Browsing by Author "Kowalski, Jarosław"

Now showing 1 - 3 of 3
  • Item
    Measuring the Effectiveness of Control Mechanisms in Regional Human Rights Systems – from Conception to Execution
    (Wydawnictwo KUL, 2024) Kowalski, Jarosław
    The lowest level of protection is ensured under the domestic law of individual countries. The aim of the article is to develop a methodology for measuring the effectiveness of control mechanisms functioning within regional human rights protection systems and to access this effectiveness with the use of the proposed solution. The control mechanism can be defined as a set of procedural and institutional norms ensuring the implementation of human rights and freedoms specified in a specific legal system. The effectiveness of control mechanisms in four regional systems was assessed in order to examine the existing level of human rights protection in Europe, America, Africa and the Arab countries. Based on the analysis of the selected criteria, it seems that the most effective system of regional protection of human rights remains the European system operating within the framework of the Council of Europe. This article might be a basis for further research aimed at determining the optimal level of such protection. By optimal level of protection, the author means the highest level that can be obtained today. Najniższy poziom ochrony zapewnia prawo wewnętrzne poszczególnych państw. Celem artykułu jest opracowanie metodologii pomiaru efektywności mechanizmów kontrolnych funkcjonujących w ramach regionalnych systemów ochrony praw człowieka oraz dostęp do tej efektywności z wykorzystaniem proponowanego rozwiązania. Mechanizm kontrolny można zdefiniować jako zbiór norm proceduralnych i instytucjonalnych zapewniających realizację praw i wolności człowieka określonych w danym systemie prawnym. Skuteczność mechanizmów kontrolnych w czterech systemach regionalnych została oceniona w celu zbadania istniejącego poziomu ochrony praw człowieka w Europie, Ameryce, Afryce i krajach arabskich. Na podstawie analizy wybranych kryteriów wydaje się, że najbardziej efektywnym systemem regionalnej ochrony praw człowieka pozostaje system europejski funkcjonujący w ramach Rady Europy. Niniejszy artykuł może stanowić podstawę do dalszych badań mających na celu określenie optymalnego poziomu tej ochrony. Optymalny poziom ochrony autor rozumie jako najwyższy poziom możliwy do osiągnięcia obecnie.
  • Item
    The realization of the human right to food: preliminary remarks on assessing food security
    (Wydawnictwo KUL, 2022) Kowalski, Jarosław; Kowalska, Aleksandra
    Human rights have been experiencing a cautious renaissance recently. They are subject to multi-level protection (international, regional, national level). Human rights are universal moral laws of a basic nature, belonging to every individual in his contacts with the state. The realization of the right to food differs within existing law systems, political systems or socio-economic systems in world regions. There is a significant role of the state in implementing human right to food and ensuring food and nutrition security (FNS). The aim of this paper is to analyze the realization of the right to food in different countries and to identify challenges of interpreting and then acting upon the value of the Global Food Security Index (GFSI). The number of undernourished people in Sub-Saharan Africa and South Asia is on the rise, and the number of overweight people in North America and Europe is growing. During the Covid-19 pandemic, as a result of lockdown, the number of malnourished people including overweight individuals and the underweight has been increasing. Covid-19 threatens global food security mainly through food price spikes and losses of income resulting in lower nutritional status of people. The number of overweight people is more than four times the number of underweight individuals on a global scale. The problem is that the bulk of existing FNS indicators reflects the issue of underconsumption of calories, but does not reflect the obesity issue. The methodology behind GFSI needs to be revised and the issue of increasing weights of the GFSI elements related to