Vox Patrum, 2025, Vol. 93

Permanent URI for this collection

https://hdl.handle.net/20.500.12153/8486

Browse

Browsing Vox Patrum, 2025, Vol. 93 by Author "Chudzikowska-Wołoszyn, Małgorzata"

Now showing 1 - 1 of 1
  • Item
    Brunhilda, Pięć listów do Konstantynopola (Excerpta z Listów austrazyjskich)
    (Wydawnictwo KUL, 2025) Chudzikowska-Wołoszyn, Małgorzata
    W zbiorze Listów austrazyjskich uwagę czytelnika zwraca pięć listów napisanych w imieniu królowej austrazyjskiej Brunhildy. Pisma te należały do dwóch odrębnych pakietów korespondencji dyplomatycznej, która przygotowana została na potrzeby posłów udających się do Konstantynopola pomiędzy rokiem 585 a 593. Dwie podjęte wówczas misje dotyczyły dość trudnej i zarazem napiętej sytuacji politycznej, która pojawiła się w relacjach pomiędzy Merowingami i Konstantynopolem od 582 r. Chodziło przede wszystkim o załagodzenie niezadowolenia cesarza bizantyńskiego Maurycjusza z powodu niewypełnienia wcześniejszych zobowiązań, które polegały na czynnym włączeniu Franków do wojny z Longobardami. Kartą przetargową pomiędzy dworami stał się uprowadzony do Konstantynopola wnuk Brunhildy - Atanagild. Dołączone do pakietu dyplomatycznego listy królowej wyraźnie odznaczają się na tle całej korespondencji. Wyróżnia je osobista treść i emocjonalny język, które nie odpowiadały przyjętym komunikatom i formułom dyplomatycznym. Drobiazgowa analiza epistoł Brunhildy pozwala stwierdzić jednak, że stanowiły one niezwykle precyzyjnie i przemyślane narzędzie komunikacyjne. Zastosowana w nich osobista ekspresja oraz emocjonalne scenariusze stały się swoistego rodzaju taktyką mającą na celu wywarcie pośredniego wpływu na cesarza. Listy potwierdzają nie tylko gruntowne wykształcenie królowej, ale także pozycję oraz wpływy polityczne, które posiadała na królewskim dworze. Realizowana przez nią chłodna taktyka polityczna oraz strategie dowodzą również posiadanych przez nią kompetencji przywódczych i autorytetu. In the collection of Austrasian Letters, the reader's attention is drawn to five letters written on behalf of the Austrasian queen Brunhilda. These letters belonged to two separate packages of diplomatic correspondence, which was prepared for the needs of envoys traveling to Constantinople between 585 and 593. The two missions undertaken at that time concerned the rather difficult and at the same time tense political situation that appeared in the relations between the Merovingians and Constantinople from 582. The main aim was to appease the dissatisfaction of the Byzantine emperor Mauricius due to the failure to fulfill earlier obligations, which consisted in actively involving the Franks in the war with the Lombards. The bargaining chip between the courts was Brunhilda's grandson Athanagild, who had been kidnapped to Constantinople. The queen's letters attached to the diplomatic package clearly stand out from the rest of the correspondence. They are distinguished by their personal content and emotional language, which did not correspond to the accepted diplomatic messages and formulas. However, a detailed analysis of Brunhilda's epistles allows us to state that they were an extremely precise and well-thought-out communication tool. The personal expression and emotional scenarios used in them became a kind of tactic aimed at exerting indirect influence on the emperor. The letters confirm not only the queen's thorough education, but also the position and political influence she had at the royal court. The cool political tactics and strategies she implemented also prove her leadership skills and authority.