Browsing by Author "Misiarczyk, Leszek"
Now showing 1 - 8 of 8
Results Per Page
Sort Options
- ItemAlfio Giovanni Cristaudo, Giustino e la protoortodossia Giovannea. Il superamento della cristologia pneumatica e la nascita della teologia del Logos, Institutum Patristicum Augustinianum – Nerbini International, Roma 2023, pp. 647(Wydawnictwo KUL, 2023) Misiarczyk, LeszekReview of the book: A.G. Cristaudo, Giustino e la protoortodossia Giovannea. Il superamento della cristologia pneumatica e la nascita della teologia del Logos, Institutum Patristicum Augustinianum – Nerbini International, Roma 2023. Recenzja książki: A.G. Cristaudo, Giustino e la protoortodossia Giovannea. Il superamento della cristologia pneumatica e la nascita della teologia del Logos, Institutum Patristicum Augustinianum – Nerbini International, Roma 2023.
- ItemAngelology in the Writings of Justin Martyr, Tatian and Athenagoras(Wydawnictwo KUL, 2023) Misiarczyk, LeszekThe aim of the study was to analyze the texts of Justin, Tatian and Athenagoras on the subject of angels. I do this on three points: the creation of angels by God/Logos as free beings (1); the tasks of angels (2) the sin of angels and the final annihilation of demons/evil angels. All three authors emphasize that God created angels and people as free beings, and therefore also responsible for their actions, and entrusted them with the care of people and his creation. However, some angels were deceived by the first angel (Tatian) or by the hostile power (Athenagoras), who let himself be carried away by vain glory, broke all ties of dependence on God and wanted to appropriate the deity. He turned into a demon and his followers into a host of demons. Athenagoras combines the concept of Tatian and Justin, stating that the power/spirit to whom God entrusted the management of matter and its forms, insulted its own essence and the power entrusted to it, and the angels from the first vault sinned by intercourse with women, which gave birth to giants. Tatian’s and Athenagoras’ concept of the sin of angels is definitely less mythical than that of Justin. According to Tatian and Athenagoras, this state of fallen angels is irreversible. Opracowanie stawia sobie za cel analizę tekstów Justyna, Tacjana i Atenagorasa na temat aniołów. Czynię to w trzech punktach: stworzenie aniołów przez Boga/Logos jako istot wolnych (1); zadania aniołów (2) oraz grzech aniołów i ostateczne unicestwienie demonów/złych aniołów. Wszyscy trzej autorzy podkreślają, że Bóg stworzył aniołów i ludzi jako istoty wolne, a więc też odpowiedzialne za swoje czyny i powierzył im opiekę nad ludźmi i swoim stworzeniem. Niektóre jednak anioły dały się zwieść pierwszemu aniołowi (Tacjan) czy mocy wrogiej (Atenagoras), który dał się ponieść próżnej chwale, zerwał wszelkie więzy zależności od Niego i chciał zawłaszczyć bóstwo. Zamienił się w demona, a jego zwolennicy w zastęp demonów. Atenagoras łączy koncepcję Tacjana i Justyna stwierdzając, że moc/duch, której Bóg powierzył zarząd nad materią i jej formami, znieważyła istotę swojego bytu i powierzoną jej władzę, zaś aniołowie z pierwszego sklepienia zgrzeszyli współżyciem z kobietami z czego narodzili się giganci. Koncepcja grzechu aniołów Tacjana i Atenagrasa jest zdecydowanie mniej mityczna niż Justyna. Według Tacjana i Atenagorasa ten stan upadku aniołów jest nieodwracalny.
- ItemGdzie leżał starożytny Strydon? Przegląd najważniejszych hipotez jego lokalizacji(Wydawnictwo KUL, 2020) Misiarczyk, LeszekPierwsze próby lokalizacji Strydonu Hieronima w XVII wieku oparte były na podobieństwach w brzmieniu nazw niektórych dzisiejszych miejscowości z antycznym Strydonem oraz uwarunkowane bardziej lokalnym patriotyzmem niż rygorem naukowym. W ten sposób utożsamiano Strydon ze Zdrinja/Sdringa w Istrii, z Zrin w Medumurje w Panonii albo ze Strigovo w Dalmacji. Frane Bulić opierając się na opisie Hieronima z De viris illustribus zaproponował Grahovo, ale ta hipoteza została przez większość badaczy odrzucona. Najbardziej przekonująca okazała się hipoteza Mate Suića, według której Strydon leżał w Dalmacji, a konkretnie w Liburni, zaś w sensie administracji państwowej i kościelnej przynależał do miasta Tarsatica, dzisiejsza Rjeka w Chorwacji. Najnowsza hipoteza Lujo Magnetića, który proponuje postrzegać pogranicze, o którym wspomina Hieronim jako pogranicze między Dalmacją a Panonia Secunda, czyli na terenie dzisiejszej Bośni-Hercegowiny, na linii powyżej Bania-Luka – Doboj nie przekonuje.
