyjnej z południa w 2023 roku – stanowisko względem nowego paktu migracyjnego Unii Europejskiej z uwzględnieniem przywrócenia kontroli granicznej ze Słowacją
    (Wydawnictwo KUL, 2023) Szachoń-Pszenny, Anna; Zyguła, Alicja
    Problem nasilonej migracji do Unii Europejskiej (UE), chociaż obecny w przestrzeni publicznej od wielu lat, wciąż pozostaje nierozwiązany. Pierwszą odsłonę kryzysu migracyjnego w 2015 r. określono jako „szczyt” kryzysu migracyjnego, kiedy do południowych granic zewnętrznych UE na ogromną skalę napływali migranci z Bliskiego Wschodu. Wówczas UE szukała sposobów, by solidarnie rozwiązać omawiany problem. Aktualnie, po upływie ośmiu lat nowa fala migracyjna z południa napiera na unijne granice, dlatego problem ponownie wraca, stając się nie tylko przedmiotem analiz badawczych czy dyskusji politycznych, ale także wiodącym tematem polskiej kampanii wyborczej do parlamentu jesienią 2023 r. Celem artykułu jest zaprezentowanie stanowiska Polski wobec unijnej propozycji rozwiązania nowej fali kryzysu migracyjnego przez południowe granice zewnętrzne UE. Publikacja wskazuje także na okoliczności tymczasowego przywrócenia kontroli na granicy wewnętrznej pomiędzy Polską a Słowacją. Na podstawie analizy literatury przedmiotu, aktów prawnych i wypowiedzi rządzących postawiono następujące pytania: Jakie jest stanowisko Polski wobec nowej fali kryzysu migracyjnego w UE oraz jakie czynniki leżą u jego podstaw? Czy Polska staje się państwem migracyjnym? Czy tymczasowe przywracanie kontroli na granicach wewnętrznych to jedyne rozwiązanie w reakcji na falę migracyjną z południa? Czy nowy pakt migracyjny niesie szanse na solidarność wśród państw członkowskich, a może raczej trzeba szukać innych rozwiązań? W artykule przyjęto hipotezę główną wskazującą, że Polska musi się coraz bardziej angażować w kwestie migracyjne po 2015 r., a w wyniku nowych kryzysów na jej granicach, zwłaszcza w latach 2021-2023, nabiera cech państwa migracyjnego. Przejawem tego jest kryzys na granicy z Białorusią oraz aktualna zmiana szlaku bałkańskiego, spowodowana falą migracyjną z południa UE w 2023 r. Hipoteza pomocnicza stanowi, że od Polski wymaga się większego zaangażowania w unijną politykę migracyjną oraz opracowania skutecznych środków w reakcji na nasilające się sytuacje kryzysowe na granicach. Z przeprowadzonej analizy problemu wynika refleksja, że pomimo podejmowanych prób rozwiązań nowe kryzysy wciąż się pojawiają, co tylko pogłębia istniejące podziały polityczne, a jednocześnie wskazuje się na konieczność podjęcia środków zaradczych, głównie w sytuacjach nagłych. Przykładem tego jest reakcja Polski na presję migracyjną z południa UE i zmiany przebiegu szlaku bałkańskiego, którą było przywrócenie kontroli granicznej ze Słowacją, po raz pierwszy z powodów migracyjnych. W artykule wykorzystane zostały głównie teoretyczne metody badawcze, takie jak analiza, która obejmuje analizę treści literatury oraz dostępnych aktów prawnych i opracowań statystycznych dotyczących badanego zjawiska. The problem of increased migration to the European Union, although present in the public space for many years, still remains unresolved. The first stage of the migration crisis in 2015 was described as “the peak” of the migration crisis when large-scale migrants from the Middle East arrived at the EU’s southern external borders. At that time, the European Union was looking for ways to solve the problem in solidarity. Currently, after 8 years, a new wave of migration from the south is pressing on the Union’s borders, which is why the problem returns, becoming the subject of research analyses, political discussions and the leading topic of the Polish parliamentary election campaign in autumn 2023. The objectives of the considerations undertaken in the article focus primarily on presenting Poland’s position towards the EU proposal to solve the new wave of the migration crisis through the southern external borders of the European Union. They also include an analysis of the circumstances of the temporary reintroduction of border control at the internal border between Poland and Slovakia. The analysis of the literature on the issue, legal acts and statements by those in power aims to find an answer to the following questions: what is Poland’s position towards the new wave of the migration crisis in the EU and what are the underlying factors? Is Poland becoming a migration state? Is the temporary reintroduction of internal border controls the only solution in response to the migration wave from the south? Does the new migration pact offer opportunities for solidarity among Member States, or is it necessary to look for other solutions? The main hypothesis of the article is that Poland has become increasingly involved in migration issues after 2015, and as a result of new crises on its borders, especially between 2021–2023, Poland takes on the characteristics of a migrant state. This is expressed by firstly the crisis on the border with Belarus and the current change of the Balkan route due to the migration wave from the south of the EU in 2023. The supporting hypothesis states that Poland is required to become more involved in EU migration policy and to develop effective measures in response to escalating border crises. From the analysis of the problem, the reflection arises that despite attempts at solutions, new crises continue to emerge, which only deepens the existing political divisions, while at the same time requiring countermeasures, especially in emergencies. An example of this is Poland’s response to migration pressure from the south of the EU and changes to the Balkan route, which was the reintroduction of border control with Slovakia for the first time for migration reasons. The article mainly uses theoretical research methods, such as analysis, which includes an analysis of the content of literature and available legal acts and statistical studies regarding the studied phenomenon.
  • Item
  • Item