Browsing by Author "Kłos-Dacka, Agnieszka"

Now showing 1 - 2 of 2
  • Item
    Społeczne i dydaktyczne uwarunkowania autonomicznego uczenia się języka angielskiego. Badania uczniów szkół ponadgimnazjalnych w Lublinie
    (2019-06-28) Kłos-Dacka, Agnieszka
    W pracy przebadano społeczne i dydaktyczne uwarunkowania autonomicznego uczenia się języka angielskiego. W kwestionariuszu badania zastosowano pytania skonstruowane przez autorkę, jak też wykorzystano następujące narzędzia: Skalę Pomiaru Autonomicznego Uczenia się (PAU) (Macaskill, Taylor 2010), taksonomię R. L. (Oxford, k1990) do określenia poziomu i rodzaju stosowanych strategii uczenia się języka obcego, Postawy Autonomiczne (PA) oraz Skalę Moi Przyjaciele do diagnozy środowiska rówieśniczego jako potencjalnej grupy wsparcia (E. Domagała-Zyśk, 2004). Badania empiryczne przeprowadzono w czterech szkołach prywatnych na terenie Lublina. Wyniki potwierdziły, że autonomiczne uczenie się języka obcego jest uwarunkowane przez syntezę czynników społecznych i dydaktycznych. Analizy pozwoliły na zidentyfikowanie zmiennych, które w jednoznaczny sposób przyczyniają się do wyższego poziomu autonomiczności w uczeniu się języka obcego. Wśród czynników społecznych pozytywne predykatory wyższego poziomu autonomii w uczeniu się stanowią: autorytatywny styl wychowania rodziców, wsparcie rodzicielskie w postaci zachęty do nauki języków obcych, dobra jakość relacji rówieśniczych. Badanie wykazało, że czynnikiem warunkującym wyższy poziom autonomii w uczeniu się języka obcego jest dydaktyczne i emocjonalne wsparcie nauczycielskie. Analiza statystyczna potwierdziła zależności pomiędzy wysoką częstotliwością stosowania strategii językowych a wysokim poziomem autonomicznego uczenia się języka obcego.
  • Item
    Uczenie się języka obcego przez osoby korzystające z implantów ślimakowych
    (Wydawnictwo Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej, 2017) Domagała-Zyśk, Ewa; Kłos-Dacka, Agnieszka; Zadrożniak, Marek
    Uczenie się języka obcego jest dla ucznia z dysfunkcją słuchu szczególnym wyzwaniem, ponieważ wymaga nie tylko wypracowania koniecznych w tym procesie strategii uczenia się wszystkich sprawności językowych w kolejnym języku, ale także pokonania specyficznych trudności o charakterze zarówno percepcyjnym jak i wykonawczym. Surdoglottodydaktyka opisuje ten proces w odniesieniu do grup uczniów niesłyszących i słabosłyszących w różnym wieku, z różnym stopniem uszkodzenia słuchu oraz korzystających z różnego rodzaju technik komunikacyjnych. Jak dotąd nie były jednak badane doświadczenia uczenia się języka obcego przez osoby korzystające z implantu ślimakowego. Są to uczniowie o specyficznych cechach, zazwyczaj mający uszkodzenie słuchu znaczne lub głębokie, a jednocześnie dzięki implantowi ślimakowemu funkcjonujący podobnie do osób słabosłyszących. Zakłada się, że możliwe jest pełne włączenie ich w edukację w szkołach ogólnodostępnych oraz integracja społeczna. W artykule przedstawione zostanie zagadnienie nauczania języka angielskiego jako obcego uczniów z wadą słuchu korzystających z implantu ślimakowego (trzy studia przypadku), szczególnie w kontekście poziomu autonomii uczenia się, przekonań dotyczących uczenia się języka obcego, występowania lub nie lęku przed lekcjami języka obcego oraz zakresu nabywania sprawności czytania, pisania, mówienia i słuchania w języku obcym. W badaniach wykorzystano kwestionariusz własnej konstrukcji, a także skalę FLCAS (Horwitz, Horwitz, Cope, 1986), skalę autonomii (Macaskill, Taylor, 2010) oraz podskalę motywacji inwentarza BALLI (Horwitz, 1999).