- ItemHieronymus noster. Międzynarodowe Sympozjum z okazji 1600 -letniej rocznicy śmierci, Ljubljana, Słowenia, 23-26 X 2019(Wydawnictwo KUL, 2019) Misiarczyk, Leszek
- ItemInfluence of the Septuagint on the Typological Interpretation of Joshua and His Deeds in Justin Martyr's "Dialogue with Trypho, the Jew"(Wydawnictwo KUL, 2021) Misiarczyk, LeszekArtykuł stawia sobie za cel wykazać, że interpretacja typologiczna postaci Jozuego i jego działania w Dialogu z Żydem Tryfonem Justyna Męczennika była możliwa tylko dzięki oparciu się na zhellenizowanej wersji Starego Testamentu zwanej Septuagintą. We Wstępie zostało przypomniane syntetycznie, że Justyn w Dialogu polemizuje z marcjonizmem i judaizmem, zaś w części 1 status Septuaginty w judaizmie i chrześcijaństwie antycznym a także metody interpretacji Starego Testamentu Apologety. W drugiej części Autor koncentruje się już na analizie odnośnych fragmentów Dialogu w których pojawia się interpretacja typologiczna Jozuego i jego działania. Wpływ Septuaginty na interpretację Justyna przejawia się w kilku elementach: imię Jozue, w j. hebrajskim יְהוֹשֻעַ, według Septuaginty brzmi dokładnie tak samo jak imię Jezusa Chrystusa ̓Ιησοῦς i jest podstawą prezentacji Jozuego jako typu Chrystusa; drugie obrzezanie Izraelitów przez Jozuego nożami kamiennymi po wejściu do Ziemi Obiecanej było typem i zapowiedzią duchowego obrzezania serca pogan przez Jezusa Chrystus od kamieni, czyli innych bóstw pogańskich i błędu świata; krew obrzezania w Gilgal była typem krwi zbawienia Chrystusa; noże kamienne (μαχαίρας πετρίνας) były typem nauki i słów Chrystusa, którymi obrzezuje serca pogan; stos dwunastu kamieni był typem wielu stosów pogan obrzezanych z fałszywego politeizmu. Zaś wzmiankowanie owego drugigo/ponownego obrzezania, które Justyn interpretuje jako typ rzeczywistego obrzezania dokonanego przez Chrystusa ukazuje nam Dialog jako najstarsze świadectwo wersji Septuaginty potwierdzonej przez kodeks Aleksandryjski (εκ δευτέρου w aparacie krtycznmy edycji Rhalfsa).
- ItemPolemika z Żydami i judaizmem w Ad Quirinum (liber primus) Cypriana z Kartaginy(Wydawnictwo KUL, 2019) Misiarczyk, LeszekArtykuł przedstawia krótki opis dzieła jako zbioru tekstów biblijnych skupionych wokół następujących tematów: Prawo Mojżeszowe (księga I), chrystologia (księga II) i cnoty chrześcijańskie (księga III), a także ocenę wersji tekstu biblijnego, który Cyprian cytuje. Sondażowe badanie porównawcze pokazało, że Cyprian używał innej wersji tekstu biblijnego niż ta, która później stała się częścią Wulgaty Hieronima. Po drugie, dzieło Cypriana jest samodzielnym traktatem, niezależnym od Adversus Iudaeos Tertuliana, napisanym na prośbę Kwiriniusza, który stawiał sobie za cel dostarczyć adresatowi i innym chrześcijanom kartagińskim narzędzia w postaci tekstów biblijnych użytecznych w polemice z wzrastającym prozelityzmem żydowskim. Pismo dobrze wpisuje się w kontekst historyczny połowy III wieku, kiedy to wcześniejsze dobre relacje pomiędzy chrześcijanami a Żydami w Afryce Północnej, jak to potwierdzają groby chrześcijańskie odkryte w nekropoliach żydowskich albo inskypcje łączące krzyż i menorę, zaczynają się psuć z powodu rosnącego prozelityzmu żydowskiego i jednocześnie wzrostu wspólnoty chrześcijańskiej
- ItemTerapeuci – żydowscy prekursorzy monastycyzmu chrześcijańskiego w De vita contemplativa Filona z Aleksandrii(Wydawnictwo KUL, 2018) Misiarczyk, LeszekThe article analyzes the most important aspects of the life of therapists, the Jewish precursors of Christian monasticism. The author advocates the datation of the De vita contemplativa for the years 40-41 of the first century and presents arguments for the authorship of Philo. Then he emphasizes the apologetic nature of the text and its content. The author is in favor of the hypothesis that therapists were not essenes, but a separate group of ascetics in Judaism of the 1st century AD. He is not convinced by the hypothesis that the Philo’s treaty is a literary fiction and the presentation of an ideal community. Too many details in the text contradict this opinion and even indicate that Philo himself knew the life of therapists from autopsy. Direct influence of therapists on Christian monastic life is impossible to demonstrate, while indirect influence manifests itself in the following elements poor clothing, modest meals: bread, salt and water, devoting little attention to the needs of the body - only as much as necessary for life, getting rid of ownership by giving it to the closest relatives, praying at sunrise, praying with hands raised to heaven, practicing allegorical exegesis of the Old Testament, living in continence. In the case of cenobites: common life under the direction of the superior, shared meals, common prayers, houses divided into a residential part and a monastery as a place of prayer.
- ItemWilliam Varner, The Apostolic Fathers. An Introduction and Translation, T&T Clark, London 2023, pp. 242(Wydawnictwo KUL, 2023) Misiarczyk, LeszekReview of the book: W. Varner, The Apostolic Fathers. An Introduction and Translation, T&T Clark, London 2023. Recenzja książki: W. Varner, The Apostolic Fathers. An Introduction and Translation, T&T Clark, London 2023.