nutrition should be reconsidered. Prawa człowieka w ostatnich latach przeżywają pewien renesans. Są one przedmiotem ochrony na poziomie międzynarodowym, regionalnym i krajowym. Prawa człowieka są to powszechne prawa moralne o podstawowym charakterze, przysługujące każdej jednostce w kontaktach z państwem. Realizacja prawa człowieka do żywności różni się w poszczególnych regionach świata, gdzie funkcjonują odmienne systemy prawa, systemy polityczne czy systemy społeczno-gospodarcze. Istotna jest rola państwa w realizacji prawa człowieka do żywności oraz zapewnieniu bezpieczeństwa żywnościowego i żywieniowego. Celem pracy jest analiza realizacji prawa do żywności w różnych krajach oraz określenie wyzwań związanych z interpretacją wartości globalnego wskaźnika bezpieczeństwa żywnościowego (Global Food Security Index, GFSI). Liczba osób niedożywionych zwiększa się w Afryce Subsaharyjskiej i Południowej Azji, a jednocześnie rośnie udział osób z nadwagą w Ameryce Północnej i Europie. Podczas pandemii COVID-19, na skutek lockdownu, problemy te nasiliły się. COVID-19 zagraża globalnemu bezpieczeństwu żywnościowemu głównie z powodu wzrostu cen i utraty dochodów skutkujących pogorszeniem się stanu odżywienia ludzi. Na świecie jest cztery razy więcej osób z nadwagą niż tych z niedowagą. Problem w tym, że wiele wskaźników pomiaru bezpieczeństwa żywnościowego i żywieniowego odzwierciedla kwestię niewystarczającego spożywania kalorii, a nie pokazuje problemu otyłości. Metodyka, na podstawie której liczony jest wskaźnik GFSI, powinna być zrewidowana. Należy ponownie przemyśleć wagi elementów wskaźnika związanych z żywieniem.
  • Item
    Wykorzystanie skargi międzypaństwowej w konflikcie armeńsko-azerbejdżańskim o Górski Karabach
    (Wydawnictwo KUL, 2025) Kowalski, Jarosław
    Przedmiotem artykułu jest skarga międzypaństwowa unormowana w art. 33 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Środek ten w pierwotnym założeniu miał za zadanie chronić prawa i wolności zawarte w Konwencji. Analiza jego stosowania prowadzi do konstatacji, że stopniowej zmianie ulega cel, dla którego rzeczony środek prawny jest stosowany. Analizując ostatnie skargi międzypaństwowe Armenii i Azerbejdżanu, można wyciągnąć wniosek, że środek ten jest obecnie dodatkowym narzędziem realizacji polityki międzynarodowej przez skonfliktowane państwa, niekoniecznie zaś środkiem ochrony praw i wolności konwencyjnych. This article deals with the inter-state complaint standardised in Article 33 of the European Convention on Human Rights. This measure was originally intended to protect the rights and freedoms enshrined in the Convention. An analysis of its application indicates that the purpose for which the remedy is used is gradually changing. Analysing the recent inter-state complaints of Armenia and Azerbaijan, one can conclude that this measure is now an additional tool for implementing international policy by conflicting states and not necessarily a means of protecting Convention rights and freedoms. Предметом цієї статті є міждержавна скарга, передбачена в статті 33 Європейської конвенції з прав людини. Цей захід спочатку був призначений для захисту прав і свобод, закріплених у Конвенції. Аналіз практики її застосування дає підстави стверджувати, що мета, з якою використовується цей засіб, поступово змінюється. Аналізуючи останні міждержавні скарги Вірменії та Азербайджану, можна зробити висновок, що цей захід наразі є додатковим інструментом реалізації міжнародної політики конфліктуючими державами, а не засобом захисту конвенційних прав і свобод. Предметом рассмотрения в данной статье является межгосударственная жалоба, в соответствии со статьей 33 Европейской конвенции по правам человека. Эта мера изначально была предназначена для защиты прав и свобод, закрепленных в Конвенции. Анализ ее применения позволяет сделать вывод о том, что цель использования этого средства защиты постепенно меняется. Анализируя недавние межгосударственные жалобы Армении и Азербайджана, можно сделать вывод, что данная мера в настоящее время является дополнительным инструментом для реализации международной политики конфликтующих государств, а не обязательно средством защиты конвенционных прав и свобод.